Sabahattin Teoman ve Nurullah Ataç hakkında bilgi verir misiniz?

Nurullah Ataç
Doğum: 1898, İstanbul

Sponsorlu Bağlantılar

Ölüm: 1957, Ankara
Deneme ve eleştirme yazarı.
Hammer Tarihi'nin çeviricisi Ata Bey'in oğludur. İlkokuldan sonra dört yıl Galatasaray Sultanisi'nde okudu, dördüncü sınıfından ayrıldı. Kendi kendini yetiştirdi. Fransız dilini bile özel çalışmalarıyla öğrendi. 18 Eylül 1921'de Nişantaşı Lisesi Fransızca öğretmenliği görevine atandı, bir ara (1 Eylül 1925-30 Haziran 1926) Ticaret Bakanlığı'na bağlı Ticaret Müdüriyeti Umumiyesi mütercimliğinde ve aynı bakanlığın Mukavelat-ı Ticariye Tetkik Dairesi Heyet-i Tahririye müdürlüğünde (Temmuz 1926- Ekim 1926) bulundu. Yeniden Millî Eğitim Bakanlığı'na geçerek ilkin Talim Terbiye Dairesi'nde mütercimlik ve İlk Tedrisat Dairesi şube müdürlüğü görevlerinde çalıştıktan (Ekim 1926-Eylül 1927) sonra yeniden öğretmenliğe atandı. Ankara, İstanbul liselerinde, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yabancı Diller Okulu'nda, Gazi Eğitim Enstitüsü'nde (1927-1945) bu görevi sürdürdü. Cumhurbaşkanlığı mütercimliği görevinden emekliye ayrıldı (7 Şubat 1952).
Dergâh dergisinde çıkan şiirleriyle (1921-1922) edebiyata başlayan Ataç, Cumhuriyet döneminde Akşam, Milliyet, Vakit, Cumhuriyet, Ulus vb. gazetelerde deneme, eleştiri yazıları yayımladı. Dilimizin arınması yolunda büyük çaba harcadığı bu yazılarında, yeni bir düzyazı biçiminin doğmasına yol açan örnekler verdi. Yer yer, dil açısından en aşırı uçlarda dolaşarak tutucu edebiyat adamlarının karşısına çıktı. Dilimizin arınması, özleşmesi savaşımına katkıda bulundu. Yunan-Lâtin, Fransız, Rus düşün ve edebiyatlarının klasik ve çağdaş yazarlarından yaptığı elliye yakın çeviriyle batı düşün ve sanat akımlarının bilinip yaygınlık kazanmasına çalıştı. Divan şiiri geleneği üzerinde dururken zamanaşımına uğramayan değerleri ele aldı. 1920'lerden sonra çağdaşlaşma sancıları çeken şiirimizin yayılmasına katkıda bulundu.

Başlıca yapıtları

• “Günlerin Getirdiği” (1946),
• “Karalama Defteri” (1952),
• “Sözden Söze” (1952),
• “Ararken” (1954),
• “Diyelim” (1954),
• “Söz Arasında” (1959),
• “Okuruma Mektuplar” (1958),
• “Günce” (1960),
• “Prospero ile Caliban” (1961).

___________________

Sabahattin Teoman
Doğumu: 1 Nisan 1914, İstanbul
Ölümü: (?)
İstanbul Erkek Lisesi'ni (1935), Ankara Siyasal Bilgiler Fakültesi'ni bitirdi (1939). Uzun süre Maliye Bakanlığı'nda çalıştı (1939-1960). Daha sonra Gümrük ve Tekel Bakanlığı Gümrükler Genel Müdürlüğü (1960-62), Sanayi Bakanlığı Sanayi Dairesi Reisliği (1962-65), Ortak Pazar Daimî Delegelik Müşavirliği, Ticaret ve Sanayi Odaları Birliği Genel Sekreterliği yaptı. Maliye Bakanlığı Tetkik Kurulu üyeliğine geçti (1968). Karabük Demir ve Çelik İşletmeleri ve Petkim Yönetim Kurulu üyeliklerinde bulundu. Emekliye ayrıldı.
İlk şiiri 1930'da Vakit gazetesinde yayımlandı. Büyük Doğu, Doğuş, Hep Bu Topraktan, İstanbul, Ülkü, Yaratış, Yücel, Şadırvan (1934-49) ve Varlık (1941-72) dergilerinde şiir ve yazılarını yayımlamayı sürdürdü. Lirizmi ve ritmi ön plânda tutan şiirleriyle 1940 kuşağı şiir anlayışına bağlı kaldı. Son yıllarda deneme, inceleme ve eleştiri yazıları da yazdı.

