Preveze, Trablusgarp ve Rodos savaşları hakkında bilgi verir misiniz?

Preveze, Trablusgarp ve Rodos savaşları hakkında bilgi verir misiniz?

Preveze Deniz Savaşı

komutasındaki Kaptanı deryâ Barbaros Hayreddin Paşanın komutasındaki Osmanlı donanması ile Andrea DoriaHaçlı donanması arasında 27 Eylül 1538’de Adriyatik Denizi'nin Arta Körfezi kıyısında Preveze Kalesi önündeki açık sularda yapılmış ve Osmanlı donanmasının zaferiyle sonuçlanmış bir deniz savaşıdır.

Sponsorlu Bağlantılar

Savaştan Önceki Durum
Başlangıçta Osmanlı Devleti'nin emrinde olmayan Barbaros Hayreddin Paşa ve arkadaşlarının, Akdeniz hâkimiyetinde rolü çok büyüktür. Bu kahraman Türk denizcileri, Cezayir ve Tunus’ta yerleşmeye çalışan Avrupalıları oralardan söktüler ve denizlerin arslanı oldular. Yavuz Sultan Selim, bu kahramanlara asker ve top göndererek yardım etti. Kanuni Sultan Süleyman, Macaristan’da zaferler kazanırken, onlar da aynı yılda, yani 1525’te Akdeniz’in kuzey sahillerini vuruyor, HristiyanŞarlken’in Barbaros’a karşı gönderdiği Kaptan Andrea Doria mağlup olarak, Septe Boğazını aştı. Türk denizcileri, İspanyolların zulmüne uğrayan yetmiş bin Endülüslü Müslümanı Kuzey AfrikaKanuni, Barbaros’u, 1533’te İstanbul’a davet etti. Barbaros, gelirken, birçok zafer daha kazandı. Padişah onu merasimle karşılattı. Kendisini ve devletini Padişahın emrine veren büyük denizci, Kanuni tarafından, Cezayir Beylerbeyliğine tayin olundu. donanmalarını zapt ediyorlardı. İmparator sahiline çıkardı.
Diğer taraftan Almanya İmparatorluğu ve İspanya Krallığı, Papalık ve VenedikMüslüman Türkleri Akdeniz’den atmak için, Osmanlı Devletine karşı ittifak kurdular. Bunun üzerine Kanuni, 1537-1538 kışında yeni bir donanma hazırlanmasını emretti. Dört elle işe başlayan Kaptan-ı deryâ Barbaros Hayreddin Paşa, daha hazırlıklarını bitirmeden Mısır’dan yola çıkan hazinenin muhafazası için, kırk gemiyle denize açılmak mecburiyetinde kaldı. Mısır’dan gelecek gemileri vurmak için, Girit sularında kırk gemiyle pusuya yattığı haber alınan Andrea Doria, Barbaros’un geldiğini duyunca kaçtı. Fakat Osmanlı donanması, geri dönmeyip, Şira, Patnos, Naksos vs. adalarını aldı. Bu esnada tamamlanan doksan gemi de donanmaya katıldı. Mısır’dan gelen Salih Reis komutasındaki yirmi parça gemi de Barbaros’un gemileri arasına katıldı. Gemi sayısı, yüz elliye ulaştı. hükümetleri,
Girit Adası kalelerini zorlayıp bir hayli ganimet alan Barbaros Hayreddin Paşa, kürekçi ve asker ikmali yaptı. Barbaros komutasındaki Osmanlı donanması, İstanköyBarbaros’un korkusundan, Akdeniz kıyılarındaki koylara hapsedilmiş bir vaziyete giren Haçlı devletleri, Osmanlılara karşı sıkı birlik kurdular. İrili ufaklı filolardan muazzam bir Haçlı donanması meydana getirdiler. Adasında ikmal ve istirahatla meşgulken Hıristiyan ittifakı da gittikçe güçlendi.
DEVAMI Preveze Deniz Savaşı (Preveze Zaferi)

Navarin Deniz Savaşı

İngiltere, Rusya ve Fransa aralarında bir antlaşma yaparak Yunanistan'a bağımsızlık verilmesini istediler. Sultan II. Mahmut'un bu isteği reddetmesi üzerine Baltık DenizineRus donanmasından bir filo, İngilizlerle birleşip, Akdeniz'e girdi. Rus-İngilizFransız filosu da katıldı. İngiliz amirali Codrington kumandasındaki Fransa, İngiltere, Rusya müttefik donanması, Mısır'daki Kavalalı İbrahim Paşa kuvvetlerine karşı deniz harekâtı başlattı. Mora İsyanında, Osmanlı ve Mısır gemileri Navarin limanında bulunuyordu. Müttefik donanması, Navarin Limanını kuşattı. OsmanlılarOsmanlı ve Mısır askerlerinin Yunanistan'dan çekilmesini istedi. Kabul edilmedi. Navarin'in açıklarındaki müttefik donanması, gayelerinin savaş olmadığını ileri sürerek, limana girmek istediler. 20 Ekimde dostane bir havayla Navarin Limanına girdiler. Osmanlı ve Mısır gemileri hilâl şeklinde birbirine rampa etmiş, üç sıra hâlindeydiler. Limana giren müttefik gemileri, savaş için bahane aramaya başladılar. Ateş gemisinin başka yere alınmasını istediler. Kabul edilmeyince, MısırOsmanlı-Mısır gemisiyle 6.000 asker kaybedildi. Müttefiklerin kaybı ise 1.000 askerdi.
DEVAMI Navarin Deniz Savaşı

