Mario Vargas Llosa

28 Mart 1936'da Peru’nun Arequipa kentinde dünyaya geldi. Peru asıllı roman-öykü yazarı. Dedesinin konsolos olarak görev yaptığı Cochabamba'da yetişti. Lima'daki askeri bir okuldan mezun oldu. Lima San Marcos Üniversitesi’nde edebiyat eğitimi gördü. İspanya’da Madrid Üniversitesi’nde doktora yaptı. Yayınlanan ilk eseri 1952'de basılan "İnkanın Kaçışı" adlı oyundu. Ardından çeşitli dergilerde öyküleri yayınlandı. Gazetecilik ve televizyonculuk yaptı. "Cuadernos de Composiction" ile "Literatura" dergilerinin yayın kadrosunda yer aldı. 1959-1966 arasında Paris'te yaşadı. İlk romanı "Kent ve Köpekler" 1963'de yayınlandığında büyük ilgi gördü. Birçok dile çevrildi. 3 yıl Londra'da yaşadı. 1969'da ABD'de Washington Üniversitesi'nde ders verdi. 1970'te Barselona'ya yerleşti. 1974'te Lima'ya döndü. 1990'da Demokratik Cephe'nin adayı olarak katıldığı Peru başkanlık seçimlerinde başarılı olamadı. Latin Amerikalı yazarların en tanınmış ve ustalarından. Eşi ve üç çocuğuyla birlikte Avrupa’da yaşıyor. Latin Amerika'nın kır ve kent yaşamını, değişik insanlarını anlatan romanlarında kendine özgü bir üslup kullandı. Gerçekçiliği ve anlatımdaki ustalığıyla büyük başarı kazandı.



ESERLERİ

ÖYKÜ:
Başkanlar
Elebaşılar Hergeleler (1992)

ROMAN:
Kent ve Köpekler (1963, 1984)
Yeşil Ev (1966, 1984)
Köpek Yavruları (1967)
Katedralde Konuşma (1974)
Yüzbaşı ve Kadınlar Taburu (1973, 1988)
Mayta’nın Öyküsü (1992)
And Dağları’nda Terör (1993)
Julia Teyze (1977, 1994)
Don Rigiberto’nun Not Defterleri (1999)
Masalcı (1996)
Palomino Molero’yu Kim Öldürdü (1986, 1991)
Üveyanne’ye Övgü (1994)
Dünyanın Sonunu Getiren Savaş (1982)
Teke Şenliği (2003)

OYUN:
İnkanın Kaçışı (1952)
Tacnalı Bayan (1981)

EDEBİYAT ELEŞTİRİSİ:
Garcia Marquez: Bir Tanrı Katilinin Öyküsü (1971)
Sonsuz Cümbüş: Flaubert ve Madam Bovary (1975)
Sartre ve Camus Arasında (1981)

VARGAS LLOSA (Mario), peruluyazar (Arequipa 1936). Öğrenimini önce Lima' da, sonra Madrid'de sürdürdü, burada Los Jetes (1958) adlı bir öykü kitabı yayımladı. Peru'ya dönmeden önce Paris'te, Londra’da ve Barcelona'da kaldı. Askeri disiplinle yönetilen bir kolejin (kendisi de burada okudu) şiddete dayalı ve küçültücü dünyasını anlattığı ilk romanı Kent ve köpekler (La Ciudad y los Perros, 1962) ile kısa sürede ün yaptı. Daha sonra Piura'daki bir genelevin adını verdiği Yeşil evi (La casa verde, 1965), bir kısa hikâye olan Los Cachorros’u (1966) yayımladı. Daha sonra, Peru toplumunun hem acımasız, hem duygulandırıcı bir freskini oluşturan, general Odrfa'nın diktatörlük yıllarını çizen Conversadön en la CatedraTi (1970), ********liği seçen örnek bir subayın gülünç öyküsünü anlatan Yüzbaşı ve kadınlar tabum’nu (Pantaleön y las visitadoras, 1973) ve özyaşamöyküsü La 7Ta Julia y el escribidor'u (1979) yazdı. Ayrıca edebiyat eleştirisi (Gabriel Garda Mârguez: historia de un deicidio, 1971; La orgla perpetua [Flaubert y Madame Bovary], 1975) ve tiyatro ile de ilgilendi. 1986 Asturias takım taşıyıcıedebiyat ödülü’nü Rafael Lapesa Melgar ile paylaştı. 1990'da Demokrat cephe’nin adayı olarak katıldığı başkanlık seçimini kazanamadı. Son yapıtları: La guerra del fin delmundo{ 1982), ElHabladort,1987), Elogio de la madrasta (1988).