Arama

Abelard

Bu Konuya Puan Verin:
Güncelleme: 26 Şubat 2016 Gösterim: 4.351 Cevap: 3
virtuecat - avatarı
virtuecat
Ziyaretçi
4 Ekim 2006       Mesaj #1
virtuecat - avatarı
Ziyaretçi
(1079 -1142) Roscelinus'un öğrencisi olan Abelard hocasının isimciliğini (nominalizmini) daha ılımlı ve yumuşak şekilde temsil etmiştir. Abelard Ortaçağın en ünlü ve çok okunan yazarlarındandır. Özellikle Heloise ile olan talihsiz aşkı, kendisini tümden imlendirmiştir.

Sponsorlu Bağlantılar
Abelard bize "skolastik metodu" en güzel biçimde anlatır ve açıklar: "Bilimsel bir konu nasıl incelenmelidir?" diye soran Abelard, bu soruya şöyle yanıt veriyor: Önce konu edilen sorun ile ilgili tüm otoritelerin, yani Kilise Babalarının, Eflâtun'un ve Aristo'nun düşüncelerini bir araya toplamak gerektir. Daha sonra bu düşüncelerin birleştikleri ve ayrıldıkları noktaları belirlemek gerekir. Bu da yapıldıktan sonra görülür ki, otoritelerin düşünceleri, temelde birbirlerine uygundur.

Abelard bu açıklaması ile skolastik metodu gerçekten çok doğru bir şekilde vurgulamıştır. Skolastik, gerçeği otoritelerde ve kitaplarda aramaktadır. Gerçeğin doğrudan yapılacak gözlemlerle bulunacağını kabullenmez. Ayrıca otoritelerin ana düşüncelerde uyuştukları, bir ayrılık varsa, bunun temelde değil de ayrıntılarda olduğuna inanır. Abelard skolastik metodu incelediği eserine "Evet ve Hayır" gibi dikkat çekici bir isim veriyor.

Abelard bir de "ahlâk" ile ilgili kitap yazmıştır. Ahlâk konusunda o "modern" bir görünüm sergiler. Ortaçağ ahlâkı, temelde dinseldir. Yani bu çağın ahlâki buyruklarının Allah'tan geldiği ve bunların kutsal kitaplarda gösterildiği kabul edilir. İyi olan; Allah'ın ve onun emrinde çalışan Kilisenin emrettikleridir.

Ortaçağ "dıştan" bir otoriteyi, insanın kendi vicdan otoritesinin üstünde görür. Vicdan yanılabilir, oysa Allah'ın dilini konuşan Kilise yanılmaz. İşte Abelard, Ortaçağ için tipik olan bu ahlâka ilk kez karşı çıkışta bulunanlardan biridir. Abelard'ın ahlâk konusuna ayırdığı eserine, "Kendini Bil" adını vermesi dikkat çekicidir.

Eserin adından da anlaşılacağı gibi, Abelard için insanın kendini bilmesi, vicdanını araştırıp keşfetmesi, dıştan bir otoriteyi bilmesinden daha önemlidir. Bu görüş açık ve anlaşılır bir şekilde yazıya dökülmüş değildir. Bu nedenle Abelard, Ortaçağın üzerinde en çok tartışılan düşünürlerinden biri olmuştur. Abelard bir bilgin, bir düşünür olmaktan çok, zeki ve zarif bir yazardır.
Son düzenleyen Safi; 26 Şubat 2016 20:16
Biyografi Konusu: Abelard nereli hayatı kimdir.
_PaPiLLoN_ - avatarı
_PaPiLLoN_
Ziyaretçi
15 Ağustos 2007       Mesaj #2
_PaPiLLoN_ - avatarı
Ziyaretçi
Peter Abelard ve 12.yy. Skolastizmi

Sponsorlu Bağlantılar
Bütün bir okulcular arasındaki en ilginç kişilik Peter Abelard’dır (Abaelardus ya da Abeillard). 1079 yılında Pallet’te doğmuş, kilise ile çok sayıdaki çatışmalardan sonra 1142 yılında Paris’te ölmüştür. Çok ilgi çekici yetenekleri bulunan ve döneminin en göze batan öğretmeni olan Abelard, her bir önemli sayı karşıt fikirler ile ortaya koyan (dicta pro et con tra) ve sorunun çözümünü okuyucunun kendisine bırakan bir yöntem izliyordu. Bu arada, sorun hakkında karar vere-bilmesi için çeşitli önerilerde bulunuyordu. Öğrencisi Peter the Lombard bu yöntemi Theology (Tannbilim) kitabında uygulayacaktır. Bu çalışma daha sonraki tüm ortaçağ düşünceleri için örnek oluşturacaktır.

