Coult Simon
VIP !..............!
(1913)
Nouveau roman denilen edebiyat türünün uluslar arası alanda takdir kazanmasını sağlayan Claude Simon, Fransız kolonisi Madagaskar'da bulunan Tananarive'de, 10 Ekim 1913'de dünyaya geldi. Babası subay olarak katıldığı Birinci Dünya Savaşı'nda ölünce Claude, annesiyle birlikte Fransa'da yaşayan büyükannesi ve büyükbabasının yanına yerleşti. Paris'te tamamladığı lise eğitiminin ardından önce Oxford'a ve sonra da Cambridge Üniversitesi'ne gitti. Niyeti dünya çapında tanınan bir ressam olmaktı. Bu nedenle Andre Lhote'ın asistanlığını yapmaya başladı. Ancak ressam olma sevdası fazla uzun sürmedi ve yazarlığa yöneldi. 1934 ila 1935 yılları arasında Luneville'de askerlik hizmetini yaptı. 1936 yılında pek çok yazar gibi Claude Simon da uluslararası tugaya girip İspanyol İç Savaşı'nda katıldı. Cephede çarpışırken savaş esiri olarak Almanlara esir düştü. Altı ay sonra esir kampından kaçmayı başaran yazar savaşın sonuna kadar vatanı Güney Fransa'da saklanmak zorunda kaldı.
Simon'un ilk edebi eseri olan Düzenbaz, İkinci Dünya Savaşı'nın bitmeye yüz tuttuğu 1945 yılında yayınlandı. Bu ilk yapıt, tıpkı daha sonraki çalışmaları arasında bulunan Gergin İp ve Gulliver'de olduğu gibi Amerikalı yazar William Faulkner'in yapıtlarını hatırlatır. Ancak Simon, yapıtlarında varoluşçu etkiler göstermekle birlikte daha çok geleneksel anlatım stiline sadık kalmayı tercih etmiştir. Claude 50'li yılların ortalarından itibaren edebiyatında yeni arayışlara girdi. "Bahar Ayini" adlı romanı yalnızca Fransız edebiyatına değil tüm dünya edebiyatına Yeni Roman (Nouveau Roman) anlayışının geleceğinin de habercisi oldu. Bu anlayışa göre geleneksel gerçekçi roman konusu arka plana geçmekte ve yerini 'nesnel dünyayı' dilsel olarak kapsayıp, kronolojik sıra izlemeyen tasvir ve tasarımlar, kendine özgü edebi biçim olarak önplana geçmekteydi. Psikolojik yönlerle yazarın toplumsal ve siyasal düşüncelerinin rol oynamadığı Yeni Roman'da, insanın ruhunun ancak somut hareketlerinden ve duygusal ifadelerinden belli olacağı anlatılmaktadır. Alain Robbe Grillet'in 1963'te Yeni Bir Roman İçin (Pour un nouveau roman) adlı yazısında teorik olarak formülleştirdiği gibi, anlatımlar dil ve stil açısından içeriklerin bu yeni biçimine uygulanmalıydı. Mekan ve zaman kavramları kaldırılmış olup, anlatım perspektifleri sürekli değişmeliydi. "Rüzgâr" adlı romanında yazar dünya kurulala beri ilk doğa güçlerinden biri olan rüzgârı ele almakta ve aşırı derecede sözcüklerle yüklenmiş Barok sanat anlayışını anlatmaktaydı. Simon'un "Rüzgâr"dan bir yıl sonra yayınladığı Ot ise Güney Fransa'nın bir yaşantıyı anlatır. Dil bu romanın adına uygun olara giderek büyük ve sonunda tüm temayı kaplar.