Trablusgarp Savaşı,

1911-1912 yılları arasında Osmanlı Devleti ve İtalya Krallığı arasında geçen bir savaştır. 1911-1912 Türk-İtalyan Savaşı olarak da geçer. Adı, "Trablusgarp Savaşı" olmasına rağmen çarpışmalar, Trablusgarp'ın dışında, Adriyatik Denizi, Ege Adaları, Çanakkale Boğazı ve Kızıldeniz gibi çeşitli bölgelerde de sürmüştür. Bu savaşı İtalya, diğer büyük devletlerin ve Balkan Savaşı'nın sayesinde kazanarak sömürgelerini artırmıştır.
Savaşın nedenleri ve öncesi
16. yüzyılda başlayan sömürgeleştirme hareketlerinin dışında kalan İtalya, 1870 yılında siyasi birliğini sağladığında sömürgelerin çoğu İngiltere ve Fransa tarafından paylaşılmıştı. 1881'de Fransa'nın Tunus'u işgali, ardından da İngiltere'nin 1882'de Mısır'ı ele geçirmesinden sonra İtalya, Kuzey Afrika'da kalan son Osmanlı toprağı olan Trablusgarp'la(Libya) ilgilenmeye başlamıştı. Aslında Doğu Roma İmparatorluğu'nu yeniden kurmak isteyen İtalya'nın Trablusgarp'la ilgilenmesi yeni değildi. 1890 yılında, İtalyan başkanı Francesco Crispi'nin, bir İngiliz lorduna yazdığı özel bir mektupta, Trablusgarp'la ilgilendiklerini belirttiği bilinmektedir. Ancak Crispi 1891'de başkanlıktan inince, Trablusgarp planları da rafa kalktı ve savaş 20 yıl beklemiş oldu.
DEVAMI Trablusgarp Savaşı

Rodos seferi

Kanuni ’nin Saınt-Jean şövalyelerinin korsanlıklarına son vermek için adaya düzenlediği deniz ve kara ha rekâtı (1522). Fatih döneminden beri çe şitli eylemlerle Osmanlı devletinin başını ağrıtan Saint-Jean şövalyelerini ortadan kaldırıp adayı ele geçirmeye karar veren Kanuni, 60 bin azaptan ve 300 savaş gemisiyle 400 yardımcı gemiden oluşan bir donanmayı ikinci vezir Damat Mustafa Paşa’nın serdarlığında ve Kurtoğlu Muslihittin Reis'in komutasında Rodos'a gönderdi (4 haziran 1522). Öte yandan, kendisi de 100 bin kapıkulu askeriyle kara yolundan Marmaris’e giderek, oradan gemilerle adaya geçti (28 temmuz). Kara kuvvetlerinin de adaya çıkması üzerine sarp kayalar üstünde çok iyi berkitilmiş bir konumu olan Rodos kalesi hemen kuşatıldı (29 temmuz).
Kanuni, kaleye ateş açtırmadan önce şövalyelere teslim olmalarını önerirken, kan dökülmesine meydan vermedikleri takdirde canlarıyla mallarının bağışlanacağı konusunda da güvence verdi. Ancak, 12 bin şövalyesiyle çeşitli hıristiyan devletlerinin buyruğuna verdikleri 60 bin askere güvenen Rodos şövalyelerinin üs tadıâzamı (Grand Maltre) Philippe Villiers de l’Isle-Adam, bu öneriyi yanıtlamak ge reğini bile duymadı Bunun üzerine lağım lar kazarak kaleye sızma girişimleri ve kaleden durmaksızın yinelenen çıkış hare ketleriyle yaklaşık 5 ay süren şiddetli savaşlar sonunda surlarda büyük gedikler açıldığını, bazı savunma konumlarının Türkler’in eline geçtiğini, 20 bin ölü ve yaralı veren askerlerinin artık dayanma gücü kalmadığını gören üstadıâzam Villiers, türk ordusu silah zoruyla içeri girmeden teslim olmak zorunluğunu duydu.

DEVAMI Rodos'un Fethi