Selam arkadaşlar.Belki birazcık uzun olabilir ama şimdiden özür dilerim.Lütfen okuyun ve ne yapmam gerektiği hakkında cevap yazın.Daha 1 sene önce bir çocuk vardı.Bana teklif etti ve bende kabul ettim.Herşey o kadar güzeldi ki sanki rüya misali...Ona karşı olan sevgim o kadar saftı ki onu görünce bir kelime bile edemezdim,o da edemezdi.Utanırdık yani

Yaklaşık 2 ay böyle geçti.Sonra görüşememeye başladık.Attığı mesajlara bakılırsa benden soğumuş gibiydi.Anlamıştım.Ona bunu söylediğimde öyle bir mesaj yazmıştı kii...Tekrar bağlanmamak elimde değildi.Ama ben hep sevdim,yılmadım,bıkmadım,usanmadım.Bir gün onun facesine girdim.Bir kızla beni aldattığını öğrendim. Yıkıldım ben!Ama tabi kimseye belli etmedim.Gittim en yakın arkadaşıma durumu anlattım.Arkadaşım da bunu neden yaptığını sormuş.O da aldatmadığını benden sıkıldığını zaten sonra bana da söyleyeceğini yazmış.Eski kız arkadaşıyla çıkmaya başlamış.Zaten o kız da onu aldattığı için ayrılmışlardı.Bir kaç gün sonra çıktığım çocuğun fcesine girdim.Şifresinide hemen değiştirmemiş.Neyse kuzeniyle konuşmalarını okudum.Eski kız arkadaşı da onu aldattığı için ondan intikam almak için çıktığını söylemiş,ayrılmış!Aradan günler geçti...geçti...Ben işte faceden konuşmaya başladım onunla.İkimizdede bir burukluk vardı,bir soğukluk vardı.Ayrılık rüzgarı esiyordu..Artık beni sevmiyordu,tahminim hiçte sevmemiş zaten

Seven bunu yapar mıı?? Hepiniz seviyorsunuz hanginiz böyle yaptı? Tabi biz böyle konuşuyoruz falan.Nerden öğrendiyse taşınacağımızı öğrenmiş

Ve bana mesaj atmış.Neyse sonra oturduğumuz yerin merkezine taşındık.Şimdi ise onun yüzünü bile göremiyorum.Facem de kapalı konuşamıyorum

Ama insanoğlu ahmaktır,tüm bunlara rağmen yine de yine de SEVİYORUM! Eğer bu bir hoşlantı olsaydı HER AN aklımda o olmazdı..Eğer bu bir hoşlantı olsaydı onun yüzünü göremeden sevemezdim.Bazen kendi kendime soruyorum.Onun sesini duyamuyorum,yüzünü göremiyorum,faceden bile konuşamıyorum,ondan haberim bile yok,derdimi de siz hariç kimseye anlatamıyorum. AMA NASIL OLUYORDA ONU HALA AMA HALA SEVEBİLİYORUM! :o

Söylesenize arkadaşlar hanginiz benim kadar çaresizsiniz.Sevdiğiniz sizi sevmiyorsa bile şükredin onu görebildiğiniz,sesini duyabildiğiniz,mesajlaşabildiğiniz için!Ama ben ne konuşabiliyorum ne görebiliyorum.Zaten ben onu konuşmak için sevmedim,zaten ben onu görmek için de sevmedim.Ben onu hayalim olması için sevdim.Zaten öyle de oldu.Ancak HAYALİM oldu .O değilde şimdi ne yapıyordur ya

Eğer siz sevdiğinizle mesajlaşıyorsanız lütfen sevdiğinize bir kez daha benim için sevdiğinizi söyleyin ki bilsin.Bunu bile söyleyememek çok acıdır...Şimdi ise ben sigaraya başladım.Oysaki ona da içme diye kızardım.O da söylediğim anda hemen bırakmıştı...Bak yine hatırladım ln.Gerçi hiç unutamıyorum ki.Unutmak gerçekten olsaydı,sevenler unutmazmıydı...Ama garip olan dışardan çok mutlu bir insanım gülerim,güldürürüm.İnsanlarda benim gibi mutsuz olmasın diye..Zaten en çok mutsuz insanlar mutlu gibi görünmeye çalışırmış.Mutsuz değilim belki bir ümit onu uzaktan görürüm o da beni görür.İşte bu bna bir ömür yeter.Bir görebilsem ya

( AŞIK OLMAK UMUDUNU YİTİRMEMEKTİR.Sanki ben onu görebileceğim için mi söylüyorum.HAYIR...ŞİMDİ LÜTFEN NE YAPMAM GEREKTİĞİNİ BANA SÖYLEYİN.Gerçi yapılacak pek bir şey de kalmamış ya..