Bunları izleyen yapıtlarında Claude Simon giderek tarihsel ve otobiyografik özellikler taşıyan konulara yönelmiştir. O yıllarda kaleme aldığı "Flandre Yolu" adlı romanında anlatıcının anılarında yapıtın baş kahramanını olan subayın Birinci Dünya Savaşı'ndaki ölümü yansımaktadır. Geriye bakış biçiminde ve anılara dayanarak anlatılan yaşam yabancılaştırılır ve zaman ile konu açısından sık sık kesintiye uğratılarak yan yana dizilir. Kendisinin de katıldığı ve esir düştüğü İspanya İç Savaşı ile hesaplaşma niteliği taşıyan "Saray", yazarın önemli yapıtları arasındadır. Doğduğu eve giden ve çocukluğunu hatırlayan bir adamın hayatındaki bir günü anlattığı Tarih; tarihsel tasvirlerin, seyahat serüvenlerinin ve başka yapıtlardan alınma çok sayılı hetorojen eklerin yan yana dizilmesiyle oluşmuş "Pharsalos Çarpışması" değişik zaman dilimlerinde geçen eserlerine örnek olarak gösterilebilir. Zamansal düzeylerin soluksuz değişimi noktalama işaretlerinin kullanılmamasıyla daha da belirginleşir. Kör adlı deneme yazısını 1970 yılında yayınlayan yazar Yeni Roman anlayışıyla ilgili detaylı bilgiler ve tasarımlar sunmuştur. Bu yazısından sonra Simon dilsel deneylere yönelmiştir. Bilinç akışı tekniğiyle yazdığı ve sözcüklerle cümlelerin çok bol kullanılmış olmasıyla ayrıcalık kazanan "İletken Cisimler" adlı romanın hemen ardından aynı yöntemi kullanarak "Triptik"i yayınladı. Burada üç değişik basit konu bir birlik haline getirilerek, yeni bir gerçek oluşturulmaktadır. Simon tasvirlerini yabancılaştırdı ve konunun akışını sürekli olarak kesti. 70'li yılların ortasından sonra çıkan "Hayat Bilgisi Dersi" ve "Georkica" adlı romanları yayınlayan Claude Simon, büyüdüğü Perpignon'a yerleşerek şarap üretimi için üzüm yetiştirmeye başladı. Yazar 1985 yılında Nobel Edebiyat Ödülü aldı.
Eserleri
Roman: Düzenbas (Le tricheur, 1945), Gulliver (1952), Bahar Ayini (Le sacra du printemps, 1954), Ot (L'herbe, 1958), Flandre Yolu (la roite des Flandres, 1960), Saray (Le palace, 1962), Tarih (Histoire, 1967), Pharsalos Çarpışması (La bataille de Pharsale, 1969), İletken Cisimler (Le corps conducteurs, 1971), Triptik (Triptque, 1973)
Otobiyografi: Gergin İp (La corde raide, 1947), Rüzgar (Le Vent, 1957)
Deneme: Kör (Orion aveugle, 1970)
Nouveau roman denilen edebiyat türünün uluslar arası alanda takdir kazanmasını sağlayan Claude Simon, Fransız kolonisi Madagaskar'da bulunan Tananarive'de, 10 Ekim 1913'de dünyaya geldi. Babası subay olarak katıldığı Birinci Dünya Savaşı'nda ölünce Claude, annesiyle birlikte Fransa'da yaşayan büyükannesi ve büyükbabasının yanına yerleşti. Paris'te tamamladığı lise eğitiminin ardından önce Oxford'a ve sonra da Cambridge Üniversitesi'ne gitti. Niyeti dünya çapında tanınan bir ressam olmaktı. Bu nedenle Andre Lhote'ın asistanlığını yapmaya başladı. Ancak ressam olma sevdası fazla uzun sürmedi ve yazarlığa yöneldi. 1934 ila 1935 yılları arasında Luneville'de askerlik hizmetini yaptı. 1936 yılında pek çok yazar gibi Claude Simon da uluslararası tugaya girip İspanyol İç Savaşı'nda katıldı. Cephede çarpışırken savaş esiri olarak Almanlara esir düştü. Altı ay sonra esir kampından kaçmayı başaran yazar savaşın sonuna kadar vatanı Güney Fransa'da saklanmak zorunda kaldı.
