Giuseppe Arcimboldo
Ziyaretçi
Giuseppe Arcimboldo
Giuseppe Arcimboldo (1527-1593) ressam, mimar, sahne tasarımcısı, mühendis ve sanat danışmanı. Milano doğumlu sanatçı, sanat hayatına babasıyla birlikte Milano Katedrali vitraylarının tasarım işinde çalışarak başlar. Babasının ölümünden sonra da bu işe devam eder. Katedraldeki çoğu vitray onun tasarımlarıdır . Yaptığı işlerle kısa sürede adını duyuran Arcimboldo, Como Katedrali için goblen tasarlama işini üstlenerek 1558 yılında Milano’dan ayrılır. Como’da, katedral için birçok goblen tasarımı gerçekleştirir. 1562 yılında kutsal Roma imparatoru I. Ferdinand-Habsburg’un daveti üzerine İtalya’dan ayrılarak Viyana’ya gider ve saray ressamı olarak çalışmaya başlar. Bu dönemde ünlü serisi “Mevsimler”in (Kış - İlkbahar - Yaz - Sonbahar) birincisini gerçekleştirir. 1564 yılında I. Ferdinand’ın ölümüyle II. Maximilian tahta geçer. Bu durum Arcimboldo’nun pozisyonunda bir değişikliğe neden olmaz; sanatçı saray ressamlığı görevine devam eder. Bu dönemde imparator ve ailesine ait grup portreleri gerçekleştirir. Arcimboldo’nun saraydaki görevi yalnızca portre ressamlığı değildir; sanatçı mimar, sahne tasarımcısı, mühendis ve sanat uzmanı olarak da hizmet vermektedir. Ayrıca onun danışmanlığında sarayın antika koleksiyonu bir hayli genişletilir. Sanatçı, grup portrelerinin dışında bugün bile bizlere oldukça tuhaf ve komik görünen birçok portre gerçekleştirmiştir. En erkeni 1563 yılına tarihlenen bu çalışmalar arasında “Mevsimler”, çeşitli meslek gruplarından oluşan kişilerin portreleri, “Elementler” (Hava - Su - Ateş - Toprak) serisi gibi ilginç yapıtlar yer alır.
Arcimboldo her zaman imparatorlar tarafından sevilen bir sanatçı olmuştur. Çoğu konuda fikri alınmış, kendisine çeşitli organizasyonlarda görevler verilmiştir. 1570 yılında Maximilian’ın kızının Prag’taki düğün töreninin organizasyonunda Arcimboldo da yer alır. Ayrıca 1571 yılında Avusturya Arşidükü Charles’ın düğün hazırlıklarını Arcimboldo, asistanı Fonteo ve Jacopo Strada organize ederler.
Arcimboldo, 1573’te “Mevsimler”in (Kış - İlkbahar - Yaz - Sonbahar) ikinci serisini gerçekleştirir. 1576 yılında II. Maximilian’ın ölümüyle birlikte yerine oğlu II. Rudolf geçer. Arcimboldo, diğer imparatorlarla olduğu gibi II. Rudolf’la da iyi anlaşır. İmparator bir süreliğine Viyana’dan ayrılarak Prag’a yerleştiğinde Arcimboldo da ona eşlik eder. Entelektüel bir kişiliğe sahip olan II. Rodolf sarayında ressamlar, astronomlar, yazarlar, doktorlar ve zenaatkârlara yer verir. Resme ayrı bir hayranlığı olan II. Rudolf, Breughel ve Correggio gibi sanatçıların yanı sıra birçok sanatçının yapıtlarını da sarayına toplar.
Arcimboldo, 1587’de 59 yaşındayken, Prag’dan ayrılır ve dinlenmek üzere Milan’a döner. Bu ayrılışın iki nedeni vardır; bunlardan biri sanatçının sağlığının kötüye gidişi diğeri ise II. Rudolf’un karakterindeki dengesizlikler. Arcimboldo’nun sağlığı her nekadar kötüye de gitse resim yapmaktan vazgeçemez. 1588 yılında gerçekleştirdiği “Flora” adlı yapıtını II.Rudolf’a hediye olarak gönderir. 1591 yılında II. Rudolf’u “Vertemnus” olarak betimlediği portreyi de yine imparatora hediye eder.
