Tomris Uyar

Tomris Uyar



Tomris Uyar 50'den fazla çeviri yaptı.
Yazar Tomris Uyar 2003 yılında yaşamını yitirdi.

1941'de İstanbul'da Tomris Uyar, Yeni Kolej, İngiliz High School, Arnavutköy Amerikan Kız Koleji'nde okuduktan sonra, 1963'te İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Gazetecilik Enstitüsü'nü bitirdi.

1969'da evlendiği Turgut Uyar'dan bir çocuğu bulunan Tomris Uyar'ın, Tagore'den 'Şekerden Bebek' adlı ilk çevirisi 1962'de Varlık, 'Kristin' adlı ilk öyküsü de 1965'te Türk Dili'nden çıktı.

Tomris Uyar'ın, öykü, deneme, eleştiri, günlük ve çevirileri, 'Varlık', 'Dost', 'Papirüs', 'Yeni Dergi', 'Soyut', 'Yeni Edebiyat', 'Yeni Düşün', 'Gösteri', 'Gergedan', 'Argos', 'Adam Öykü' gibi yayımlandı.

Özellikle 1966'dan sonra 'Papirüs'te yayımladığı eserleriyle adını duyuran ve 1969'a kadar 'R. Tomris' imzasını kullanan Uyar, 1970'ten sonra gelişen yeni Türk öykücülüğünün önde gelen isimleri arasında yer aldı.

On öykü derlemesinden 'Yürekte Bukağı' ile 1979, 'Yaza Yolculuk' ile 1986'da Sait Faik Öykü Armağanı'nı kazandı. Atmışı aşkın çevirisi kitaplaşan Uyar'ın günlükleri, 'Gündökümü' genel başlığı altında yayımlandı.

Elli dolayındaki çevirilerinden Turgut Uyar'la birlikte Lucretius'tan çevirdiği 'Evrenin Yapısı', Türk Dil Kurumu'nun 1975 Çeviri Ödülü'ne layık görüldü. 1987'de 'Hiawatha' çevirisiyle Avni Dilligil Tiyatro Ödülü aldı.

Yazarın öyküleri, çeşitli yabancı dillere çevrildi, antolojilerde yayımlandı. Yazılarının, gündökümlerinin ve çevirilerinin öykü anlayışıyla koşutluk göstermesine özenen yazarlardan olarak edebiyatı bir bütün olarak ele aldı.

Eserleri

Öykü:

• 'İpek ve Bakır' (1971)
• 'Ödeşmeler ve Şahmeran Hikayesi' (1973)
• 'Dizboyu Papatyalar' (1975)
• 'Yürekte Bukağı' (1979)
• 'Yaz Düşleri / Düş Kışları' (1981)
• 'Gecegezen Kızlar' (1983)
• 'Yaza Yolculuk' (1989)
• Sekizinci Günah' (1990)
• 'Otuzların Kadını' (1992)
• 'Aramızdaki Şey' (1997)
• 'Güzel Yazı Defteri' (2002)

Günlük:
'Gündökümü I' ve 'Gündökümü II' (2003)

Tomris Uyar (1941 İstanbul),

Öykü yazarı, çevirmen.

Ortaöğrenimini Amerikan Kız Koleji'nde (1961), yükseköğrenimini İstanbul Üniversitesi Gazetecilik Enstitüsü'nde tamamladı (1963). İlkin R. Tomris imzasıyla çıkan çevirilerle tanındı. Daha sonra, özellikle Yeni dergi, Papirüs, Soyut dergilerinde çıkan öykülerinde gerçekçi ruhsal çözümlemelerle çeşitli sınıf ve tabakalardan seçtiği kadın kişileri işledi. Etkili, yer yer imgelerle zenginleşmiş, bağlayıcı bir dil oluşturdu. Teknik yönden becerilerine güvendikçe kişilerini çevre özellikleri içinde yansıtmaya başladı. Dönemin sorunlarını duyumsatan konulara da eğildi.

Yapıtları:

• "İpek ve Bakır" (1971),
• "Ödeşmeler" (1973),
• "Dizboyu Papatyalar" (1975),
• "Yürekte Bukağı" (1979,
• Sait Faik Hikâye Armağanı, 1980),
• "Yaz Düşleri, Düş Kışları" (öyküler, 1981),
• "Sesler, Yüzler, Sokaklar" (günceler, 1982),
• "Yaza Yolculuk" (1985, Sait Faik Hikâye Armağanı)
• "Rus Ruleti" (öyküler, 1985),
• "Sekizinci Günah" (öykü, 1990),
• "Otuzların Kadını" (öykü, 1992),
• "Aramızdaki Şey" (öykü, 1997).

Lucretius'tan Türkçeye çevirdiği "Evrenin Yapısı" adlı yapıtla eşi Turgut Uyar ile birlikte 1975 TDK Çeviri Ödülü kazandı.