Sponsorlu Bağlantılar
Simon'un ilk edebi eseri olan Düzenbaz, İkinci Dünya Savaşı'nın bitmeye yüz tuttuğu 1945 yılında yayınlandı. Bu ilk yapıt, tıpkı daha sonraki çalışmaları arasında bulunan Gergin İp ve Gulliver'de olduğu gibi Amerikalı yazar William Faulkner'in yapıtlarını hatırlatır. Ancak Simon, yapıtlarında varoluşçu etkiler göstermekle birlikte daha çok geleneksel anlatım stiline sadık kalmayı tercih etmiştir. Claude 50'li yılların ortalarından itibaren edebiyatında yeni arayışlara girdi. "Bahar Ayini" adlı romanı yalnızca Fransız edebiyatına değil tüm dünya edebiyatına Yeni Roman (Nouveau Roman) anlayışının geleceğinin de habercisi oldu. Bu anlayışa göre geleneksel gerçekçi roman konusu arka plana geçmekte ve yerini 'nesnel dünyayı' dilsel olarak kapsayıp, kronolojik sıra izlemeyen tasvir ve tasarımlar, kendine özgü edebi biçim olarak önplana geçmekteydi. Psikolojik yönlerle yazarın toplumsal ve siyasal düşüncelerinin rol oynamadığı Yeni Roman'da, insanın ruhunun ancak somut hareketlerinden ve duygusal ifadelerinden belli olacağı anlatılmaktadır. Alain Robbe Grillet'in 1963'te Yeni Bir Roman İçin (Pour un nouveau roman) adlı yazısında teorik olarak formülleştirdiği gibi, anlatımlar dil ve stil açısından içeriklerin bu yeni biçimine uygulanmalıydı. Mekan ve zaman kavramları kaldırılmış olup, anlatım perspektifleri sürekli değişmeliydi. "Rüzgâr" adlı romanında yazar dünya kurulala beri ilk doğa güçlerinden biri olan rüzgârı ele almakta ve aşırı derecede sözcüklerle yüklenmiş Barok sanat anlayışını anlatmaktaydı. Simon'un "Rüzgâr"dan bir yıl sonra yayınladığı Ot ise Güney Fransa'nın bir yaşantıyı anlatır. Dil bu romanın adına uygun olara giderek büyük ve sonunda tüm temayı kaplar.
Bunları izleyen yapıtlarında Claude Simon giderek tarihsel ve otobiyografik özellikler taşıyan konulara yönelmiştir. O yıllarda kaleme aldığı "Flandre Yolu" adlı romanında anlatıcının anılarında yapıtın baş kahramanını olan subayın Birinci Dünya Savaşı'ndaki ölümü yansımaktadır. Geriye bakış biçiminde ve anılara dayanarak anlatılan yaşam yabancılaştırılır ve zaman ile konu açısından sık sık kesintiye uğratılarak yan yana dizilir. Kendisinin de katıldığı ve esir düştüğü İspanya İç Savaşı ile hesaplaşma niteliği taşıyan "Saray", yazarın önemli yapıtları arasındadır. Doğduğu eve giden ve çocukluğunu hatırlayan bir adamın hayatındaki bir günü anlattığı Tarih; tarihsel tasvirlerin, seyahat serüvenlerinin ve başka yapıtlardan alınma çok sayılı hetorojen eklerin yan yana dizilmesiyle oluşmuş "Pharsalos Çarpışması" değişik zaman dilimlerinde geçen eserlerine örnek olarak gösterilebilir. Zamansal düzeylerin soluksuz değişimi noktalama işaretlerinin kullanılmamasıyla daha da belirginleşir. Kör adlı deneme yazısını 1970 yılında yayınlayan yazar Yeni Roman anlayışıyla ilgili detaylı bilgiler ve tasarımlar sunmuştur. Bu yazısından sonra Simon dilsel deneylere yönelmiştir. Bilinç akışı tekniğiyle yazdığı ve sözcüklerle cümlelerin çok bol kullanılmış olmasıyla ayrıcalık kazanan "İletken Cisimler" adlı romanın hemen ardından aynı yöntemi kullanarak "Triptik"i yayınladı. Burada üç değişik basit konu bir birlik haline getirilerek, yeni bir gerçek oluşturulmaktadır. Simon tasvirlerini yabancılaştırdı ve konunun akışını sürekli olarak kesti. 70'li yılların ortasından sonra çıkan "Hayat Bilgisi Dersi" ve "Georkica" adlı romanları yayınlayan Claude Simon, büyüdüğü Perpignon'a yerleşerek şarap üretimi için üzüm yetiştirmeye başladı. Yazar 1985 yılında Nobel Edebiyat Ödülü aldı.
Eserleri
Roman: Düzenbas (Le tricheur, 1945), Gulliver (1952), Bahar Ayini (Le sacra du printemps, 1954), Ot (L'herbe, 1958), Flandre Yolu (la roite des Flandres, 1960), Saray (Le palace, 1962), Tarih (Histoire, 1967), Pharsalos Çarpışması (La bataille de Pharsale, 1969), İletken Cisimler (Le corps conducteurs, 1971), Triptik (Triptque, 1973)
Otobiyografi: Gergin İp (La corde raide, 1947), Rüzgar (Le Vent, 1957)
Deneme: Kör (Orion aveugle, 1970)
Son düzenleyen KisukE UraharA; 24 Nisan 2009 20:04
Biyografi Konusu: Coult Simon nereli hayatı kimdir.
Gerçekçi ol imkansızı iste...