Arcimboldo, yaşadığı döneme göre gerçekten de çok ilginç resimler yapan bir sanatçıdır. Yaptığı hemen hemen tüm portrelerde alışılmışın dışına çıkmıştır. Sanatçının tüm yapıtlarında dolaylı olarak bir tanımlama ve nükte söz konusudur. Portre temsilinin geleneksel sınırları 20. yüzyıl başlarındaki soyut ve dışavurumcu portrelerden çok daha önce Manyerist dönemin bu ilginç ressamı tarafından zorlanmaya başlamıştır. Portrenin temel şartlarından biri, portresi yapılan kişinin özgül görünümlerinin temel yönlerinin izleyiciye yansıtılarak o kişinin izleyici tarafından tanınmasıdır. 20. yüzyılın başlarına değin pek çok portrede bu amaç güdülmüştür; ancak Arcimboldo’nun 1563 ve 1573 yılında gerçekleştirdiği, “Mevsimler” serisindeki portrelerinde; 1566’da “Elementler”i betimlediği, “Kütüphaneci, Avukat, Aşçı ve Bahçıvan” örneğinde olduğu gibi çeşitli meslek gruplarından kişileri resmettiği portrelerde, “Havva ve Elma” adlı çalışmasında, “Vertemnus”da ve diğer birçok yapıtında resmi yapılan kişinin tanınabilirliği söz konusu değildir. Ancak her portre bize neyin betimlendiğine dair açık mesajlar verir. “Mevsimler” ve “Elementler” serisinde her mevsim ve her element kendisi ile ilişkilendirilen özellikleri ile betimlenir ve bu özellikler bir araya toplanarak portreleri oluştururlar. Aynı şekilde çeşitli meslek grupları yine o meslek gruplarına ilişkin özellikleri ile resmedilirler. Portresi yapılan kişi, işiyle ilgili nesnelerin bir araya gelmesiyle oluşturulur. Yani, kütüphaneci, kitaplarla; avukat, kitap ve evraklarla; aşçı, kapaklı bir tepsi içindeki et yemekleri ile; bahçıvan, bahçede yetişen ürünlerle. Havva az sonra ısıracağı elmayla; Flora, yani bahar tanrıçası baharı sembolize eden çiçeklerle ve II. Rudolf, bahçecilik ve tarım ürünlerinin kokteyli, Vertemnus olarak. Vertemnus olarak betimlenen II. Rudolf, kendisinden tamamen bağımsız bir biçimde bir dizi işlevi ve anlamı olan bir grup nesnenin bir araya getirilmesi ile tanımlanmıştır. Ayrıca bu portre, II. Rudolf’un kim olduğunun saptanmasına dair değil, onun kamusal ve siyasal bir mesele olarak kimliğine dair bir portre olarak yapılmıştır. Arcimboldo’nun bu eksantrik yapıtları, portre sürecini doğal seyrinden radikal biçimde çıkarmıştır.
Arcimboldo’nun II. Rudolf portresinden yaklaşık on yıl sonra yapılan ve von Aachen tarafından gerçekleştirilen bir başka II. Rudolf portresinde ise hiçbir sürpriz yoktur. Oysaki Vertemnus olarak resmedilen II. Rudolf, “doğanın başı” tipini özetlemektedir. Vertemnus, Yunan mitolojisinde bahçelerin hamisi, değişen mevsimlerin tanrısı olarak tanımlanır. Dolayısıyla II. Rudolf burada doğanın dinamizmi ve canlılığıyla özdeşleştirilmiştir. Böylece devletin başı, aslında her şeyin başı olmuştur. Dört mevsimden çiçek ve meyveler Rudolf’un yüzünde ahenkle açmaktadır. Bu durum, Rudolf’un müşfik ve yardımsever yönetiminin barış, refah ve ahengini müjdelemekle kalmaz, aynı zamanda Rudolf’un idaresinde yeni altın çağın ebedi baharının geleceğini de müjdeler.
Rudolf’un bahçe kokteyli görünümü mizahi bir anlam da taşır. Aslında Arcimboldo’nun bu nükte dolu resimleri onun nükteci bir karakter yapısına da sahip olduğunu gösterir. Aynı zamanda Vertemnus, İmparatorun da nükteci bir karakteri olduğunu belgeleyen bir çalışmadır. İmparatorun kendi bilgisi ve onayı dâhilinde bir bitki ve çiçek kokteyli olarak resmedilmesi hem onun nüktedanlığını hem de siyasi koltuğunun güvende olduğunu gösterir; zira iktidarının ve koltuğunun sağlam olduğundan emin olmayan hiçbir yönetici insanları güldürecek tarzda bir resminin yapılmasına asla izin vermez.
