Behçet Necatigil

Behçet Necatigil

16 Nisan 1916'da İstanbul’da doğdu. 13 Aralık 1979'da İstanbul'da yaşamını yitirdi. Zincirlikuyu Mezarlığı’nda toprağa verildi. İstanbul Yüksek Öğretmen Okulu Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nden mezun oldu. Kars, Zonguldak liseleriyle İstanbul Kabataş Lisesi'nde öğretmenlik yaptı. İstanbul Eğitim Enstitüsü’nde edebiyat dersleri verdi. "Gece ve Yas" isimli ilk şiiri lise öğrenciliği yıllarında 1835'te Varlık Dergisi'nde yayınlandı. Ardından Yenilik, Yeditepe, Türk Dili, Yeni Dergi, Yeni Edebiyat, Cumhuriyet gibi dergi ve gazetelerde çıkan şiirleriyle tanındı. Sekizi Knut Hamsun olmak üzere otuza yakın kitap çevirdi. Radyo oyunları yazdı, edebiyat tarihiyle ilgili çalışmalar yaptı. İlk şiir kitapları "Kapalıçarşı" (1945), "Çevre"nin (1951) ardından yayınlanan "Evler"de (1953) divan ve halk şiirlerini sıcak bir lirizmle bir araya getirdiği şiirleri yer alır. Bundan sonraki kitaplarında uzun dizelerle yeni bir biçem arayışına yöneldi. "Yaz Dönemeci" kitabında günlük dilden ustaca yararlandığı görüldü. Sonraki şiirlerinde iç dünyasından yansımalar, anımsamalar ve tedirginliklerle lirizmin özgün örneklerini verdi. Son şiirlerinde geleneksel Türk şiirinin söyleyiş uygulamalarını denedi. Ölümünden sonra ailesi tarafından konulan Necatigil Şiir Ödülü 1980’den beri veriliyor.
ESERLERİ
ŞİİR:

Kapalı Çarşı (1945)
Çevre (1951)
Evler (1953)
Eski Toprak (1956)
Arada (1958)
Dar Çağ (1960)
Yaz Dönemi (1963)
Divance (1965)
İki Başına Yürümek (1968)
En/Cam (1970)
Zebra (1973)
Kareler Aklar (1975)
Sevgilerde (Seçme Şiirler, 1976)
Beyler (1978)
Söyleriz (1980)

DÜZYAZI:

Bile/Yazdı (1979)
Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü (1960)
Edebiyatımızda Eserler Sözlüğü (1971)

RADYO OYUNLARI:

Yıldızlara Bakmak (iki oyun, 1965)
Gece Aşevi (beş oyun, 1967)
Üç Turunçlar (altı oyun, 1970)
Pencere (dört oyun, 1975)

ÖDÜLLERİ:

1957 Yeditepe Şiir Armağanı Eski Toprak ile
1964 Türk Dil Kurumu 1964 Şiir Ödülü Yaz Dönemi ile

Bütün Eserleri (1981-1984) ölümünden sonra Hilmi Yavuz ve Ali Tanyeri tarafından 7 cilt olarak hazınlanıp yayınlandı.
Çeviri şiirleri de "Yalnızlık Bir Yağmura Benzer" ismiyle 1984'te yayınlandı.

Behçet Necatigil
MsXLabs.org & MORPA Genel Kültür Ansiklopedisi

(1916 İstanbul-1979 İstanbul), şair.
Ortaöğrenimini Kabataş Lisesi'nde (1936), yükseköğrenimini Yüksek Öğretmen Okulu Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü'nde tamamladı (1940). Kars (1940-1941), Zonguldak (1941-1943), Kabataş liselerinde (1945-1960), İstanbul Eğitim Enstitüsü'nde edebiyat öğretmenliği yaptı (1960-1972). Şiir ve yazıları Varlık (ilk şiiri 1 Ekim 1935), Yenilik, Yeditepe, Türk Dili, Yeni Dergi, Yeni Edebiyat, Cumhuriyet, Milliyet-Sanat dergi ve gazetelerinde yayımlandı. İlk dönemi sayılabilecek 1943-1955 yıllarında bireyin yaşam karşısındaki acılarını, özlemlerini, umutlarını yansıtan şiirlerinde içten, dokunaklı söyleyişi, değişik tekniğiyle özgün bir kişilik yaratmıştı. Özellikle "Yaz Dönemi"nden (1963) sonra tedirginlikleri, dışa açılmaları, anımsamaları, güçsüzler karşısında duyarlığı, kendini dinlemeleriyle lirizmin en üst düzeylerine ulaşan bir şiir ortamı yarattı. Sonra geleneksel şiirimizden yeni söyleyiş olanakları çıkararak yeni biçimler aradı.

Yapıtları: "Kapalı Çarşı" (şiirler, 1945), "Çevre" (şiirler, 1951), "Evler" (1953), "Eski Toprak" (1957 Yeditepe Şiir Armağanı, basımı 1956), "Arada" (şiirler, 1958), "Dar Çağ" (şiirler, 1960), "Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü" (1960), "Yaz Dönemi" (1964 Türk Dil Kurumu Şiir Ödülü, basımı 1963), "Divançe" (şiirler, 1965), "Yıldızlara Bakmak" (radyo oyunları, 1965), "Gece Aşevi" (radyo oyunları, 1967), "İki Başına Yürümek" (şiirler, 1968), "Üç Turunçlar" (radyo oyunları, 1970), "En/Cam" (şiirler, 1970), "Edebiyatımızda Eserler Sözlüğü" (1970), "Zebra" (1973), "Kareler Aklar" (1975), "Sevgilerde" (kitaplarından seçmeler, Doğan Hızlan'ın inceleme yazısı ile, 1976), "Beyler" (1978), "Bile/Yazdı" (denemeler, 1979), "Söyleriz" (1980).

Ölümünden sonra ailesi tarafından Necatigil Şiir Ödülü konmuştur (1980).