Julius Caesar Aranzi (Guilio Cesare)

Julius Caesar Aranzi
Guilio Cesare Aranzi

Latince ARANTİUS (d. 1530, Bologna - ö. 7 Nisan 1589, Bologna, İtalya)
anatomi bilgini ve cerrah.

Özellikle dolaşım sistemi ve beynin anatomisi üstüne önemli çalışmalar yapan Rönesans hekimlerindendir.
1556’da Bologna Üniversitesi’ni bitirdi, ertesi yıl aynı üniversitede tıp ve cerrahi hocalığına getirildi. Çok genç yaşta başladığı anatomi çalışmalarında ilgisini ve araştırmalarını kan dolaşımı konusunda yoğunlaştırdı. Özellikle dölüt evresindeki yaşamla ilgilendi, plasenta ve rahmin gebelik dönemindeki yapısını, dölütün kan dolaşımını inceleyerek bulgularını sekiz ciltlik Du hu- mano foetu opusculum (1564; İnsan Dölütü Üzerine İnceleme) adlı yapıtında derledi. Aranzi’nin bu yapıtında tanımladığı, dölütte karaciğerin alt yüzeyinde kapı toplardamarının sol dalı ile alt anatoplardamarı birleştiren ve doğumdan sonra kapanan kanal “Arantius toplardamar kanalı” olarak bilinir. Dölütte, akciğer atardamarı ile aortu birleştiren ve normal olarak doğumu izleyen bir iki hafta içinde kendiliğinden kapanan duktus arteriyozus adındaki kanalın varlığını ilk açıklayan da Aranzi oldu. Onun, kan dolaşımına açıklık getiren önemli bir buluşu da, kalpte sağ ve sol karıncık arasındaki bölmenin geçirimsiz olduğunu kanıtlamasıdır. Kalbin iki karıncığı arasında kan geçişinin bulunduğu görüşü, böylelikle geçerliliğini yitirdi.

Beynin anatomisini de inceleyen Aranzi, kafatasının alt arka bölümünde, beyinciğin alt yüzeyi ile soğaniliğin üst yüzeyi arasında yer alan, içi beyin omurilik sıvısıyla dolu beyin sarnıcını, beynin dördüncü karıncığını, koku alma duyusunun merkezi olan rinensef^ldeki pedes hippocampus'u tanımladı. Beynin ve kalbin anatomisine ilişkin tüm araştırmalarını Observatiores anatomicae (Anatomi Gözlemleri) adlı yapıtında toplayan Aranzi, başarılı gözlemciliğinin yanı sıra iyi bir cerrahtı. Cerrahi konusundaki çalışmalarını 1571'de yayımladığı De tumoribus secundum locus affectum başlıklı yapıtında derlemiştir.

ARANZİ

ARANZİO ya da ARAN TİUS (Giulio Cesare), İtalyan anatomi bilgini (Bologna 1530 - ay.y. 1589). Vesalius’un öğrencisi, dölütün ve etenenin yapısını buldu; beyin karıncıklarının (Arantİus karıncıkları), aort ve akciğer atardamarları kapakçıklarının lifli çekirdeklerinin tanımlarını yaptı.