Faruk Nafiz Çamlıbel

18 Mayıs 1989'da İstanbul’da doğdu. 8 Kasım 1973’te Akdeniz’de seyreden Samsun gemisinde yaşamını yitirdi. Türk şiirinde "hecenin 5 şairi" diye bilinen şairlerden biri. Yenilikçi edebiyatımızın geçiş döneminde dili, tekniği ve romantik İstanbul’lu kişiliğiyle de olsa, Anadolu gerçeğine açıldı. Türkçenin gelişmesine büyük katkı sağladı. Milli edebiyat akımına verdiği güçle kendisinden sonra gelen kuşaktaki biçok şairi etkiledi. Yahya Kemal Beyatlı ve Ahmet Haşim şiirinin yanında üçüncü bir kümenin oluşmasına neden oldu. İstanbul Darülfünun'u Tıp Fakültesi'ndeki eğitimini yarım bıraktı. Kayseri, İstanbul ve Ankara’da liselerde ve öğretmen okullarında edebiyat dersleri verdi. 1946-1960 arasında Demokrat Parti'den İstanbul’dan milletvekili seçildi. 27 Mayıs 1960’tan sonra bir süre Yassıada’da tutuklu kaldı. Biraz Cenap Şahabettin'den, büyük ölçüde de Yahya Kemal Beyatlı'dan etkilenerek ilk şiirlerini aruz vezniyle yazdı. Sonra hece veznine döndü. Anadolu insanının duygularını işleyerek Milli edebiyat akımının yurtçu duyarlılığını zengileştirdi. Erkek bencilliğini yücelten aşk şiirleri de yazdı. Anayurt adlı dergiyi 8 sayı çıkardı. "Çamdeviren", "Deli Ozan" gibi takma isimlerle mizah şiirleri yazdı. Fıkra, manzum oyun, roman türünde eserleri de var.



ESERLERİ:

ŞİİR:
Şarkın Sultanları (1919)
Gönülden Gönüle (1919)
Dinle Neyden (1919)
Çoban Çeşmesi (1926)
Suda Halkalar (1928)
Bir Ömür Böyle Geçti (1933)
Elimle Seçtiklerim (1934)
Akarsu (1937)
Tatlı Sert (Mizah Şiirleri, 1938)
Akıncı Türküleri (1938)
Heyecan ve Sükûn (1959)
Zindan Duvarları (1967)
Han Duvarları (Seçme Şiirler, 1969)

OYUN:
Canavar (1925)
Özyurt (1932)
Akın (1932)
Kahraman (1933)
Yayla Kartalı (1945)

ROMAN:
Yıldız Yağmuru (1936)

.

Morpa Genel Kültür Ansiklopedisi & MsXLabs

Faruk Nafiz Çamlıbel

(1898 İstanbul-1973 Samsun Gemisi/Akdeniz), şair. Ortaöğrenimini Bakırköy İdadisi'nde tamamladı. Bir süre Tıp Fakültesi'nde okudu. İstanbul'dan milletvekili seçilerek parlamentoya girdi (1946-27 Mayıs 1960). Bir süre Yassıada'da tutuklu kaldı. Sürekli değişimler içinde yaşayan öteki yaşıtları gibi kendisini, bir önceki kuşağın çözümleme savaşı verdiği sorunların ortasında bulur. Peyâm-ı Edebî (1913-1914), Edebiyat-ı Umumiye Mecmuası (1916-1919), Ümid (1917-1921), Şair (1918-1919), Nedim (1919), İleri gazetesi (1917-1918), Yarın (1919-1922) dergilerinde çıkan ilk şiirlerinde bireysel duyguları işlerken de fazla sıradanlığa düşmediği görülür. Asıl kişiliğini, hece ölçüsüyle yazdığı şiirlerinde bulduğu söylenebilir. Çeşitli mizah dergilerinde Çamdeviren, Deli Ozan takma adlarıyla mizah şiirleri yazdı, manzum oyunlarıysa yıllarca halkevleri ve okul sahnelerinde oynandı. Yapıtları:

• "Şarkın Sultanları" (1918),
• "Gönülden Gönüle" (1919),
• "Dinle Neyden" (1919),
• "Çoban Çeşmesi" (1926),
• "Suda Halkalar" (1928),
• "Bir Ömür Böyle Geçti" (1933),
• "Elimle Seçtiklerim" (1934),
• "Akarsu" (1937),
• "Tatlı Sert" (mizah şiirleri, 1938),
• "Akıncı Türküleri" (1938),
• "Heyecan ve Sükûn" (1959),
• "Canavar" (manzum oyun, 1925),
• "Akın" (manzum oyun, 1932),
• "Özyurt" (oyun, 1932),
• "Kahraman" (oyun, 1933),
• "Yayla Kartalı" (oyun, 1945),
• "Yıldız Yağmuru" (roman, 1936),
• "Zindan Duvarları" (1962),
• "Han Duvarları" (seçme şiirler, 1969).