Ziyaretçi
Gök cisimlerini inceleyen bilimadamları kimlerdir?
Battani
(858-929)
Sponsorlu Bağlantılar
Sabit ibn Kurra gibi, Urfa’ nın Harran bölgesindendir ve yıldızlara tapan Sabii dinine
mensuptur. Rakka’ da özel bir gözlemevi kurmuş ve burada 887-918 tarihleri arasında son derece önemli gözlemler yapmıştır. Güneş, Ay ve gezegenlerin hareketlerini gözlemlemiş, yörüngelerini doğru bir biçimde belirlemeye çalışmıştır. Güneş ve Ay tutulmalarıyla ilgilenmiş, mevsimlerin süresini büyük bir doğrulukla hesaplamış,
ekliptiğin eğimini de dakik olarak belirlemeyi başarmıştır. Ayrıca, Güneş yılını 365 gün 5 saat 46 dakika 24 saniye olarak belirlemiş; Güneş’ in apojesinin (Güneş’in Yer’e en yakın olduğu nokta) boylamının Batlamyus’ un gözlemlerinden bu yana 16º 47’ artmışolduğunu bulmuştur. Bu, apoje ve perije noktalarının hareketli olduğu anlamına gelmekteydi. Ancak sonraları Copernicus ekinoksların salınımına inandığı halde Battani inanmamıştır.
Battani, İslam astronomisinin önemli problemlerinden Kıble tayini meselesini
de ele almıştır. Namaz kılarken secd edilmesi gereken yön kıble doğrultusudur. Bu
yüzden islam dünyası’nda kıble yönünün belirlenmesinin büyük önemi vardır. İslam astronomlarının çoğu hazırladıkları cizlere, usturlablara ve rubu tahtalarına kıble cetvelleri eklemişlerdir. Kıble doğrultusunu ise İslam astronomları değişik yöntemlerle belirlemişlerdi. Bunlardan biri, usturlabın arkasındaki rüzgar gülü adı ile işlenmiş levhadan yararlanarak tayin etme yöntemidir. Battani ise kıble doğrultusu belirlenecek yerin ve Mekke’ nin boylam ve enlemini tespit etmiş ve boylam ve enlem farkını alıp Kıble doğrultusunu bulmuştur. Bu yöntem, daha sonra, İbn Yunûs (ölümü 1009), tarafından da kullanılmıştır
Yıldız bilimci" sözcükleri bu sayfaya yönlendirilmiştir. İncil'deki Yıldız bilimciler için, Müneccim Krallar sayfasına bakınız. Astronom, astrofizikçi ya da gök bilimci, astronomi ya da astrofizik üzerine araştırmalar ve çalışmalar yapan biliminsanıdır.
Tarih öncesi çağlardan bu yana gökyüzü, dünyanın her yerindeki kültürlerden insanların ilgisini çekmiştir. Bu kültürlerden bazıları, birbirinden bağımsız olarak, gökyüzündeki cisimlerin gözlemlenmesine kendini adamış olan katip veya rahiplere destek vermeye başlamışlardır. Gezegenlerin hareketlerinin gözlemlenmesi ve gelecekteki hareketlerinin tahmini antik astronominin başlıca uğraşı olmuştur. Batıda, astronominin antik Mezopotamya'da ortaya çıktığı düşünülmektedir. Babil kayıtları üzerine yakın zamanda yapılan araştırmalar, bunların kusursuz olduğunu göstermektedir.
Galileo Galilei
teleskobik astro nominin kurucularından olan İtalyan astronom.
Yaklaşık 1750'lerden önce, astroloji ile astronominin birbirine çok yakın kabul edildiğinin anlaşılması önemlidir. Kimi yer ve zamanlarda, bu ikisine aynı gözüyle bakılmıştır.
Diğer pek çok bilim alanında çalışan kimselerden farklı olarak astronomlar, üzerinde çalıştıkları cisimlerle temas kuramaz. Bunun yerine, keşif yapmak için detaylı gözlemlere başvururlar. Genel olarak astronomlar, gözlem yapmak için teleskop ya da diğer görüntüleme ekipmanları kullanırlar.
Harezmi
(770-840)
Memun zamanında yetişmiştir. Zamanının en büyük bilim adamlarından
biridir. Matematik, astronomi ve coğrafya üzerine çalışmıştır. Yunan ve Hint bilgisini
birleştirmeye çalışmıştır. Cebirin kurucusu olan Harezmi’nin iki önemli matematik
kitabı vardır; “Cebir” ve “Hint Hesabı”.
Astronomik ve trigonometrik tabloları vardır. Bu tablolar 1126’dan daha erken
bir zamanda Bathlı Adelard tarafından Latince’ye tercüme edilmiştir. Bu tablolar sadece sinüs değil tanjantı da içeren ilk tablolardır. Bağdat’da Şemasiye ve Şam’da Kasiyun gözlemevlerinde gözlem yapan Harezmi, enlem dairesinin bir derecelik yayınıölçmüştür. Hazırladığı astronomi çizelgeleri Avrupa dillerine ve daha sonra Çince’ye çevrilmiştir. Hint rakamları ile hesap yapma yöntemlerini tanıtmış ve buna sıfır karakterini ekleyerek 10 tabanlı sistemi tamamlamıştır. Güneş saatlerine ilişkin de bir eseri vardır. Bir Dünya haritası hazırlamış, onun çevresini ve hacmini ölçmüştür
Son düzenleyen Safi; 23 Ocak 2019 23:19