Rabindranath Tagore

Rabindranath Tagore

Rabindranath Tagore, 6 Mayıs 1861'de Kalküta'da doğdu. Atalarının kökü 11.yy'a dayanır. Bu soyun kurucusu Kanaj'lı bir Brahman'dı. Babası Maharshi Devendranath Tagore, varlıklı bir din adamıydı. Rabindranath, özel öğretmenlerden ders alarak orta öğrenimini yaptıktan sonra 17 yaşında Londra'ya gönderildi. Londra'da hukuk okudu. Burada edebiyat kültürünü geliştirdi. En çok etkisinde kaldığı edebiyatçı,doğaya yapıtlarında geniş yer veren İngiliz şair William Wordsworth'tür.
Rabindranath Tagore'un yaşam ve sanat görüşlerinin gelişmesinde en büyük rolü, 19.yüzyıl'ın başlarında Bengalli Raca Rammahun Roy oynamıştır. Onun ve babasının etkileri altında şairin dünya görüşü Hindin geleneksel kast sınırlarını aşarak, panteist bir dünya inanışının yanı sıra, Hindu dininin tekelci ve çok gelenekçi çemberini kıran bir olgunluğa kavuşmuştur. Öğretmeni Roy; Hindistan'da dinin oynadığı büyük rolü bildiği için, her şeyden önce bu alanda reform yapmak zorunluluğu duymuştu. Kendisi Hindu olduğu için Hind dininin bozulmasına üzülüyordu, fakat sosyal gerçekleri görecek kadar ileri görüşlü bir insan olduğundan reform yoluna gitmedi. 1930'da Hindistan'da yeni bir mezhep olan Brahmoizmin temelini attı. Brahmo Samaj adı altında tanınan bu hareket Hinduluk, Müslümanlık ve Hristiyanlığın ortaklaşa değerlerini bir çatı altında toplamaktaydı. Bu yeni din, mucize ve kerameti bir yana iter, her şeye egemen mutlak ve yanılmaz bir kuvvet yerine,bilgelik ve aşkın esin kaynağı olan insan ve dünyayı kavrayan, yücelten bir varlığa inanır. Bu Tanrı Upanishad'lardan alınan bir cümleyle tamamlanır: "Tektir ve biçimi yoktur, ama binbir amaçla,binbir şekle girer.."

Brahmo Samaj'ın belli başlı sosyal ülküleri kardeşlik, ahlaklılık, insanseverlik, kadınlığın yükseltilmesi, kastların kaldırılmasıdır. Bu noktalarda klasik Hinduizmin karşısındadır. Rammahun Roy tarafından kurulan Brahmo Samaj; Rabindranath Tagore'un babası ile Keshup Shandrasen tarafından geliştirildi. Tagore'un bu yeni oluşturulan mezhepten etkilenmesi; 22 yaşında yazmaya başladığı yıllara denk gelir. Bu yıllarda daha sonradan ilinti kuracağı Avrupa kültürüne pek rastlanmaz.
O yıllarda Bengal Hindistan'ın her bakımdan canlı ve ileri bölgesiydi. Din, edebiyat, politika alanlarında yeni görüşler beliriyordu. Kendisinden önce edebiyatta yenilik yapmış olanlar olmasına rağmen,kendisini tutuculuktan kurtaran ilk şair ve yazar olarak bilinir. İlk yazdığı "Sabah Şarkısı" adlı şiiri yüzünden şiddetli eleştirilere maruz kalmıştır. Doğa ve insan sevgisinin yoğun olduğu Kitan Jali'nin ünü dünyaya yayılmıştır. Eserlerinde ince bir lirizmle, mistisizm harmanlanır.