Arcimboldo, 1593 yılında Milano’da hayata gözlerini yumar; ünü ise nedense uzun süreli olmaz. Çoğu ressamın öldükten sonra ünlenmesi ve değerinin artması Arcimboldo için tersine işler. O, yaşarken ünlenmiş, yaş**ı boyunca takdir görmüştür; ancak ölümüyle birlikte çabuk unutulmuştur. Dr. Carlo Casati 1885’de onun adına bilimsel bir çalışma yapmıştır. “Giuseppe Arcimboldi, Pittore Milanese” adlı bu çalışmada sanatçı, portre ressamı olarak karakterize edilmiştir. Arcimboldo’nun adı 20.yüzyılda tekrar gündeme gelmiş, sürrealistler sanatçıyı öncüleri olarak ilan etmişlerdir.
PortresiSponsorlu Bağlantılar
Arcimboldo her zaman imparatorlar tarafından sevilen bir sanatçı olmuştur. Çoğu konuda fikri alınmış, kendisine çeşitli organizasyonlarda görevler verilmiştir. 1570 yılında Maximilian’ın kızının Prag’taki düğün töreninin organizasyonunda Arcimboldo da yer alır. Ayrıca 1571 yılında Avusturya Arşidükü Charles’ın düğün hazırlıklarını Arcimboldo, asistanı Fonteo ve Jacopo Strada organize ederler.
Arcimboldo, 1573’te “Mevsimler”in (Kış - İlkbahar - Yaz - Sonbahar) ikinci serisini gerçekleştirir. 1576 yılında II. Maximilian’ın ölümüyle birlikte yerine oğlu II. Rudolf geçer. Arcimboldo, diğer imparatorlarla olduğu gibi II. Rudolf’la da iyi anlaşır. İmparator bir süreliğine Viyana’dan ayrılarak Prag’a yerleştiğinde Arcimboldo da ona eşlik eder. Entelektüel bir kişiliğe sahip olan II. Rodolf sarayında ressamlar, astronomlar, yazarlar, doktorlar ve zenaatkârlara yer verir. Resme ayrı bir hayranlığı olan II. Rudolf, Breughel ve Correggio gibi sanatçıların yanı sıra birçok sanatçının yapıtlarını da sarayına toplar.
Arcimboldo, 1587’de 59 yaşındayken, Prag’dan ayrılır ve dinlenmek üzere Milan’a döner. Bu ayrılışın iki nedeni vardır; bunlardan biri sanatçının sağlığının kötüye gidişi diğeri ise II. Rudolf’un karakterindeki dengesizlikler. Arcimboldo’nun sağlığı her nekadar kötüye de gitse resim yapmaktan vazgeçemez. 1588 yılında gerçekleştirdiği “Flora” adlı yapıtını II.Rudolf’a hediye olarak gönderir. 1591 yılında II. Rudolf’u “Vertemnus” olarak betimlediği portreyi de yine imparatora hediye eder.