Eserleri
Şiir: Rıhtım Sisleri (1953), Beşinci Mevsim (1945) 'Lirizmi ve ritmi ön planda tutan şiirleriyle, 1940 kuşağında saf şiir anlayışını sürdüren şairler arasında yer aldı. Şiirleri ve şiir üstüne yazıları en çok Varlık'ta çıktı.' (Behçet Necatigil, Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü, 2002, s. 366)

Sabahattin Teoman ölmedi, hala hayatta. Ölüm tarihi boş bırakılan veya soru işareti konanlar yaşıyor demektir.

Sabahattin Teoman ölmedi.
Nurullah Ataç'ın 1961'deki şiiri de sonradan yayınlanmıştır, normalde Nurullah Ataç o şiiri 1955'de yazmıştır.

NURULLAH ATAÇ
21 Ağustos 1898’de İstanbul Beylerbeyi'de doğdu. 1957’de Ankara'da yaşamını yitirdi. Türk edebiyatında modern anlamda deneme türünde ürün veren ilk yazar ve eleştirmen. Asıl ismi Ali Nurullah Ata. Öğretmen Mehmet Ata Bey'in oğlu. İlkokuldan sonra 4 yıl Mekteb-i Sultani'de öğrenim gördü. Öğrenimini tamamlamak ve Fransızca öğrenmek için İsviçre'ye gitti. 1919'da Türkiye'ye döndü. Sınava girerek Darülfünun öğretmeni oldu. İstanbul'da Nişantaşı, Vefa, Üsküdar liseleri ile Adana Lisesi'nde Fransızca dersleri verdi. Ankara Orta Öğretim Mektebi, İstanbul Üniversitesi Yabancı Diller Yüksek Okulu, Gazi Terbiye Enstitüsü, Ankara Atatürk Lisesi'nde de öğretmenlik yaptı. Cumhurbaşkanlığı çevirmeni oldu. Emekliye ayrılana dek bu görevi sürdürdü. Yazmaya Yahya Kemal Beyatlı'nın yönettiği Dergâh dergisinde yayınlanan şiir ve yazılarıyla başladı. Daha sonra yalnızca deneme ve eleştiri türünde ürünler verdi ve çeviriler yaptı. Eski Türk edebiyatı ile çağdaş Batı edebiyatını inceledi. Yeni bir kültür, edebiyat ve dil arayışı içinde oldu. Çoğulcu bir düşünce yapısına ulaşmak için Batı hümanizmi ve demokratikleşme sürecini sindirmek gerektiğini savundu. Türkiye'de ulusal benliği koruyan bir Batılalaşma modeli uygulanmasını önerdi. Eleştirmenin okura sezinleyemediği güzellikleri tanıtması gerektiğini savundu. Kendi türettiği sözcükleri, devrik tümceleri ve kendine özgü biçemiyle dili bir uygarlık sorunu olarak ele aldı. Batılılaşma, Divan şiiri, yeni şiir, eleştiri gibi çeşitli konularda, kişisel yönü ağır basan yazılarındaki kuşkucu ve cesur tavrıyla pek çok genç yazarı etkiledi.


ESERLERİ

Günlerin Getirdiği (1946)
Sözden Söze (1952)
Karalama Defteri (1953)
Ararken (1954)
Diyelim (1954)
Söz Arasında (1957)
Okuruma Mektuplar (1958)
Prospero ile Caliban (1961)
Söyleşiler (1964)
Günce I -II (1972)
Dergilerde (1980)



Kaynak: Nurullah Ataç