Yalçın (Hüseyin Suat)

YALÇIN (Hüseyin Suat), türk şair, oyun yazarı (İstanbul 1867 - ay. y. 1942). Tıbbiye'yi bitirdi (1886). Paris'te çocuk hastalıkları ihtisası yaptı (1893-1895). Suriye vilayeti sağlık müfettişi olarak Şam'da bulundu (1898-1908). Meclisi kebiri sıhhiye üyeliğine seçildi (1908-1919). Kurtuluş sa- vaşı’nda Anadolu'ya geçerek doktorluk yaptı. Cumhuriyet döneminde Devlet deniz yolları gemilerinde doktor olarak çalıştı. Divan edebiyatı yolundaki ilk şiirlerinden sonra Servet-i fünun topluluğuna katılmıştı. Bu dönemin aşk, kadın konularına ağırlık veren içe kapanık, aşırı duyarlıklı şiirlerini Lanei melal (1910) yapıtında derledi. Milli edebiyat döneminde hece vezni ve sade dille doğa sevgisi, aşk, ulusal konular gibi, bu edebiyatın yaygın temalarını işledi. “Aruza veda” adlı şiiriyle bu veznin yaşamının artık sona erdiğini dile getirdi: "Hesab ettim otuz beş yıl metâîlün demiş gönlüm / Meğer bir gün bu zahmetler heba olmak mukaddermiş." insan davranışları, toplumsal ve güncel olaylarla ilgili taşlamaları Gâve destanı'ndadır (1923). Telif, çeviri adapte tiyatro yapıtları vardır: Kirli çamaşırlar (1910), Kayseri gülleri (Münir Nigâr’la, 1920), Tayyare (1927) vb. Hüseyin Cahit Yalçın'ın ağabeyi, yazar Efzayiş Suat’ın eşiydi. (-> Kayn.)