Doğa nedir, tanımı nedir?

Doğa nedir, tanımı nedir?

DOĞA

a. (doğmak’tan).
1. Fiziksel dünya, evren, varlıkların ve nesnelerin tümü; gerçeklik: insanoğlunun doğadaki yeri. Doğanın harikaları.
2. Dünyadaki varlıkların, düzenin ve bu düzenin sürdürülmesine dayanan ahlakın temelini oluşturduğu düşünülen üstün ilke, güçler bütünü: Hiçbir şey yoktan var, vardan yok olmaz, bu bir doğa yasasıdır. Doğaya karşı çıkmak.
3. insanın eyleminden ayrı olarak, ilkelerin, güçlerin özellikle de yaşamın bütünü: Ben umudumu doktorlara değil doğaya bağlarım.
4. Dış dünyada (özellikle kente karşıt olarak) insan tarafından (çok fazla) değiştirilmemiş gibi görünen ve hayranlığımızı çeken şeylerin tümü: Doğayı sevmek. Tatilde doğayla başbaşa yaşamak.
5. Canlı yaratıkların yaşam biçimlerinin kendine özgülüğünü oluşturan özellikler, nitelikler bütünü: insan, hayvan, bitki doğasını incelemek.
6. Cinsel yaşam, içgüdü, cinsel çekim: Doğanın çağrısına uymak.
7. Bir şeyin iç zorunluluğu: Olayın doğası gereği. Bu, eşyanın doğasına aykırı. (TABİAT)

—Biyol. Doğa bilimleri - BİLİM.

—Fels. Doğa durumu, birlikte yaşamalarına rağmen, insanların hiçbir ortak kurum yaratmamış oldukları ve bundan dolayı siyasal otorite diye bir şey bilmedikleri dönemden önce insan toplumunun içinde bulunduğu varsayılan durum.

DEVAMI
Doğa Nedir?
Tabiat Nedir?
Doğal Nedir?
Doğa Felsefesi