Arcimboldo, yaşadığı döneme göre gerçekten de çok ilginç resimler yapan bir sanatçıdır. Yaptığı hemen hemen tüm portrelerde alışılmışın dışına çıkmıştır. Sanatçının tüm yapıtlarında dolaylı olarak bir tanımlama ve nükte söz konusudur. Portre temsilinin geleneksel sınırları 20. yüzyıl başlarındaki soyut ve dışavurumcu portrelerden çok daha önce Manyerist dönemin bu ilginç ressamı tarafından zorlanmaya başlamıştır. Portrenin temel şartlarından biri, portresi yapılan kişinin özgül görünümlerinin temel yönlerinin izleyiciye yansıtılarak o kişinin izleyici tarafından tanınmasıdır. 20. yüzyılın başlarına değin pek çok portrede bu amaç güdülmüştür; ancak Arcimboldo’nun 1563 ve 1573 yılında gerçekleştirdiği, “Mevsimler” serisindeki portrelerinde; 1566’da “Elementler”i betimlediği, “Kütüphaneci, Avukat, Aşçı ve Bahçıvan” örneğinde olduğu gibi çeşitli meslek gruplarından kişileri resmettiği portrelerde, “Havva ve Elma” adlı çalışmasında, “Vertemnus”da ve diğer birçok yapıtında resmi yapılan kişinin tanınabilirliği söz konusu değildir. Ancak her portre bize neyin betimlendiğine dair açık mesajlar verir. “Mevsimler” ve “Elementler” serisinde her mevsim ve her element kendisi ile ilişkilendirilen özellikleri ile betimlenir ve bu özellikler bir araya toplanarak portreleri oluştururlar. Aynı şekilde çeşitli meslek grupları yine o meslek gruplarına ilişkin özellikleri ile resmedilirler. Portresi yapılan kişi, işiyle ilgili nesnelerin bir araya gelmesiyle oluşturulur. Yani, kütüphaneci, kitaplarla; avukat, kitap ve evraklarla; aşçı, kapaklı bir tepsi içindeki et yemekleri ile; bahçıvan, bahçede yetişen ürünlerle. Havva az sonra ısıracağı elmayla; Flora, yani bahar tanrıçası baharı sembolize eden çiçeklerle ve II. Rudolf, bahçecilik ve tarım ürünlerinin kokteyli, Vertemnus olarak. Vertemnus olarak betimlenen II. Rudolf, kendisinden tamamen bağımsız bir biçimde bir dizi işlevi ve anlamı olan bir grup nesnenin bir araya getirilmesi ile tanımlanmıştır. Ayrıca bu portre, II. Rudolf’un kim olduğunun saptanmasına dair değil, onun kamusal ve siyasal bir mesele olarak kimliğine dair bir portre olarak yapılmıştır. Arcimboldo’nun bu eksantrik yapıtları, portre sürecini doğal seyrinden radikal biçimde çıkarmıştır.
Arcimboldo’nun II. Rudolf portresinden yaklaşık on yıl sonra yapılan ve von Aachen tarafından gerçekleştirilen bir başka II. Rudolf portresinde ise hiçbir sürpriz yoktur. Oysaki Vertemnus olarak resmedilen II. Rudolf, “doğanın başı” tipini özetlemektedir. Vertemnus, Yunan mitolojisinde bahçelerin hamisi, değişen mevsimlerin tanrısı olarak tanımlanır. Dolayısıyla II. Rudolf burada doğanın dinamizmi ve canlılığıyla özdeşleştirilmiştir. Böylece devletin başı, aslında her şeyin başı olmuştur. Dört mevsimden çiçek ve meyveler Rudolf’un yüzünde ahenkle açmaktadır. Bu durum, Rudolf’un müşfik ve yardımsever yönetiminin barış, refah ve ahengini müjdelemekle kalmaz, aynı zamanda Rudolf’un idaresinde yeni altın çağın ebedi baharının geleceğini de müjdeler.
Flora
Rudolf’un bahçe kokteyli görünümü mizahi bir anlam da taşır. Aslında Arcimboldo’nun bu nükte dolu resimleri onun nükteci bir karakter yapısına da sahip olduğunu gösterir. Aynı zamanda Vertemnus, İmparatorun da nükteci bir karakteri olduğunu belgeleyen bir çalışmadır. İmparatorun kendi bilgisi ve onayı dâhilinde bir bitki ve çiçek kokteyli olarak resmedilmesi hem onun nüktedanlığını hem de siyasi koltuğunun güvende olduğunu gösterir; zira iktidarının ve koltuğunun sağlam olduğundan emin olmayan hiçbir yönetici insanları güldürecek tarzda bir resminin yapılmasına asla izin vermez.
Arcimboldo, 1593 yılında Milano’da hayata gözlerini yumar; ünü ise nedense uzun süreli olmaz. Çoğu ressamın öldükten sonra ünlenmesi ve değerinin artması Arcimboldo için tersine işler. O, yaşarken ünlenmiş, yaş**ı boyunca takdir görmüştür; ancak ölümüyle birlikte çabuk unutulmuştur. Dr. Carlo Casati 1885’de onun adına bilimsel bir çalışma yapmıştır. “Giuseppe Arcimboldi, Pittore Milanese” adlı bu çalışmada sanatçı, portre ressamı olarak karakterize edilmiştir. Arcimboldo’nun adı 20.yüzyılda tekrar gündeme gelmiş, sürrealistler sanatçıyı öncüleri olarak ilan etmişlerdir.
Meryem'in Ölümü
Biyografi Konusu: Giuseppe Arcimboldo nereli hayatı kimdir.