Hindistan'ın İngiliz Emperyalizminin boyunduruğundan kurtulması için büyük çabalar sarfetmiş ve bunu ılımlı bir üslupla yapmıştır. Edebiyat alanında ki başkaldırısını yeterli bulmayıp gençliğin milliyetçi bir eğitimle yetiştirilmesi amacıyla 1901'de Kalküta yakınlarında ki Balpur'da Sükun Barınağı anlamına gelen Santiniketan adını verdiği bir okul kurdu. Bundan başka Bangadorshan adıyla edebiyat dergisinin başyazarı oldu. 1924'de Batı ve Hint geleneklerini kaynaştıran Vishna-Bharati Üniversitesi'nin oluşumuna yol açtı.
Bengali dilinde yazdığı yapıtlarınının, hemen hemen hepsini kendisi ingilizceye çevirdiği için, dünyanın onu hızlı tanıması kaçınılmaz oldu. 1913'te Romain Rolland'ın çok övdüğü Gora adlı romanıyla Nobel Edebiyat Ödülünü aldı. Kitapta Gora adlı bir gencin hayatından kesit sunulur. 1915 yılında İngiltere "Sir" unvanını verdi. 1919, Hindistan tarihinde bir dönüm noktasıdır. Amritsar kıyımı, Gandhi'nin ulusal önder olarak belirmesi bu yıl içinde olmuştur. Gandhi ve Tagore iki yakın dosttur. 21 Mart 1919'da çıkarılan bir yasayla, yönetimin savaş döneminde kullanabildiği özel yetkileri barış döneminde de elinde tutması sağlanıyordu. Irkçılık temellerine dayanılarak çıkarılmış bir yasaydı. Gandhi pasif direnişi gündeme getirdi. Kısa süre sonra, 13 Nisan'da Amritsar'da halktan 400 kişi öldürüldü, 2 bin kişi de yaralandı. Altın Tapınak'a girilip Sihler'in üzerine ateş açıldı.Pencap'ta sıkıyönetim ilan edildi. Tagore bir şeyler yapmak gerektiğine inanıyordu. Genel Vali Lord Chelmsford'a bir mektup yazarak Sir unvanını geri verip,Gandhi'ye destek oldu.
67 yaşında resim yapmaya başlamasıyla,kast ve emperyalist sistemlere karşıtlığı ve üstün yeteneğiyle dünyanın sayılı şairleri arasına girmiştir. 7 ağustos 1941'de doğduğu şehir Kalküta'da ölür.

TAGORE (Rabindranath), hintli yazar (Kalküta 1861 - Santiniketan, Batı Bengal,1941). Kültürlü ve sanatçı bir ailenin on dördüncü çocuğuydu, çok genç yaşta okul baskılarına karşı çıktı. Daha on bir yaşında, babasının Santiniketan’da yaptırdığı evde inzivaya çekildi ve 1878de hukuk öğrenimi görmek üzere ilk kez İngiltere’ye gitti, burada daha çok avrupa edebiyatı ve müziğini öğrendi. Kardeşlerinden ikisinin 1876'da kurduğu edebiyat dergisi Bharatf de bu geziyle ilgili anılarını Yurop-Pravasir Patra (1881) adıyla yayımladı. Le Gdnie de Valmiki (fr. çev.) ve la Chasse tragiçue (fr. çev.) [1882] adında iki müzikli oyun ve bir dizi şiir (/es Chants du orbpuscule [fr çev.], 1882) yazdı. Bir tarihsel romanı {la Foire de la reine nouvelle öpousde [fr. çev.], 1883) bitirdiği sırada, kendisine Chants de l'aurore (fr. çev.) [1883] adlı kitabında yer alan "Çağlayanın uyanışı” şiirini esinlendiren gizemli bir serüven yaşadı. Yine 1883'te kendi kasfından 10 yaşında bir kız çocuğuyla evlendi ve babasından ailenin yönetimini devraldı. Bundan sonra vaktinin büyük bölümünü sık sık çıktığı Bengal yolculuklarına ayırdı, 1890’da bir süre Ingiltere’de kaldı. Çitra (1896), Ksanika (1900) adındaki şiir kitaplarıyla Kacha et Devayani (fr çev.) [1894] adlı dramı bu dönemden kalmadır.
1901 aralığında, düşünce özgürlüğü ve uyumlu eğitim düşünü kuran Tagor, Santiniketan okulu’nu açtı. Ama karısının (1902), kızlarından birinin (1903), en iyi tilmizi şair Satir Çandra Roy’un (1904), babasının (1905), en küçük oğlunun (1907) art arda gelen ölümleri onu çok etkiledi. Bununla birlikte, Hindistan’ın bağımsızlığı konusunda düşüncelerini açığa vurarak siyasal tutumunu belirtmekten de kaçınmadı (Svadeşi Samac, 1904). 1910’da bir romanı (Gora) çıktı ve 1912’de Gitanjali adlı kitabı Londra’da İngilizce olarak yayımlandı: Andrö Gide bu kitabı TOffrande lyrique (1913) adıyla hemen fransızcaya çevirdi. Ünü gittikçe artan Tagor (1913’ te Nobel edebiyat ödülü’nü aldı) İngiltere ve ABD’de konferanslar verdi (Sadhana, 1912; la Religion de l'homme [fr. çev.], 1930). Birinci Dünya savaşı, siyasal düşüncesinin kesinlik kazanmasını (özellikle Japonya gezileri sırasında sakıncalarını gördüğü aşırı bir milliyetçilikterT kuşku duyuyordu) sağladı. 1921 sonunda Santiniketan'da uluslararası Visva Bharat üniversitesi kurdu. O zamandan sonra yaşamının büyük bölümünü çeşitli ülkttse yaptığı çok sayıda yolculukla geçirdi, bu arada pek çok edebiyat ürünü verdi, ra- manlar, dramlar {le Cyde du printemps (b çev.], 1916; Muktadhara, 1922), şiirler {The Fugitive, 1918), çocukluk anıları (En ce tempslâ [fr. çev.], 1940) yazdı.