Bruno Taut

Bruno Taut
Vikipedi, özgür ansiklopedi

Sponsorlu Bağlantılar

Bruno Julius Florian Taut (4 Mayıs 1880 Königsberg; ö. 24. Aralık 1938 İstanbul) bir Alman mimar ve şehir plancısıdır. Türkiye'de 1937 yılında Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi binası (bak. Ankara Üniversitesi - Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi (DTCF)) planını çizen ve yapan mimardır.

Yaşam Öyküsü
Tüccar Julius Taut'un ikinci oğlu olarak doğu Prusya'da Königsberg'de büyüyen Bruno, 1897 yılına kadar lisede ve hemen sonra üç yıl süren Königsberg İnşaat Meslek Okulu'nda öğremini başarıyla tamamlar. 1902 yılında Hamburg ve Wiesbaden şehirlerinde değişik mimarların yanında çalışır. Bir yıl sonra ünlü bir Berlinli Mimar Bruno Möhringin yanında büroda genç biçem (art nouveau) olanağı elde eder ve yeni inşaat yöntemini oluşturan çelik ve taş ile temas kurar.
1921 – 1924 yılları arasında Magdeburg'da şehir yapı kurulunda, 1924 – 1932 yılları arasında Berlin GEHAG firmasında mimarlık yapar. 1930 yılında Berlin-Charlottenburg Teknik Yüksekokulu onu Yerleşim bölgeleri- ve Meskencilik Professörlüğüne çağırır, o böylece Sanat Akademisi üyesi olur, ve Bruno Taut Japon Uluslararası Mimarlar birliği şeref üyeliğini kabul eder. 1933 yılında Japon'ya ya göç eder.
Diğerleri gibi zamanın ünlü Alman Firmalarının (Krups, Siemens, Märklin gibi) Almanya'nın başına getirdiği Adolf Hitler'in Nazi (Faşist) yönetiminden kaçıp 1936 yılında Türkiye'ye gelen Bruno'ya; İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi yönetici ve Ankara'da Milli Eğitim Bakanlığında Mimarlık bölümü başkanlığı görevi verilmiştir. Anıtkabirin çizimini 36 saatte bitirmiştir zamanında verilen 1000 lira'yı türk devletinden istememiş karşılığında tek bir teşekkür mektubu istemiştir. Yıllardır astım hastalığı olan Bruno, 24. Aralık 1938 İstanbul'da vefat eder, şimdiye kadar tek gayri müslim olan Bruno Taut İstanbul Edirnekapı Şehitliği'nde gömülmüştür.

Mimari Eserleri

Almanya'da

• Falkenberg Bahçeşehri, Berlin, 1913
• Senftenberg Lisesi, 1930
• Senftenberg Meslekokulu, 1931
  

Japonya'da

• Osaka'da Ikomaberges tasarıları, 1934
• Atami'de Hyuga Evi'nin iç mimarisi, 1935/36
• Maeoka'da bir evin tasarıları, 1935/36
• Tokyo'da Okura-Villasının cephesini ve mobilyasını, 1935/36

Türkiye'de

• Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Binası, 1937

Tasarıları

• Ankara Teknik Yüksekokulu, 1937
• Kimya Enstitüsü, 1937
• Ankara'da Hükümet semti, 1937
• Ankara'da bir Tiyatro binası, 1937
• Ankara'da bir Yemekhane, 1937
• Ankara'da Parlement binası, 1937
• Trabzon'da Yüksek erkek yatılı okulu (gerçekleştiren Franz Hillinger), 1937
• Ankara'da Atatürk-Lisesi (Asım Kömürcüoğlu ile beraber, gerçekleştiren Franz Hillinger), 1937
• Ankara'da Kurtuluş Ortaokulu (Asım Kömürcüoğlu ile beraber), 1938
• İstanbul Otaköy'de Prof. Nissen'nin oturduğu evi, 1938
• İstanbul'da 15. Cumhuriyet Bayramı kutlama süslemeleri (Schütte eşi ile birlikte), 1938
• İzmir'de Kültür Bakanlığı Sergi salonu, 1938
• Cebeci Ortaokulu (gerçekleştiren Franz Hillinger), 1938
• İzmir'de Kız-Enstitüsü (yalnız ilk yapı bölümü gerçekleşti), 1938
• Ortaköy'de kendi evi, 1938
• Bir Sinagog (havra), 1938
• Ankara'da Atamız Mustafa Kemal Atatürk için katafalk, 1938

TAUT (Bruno), alman mimar (Königsberg 1880 - Ankara 1938). 1913 Leipzig sergisi’ndeki Çelik anıtı ve Köln'deki 1914 VVerkbund sergisi'nde ünlü Cam pavyonu gerçekleştirdi. Anlatımcı hareketin önderlerinden biri olarak 1920'li yıllarda Frûhlicht dergisini yönetti. 1921-1924'te, Magdeburg kent mimarı oldu; daha sonra kardeşi Max ile birlikte, Berlin’de bir büro açtı ve bu dönemde işlevsel üslupta çeşitli binalar yaptı (Zehlendorf konutlar topluluğu, 1927-1928). Ülkesindeki siyasal zorlamalar nedeniyle 1932'de Moskova'ya gitti, burada düş kırıklığına uğrayınca Japonya’ya yerleşti ve geleneksel japon sanatını keşfetti (1933-1936). 1936'da Türkiye’ye geldi ve ölümüne değin İstanbul Devlet güzel sanatlar akademisi'nde öğretim üyeliği, Kültür bakanlığı tatbikat bürosu şefliği görevlerinde bulundu. Bu arada Ankara Dil ve tarih-coğrafya fakültesi (1937), Ankara Atatürk lisesi (1937-1938, Asım Kömürcüoğlu ile birlikte), Ankara Cebeci ortaokulu (1938, Franz Hillinger ile birlikte), İzmir Kız enstitüsü (1938), Trabzon Erkek lisesi (1938), İstanbul Ortaköy'de, Emin Vafi korusu'ndaki, direkler üzerinde yükselen, doğayla ve çevreyle uyumlu görünümüyle dikkati çeken evi (1938) ve Atatürk'ün katafalkını (1938) gerçekleştirdi. 1938‘de yayımladığı Mimari bilgisi kitabı uzun yıllar bu alanda tek kaynak eser olarak kaldı.
—Kardeşi MAX (Königsberg 1884 - Berlin 1967), ortağı ve Novembergruppe'nin üyesiydi. Bruno’nun Almanya'dan ayrılmasından sonra kâr amacına yönelik işler yapmak zorunda kaldı. 1945'ten 1954’e değin Berlin Güzel sanatlar akademisi’nde profesörlük yaptı.