Ömer Faruk Toprak

ÖMER FARUK TOPRAK
1920'de İstanbul’da doğdu. 20 Ağustos 1979'da yine İstanbul’da yaşamını yitirdi. 1941'de liseyi bitirdikten sonra İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nde 3 yıl öğrenim gördü. Okulu bıraktı. 1945-1947 arasında Milli Eğitim Bakanlığı Neşriyat Müdürlüğü’nde çalıştı. 1948’de Petrol Ofisi’ne memur olarak geçti, 1972’de bu kurumdan emekli oldu. İlk şiiri 1938'de "Servet-i Fünun Uyanış" dergisinde yayınlandı. Yeni Edebiyat, Yeni Ufuklar, Varlık, Ant, Fikir ve Sanat, Yığın, Yön gibi dergilerde yayınlanan şiirleriyle tanındı. Başlangıçta ölçülü, uyaklı, duygusal nitelikli şiirler yazdı. Ardından toplumsal gerçekçi şiire yöneldi. Toplumcu sanatçıların bir araya geldiği "Yürüyüş" dergisinin son sayılarını çıkardı. Ölümünden sonra eşi Füruzan Toprak tarafından 1980 yılında başlatılan Ömer Faruk Toprak Şiir Ödülleri geleneksel bir ödül olarak tanındı. Roman, öykü, anı türünde de eserleri var. Tüm şiirlerini Adam Yayınevi yayınladı.

Sponsorlu Bağlantılar

ESERLERİ

ŞİİR:
İnsanlar (1943)
Hürriyet (1945, Suat Taşer ile birlikte)
Dağda Ateş Yakanlar (1955)
Susan Anadolu (1966)
Ay Işığı (1973)
Tüm Şiirleri (1983, toplu şiirler)

ROMAN:
Tuz ve Ekmek (1973)
Karşı Pencere (1975)

ÖYKÜ:
Gönen Öyküleri (1979)

ANI:
Duman ve Alev (1968)

TOPRAK (Ömer Faruk), türk şair (İstanbul 1920 - ay. y. 1979). İstanbul Üniversitesi hukuk fakültesi’ndeki öğrenimini yarıda bıraktı. Milli eğitim bakanlığı neşriyat müdürlüğü'nde (1945), daha sonra emekli olana kadar Petrol ofisi'nde (1947-1972) çalıştı. 1940 kuşağının toplumsal gerçekçi şairlerindendi. Savaşsız, Sömürüşüz, özgür bir dünya özlemini yansıttı. Halk şiirinin bazı olanaklarından, halk sözlerinden yer yer yararlandı. Şiirleri (Dağda ateş yakanlar [1955], Susan Anadolu [1968] vd.) ölümünden sonra bir arada yayımlandı (Tüm şiirleri [1980]). Anılarını Duman ve a/ev(1968) kitabında anlattı; gözlemleri ve tanık olduğu olaylar Tuz ve ekmek (1973) romanına malzeme oluşturdu. 1980'de anısına Toprak şiir ödülü verilmeye başlandı.