Abelard’ın çalışmaları:

Epistolae: Introductio ad theologiam; Ethica; Sic et non; Dialogus inter philosophum, Judaeum et Christianum;

Abelard, Röscelin’in adcılığı ile Champeaux’lu William’ın gerçekçiliği (her ikisi de öğretmeni olmuştur) arasında bir orta noktada bulunuyor gözükmektedir. Ancak sorunun çözümü için belirli bir çözüm önerisinde bulunmaz. Tümellerin, Tanrı’nın zihni dışında gerçek varlıklar olduğu şeklindeki gerçekçi görüşe karşı çıkar: Bir şeyi, bir şeyle doğrulayamayacağımız için, çok sayıdaki şeyi tümel olarak kabul edemeyiz; çünkü bir tümel, yalnızca, bir sözcük olamaz. Abelard, aynı şekilde tümelin yalnızca bir sözcük olduğunu iddia eden Adcıları da reddetmektedir; tümeller, sözcükler (voces) değildirler, kavramsal yüklemlerdir (sermones). Belki de, tümel idealar ifadesi ile nesnelerin bir sınıfının ortak özelliklerini anlatmak istemiştir. Onlar zihnindeki kavramlardır ve bu kavramları ifade etmek için kullanılan terim ya da sözcükler seımones’dir. Bu, kavramcılık (conceptualism) olarak adlandırılacaktır. Ancak bunun tam olarak yeterli olduğu söylenemez: Abelard şeyler arasında özsel farklılıklar bulunduğunu belirtmesine karşın, tümellerin, şeylerden ayrı varlıklar olmadıklarını söyleyecektir. Abelard’ın kendisi bile doğruyu söylediğinden emin değildir; belki de hem Platon’a, hem de Aristo’ya duymuş olduğu hayranlık nedeniyle her iki yargının da doğru olduğunu düşünmektedir.

Introduction to Theology (Tanrıbilime Giriş) adli çalışması 1140 yılında Sens Konseyi tarafından kınanmıştır. Abelard, bu çalışmasında körü körüne inanmış olmamak için inançlarımızın incelenmesinin gerektiğini ortaya koymaktadır; bu sonuca mantık ve tanrıbilimdeki mantıksal yöntemleri kullanarak ulaşır. Us, inancın yerine geçmemeli, onun önünde bulunmalıdır. Dogmaların kesin mantıksal kanıtlarının açık bir şekilde ortaya konulamayacağını düşünmektedir. Bu konu da özgür istencin varlığını kabul etmektedir. İnsanlar, inanç düzlemindeki bilgi ile gelecek yaşantılarında ödüllendirilecektir. Abelard, skolastik yöntemleri sıkı sıkıya bağlı kalmaktadır. Düşüncelerinde bağımsız olmak yerine skolastik görüşe bağlıdır. Bir dogmaya ne denli güvenilirse güvenilsin, us ile onu sorgulamadan kabul edemezsiniz demektedir; bir konu hakkında kuşkuya düşmeniz ve onu sorgulamaya başlamanız, onun artık size anlamlı gelmediğini göstermektedir. Onu tam olarak kabul etmeniz için, zihninizde onu tam olarak yargılamanız gerekmektedir.

Introduction to Theology kitabının kınanmasına yol açan en önemli bölüm, Üçlülük öğretisidir. Üçlülük’te Babanın Bir ya da İyilik olduğunu söyler; Oğul, Logos ya da Tanrının zihnidir, ideaları içerir; ve Ruh-ul-Kudüs, Dünyaruhudur. Aynı zamanda üç kişiyi Tanrının gücü, usu ve iyilik istenci olarak karakterize edecektir.

Abelard, törebiliminde, iyilik istencinin önemini vurgular. “Bir eylemin doğruluğu ya da yanlışlığı derinlerde değil, niyette yatmaktadır; Tanrı ne yapıldığını değil, onun hangi tinsel duyum içinde yapıldığını göz önünde bulundurur. “Ahlaklılık bilincin bir özdeğidir. Kişi, bilincine uygun olarak davrandığı zaman doğru yaptığını düşünür. Bu durumda hata yapıyor olsa da günah işlemiş olmayacaktır. Onun eylemi tamamen erdemlidir çünkü yaptığı şeyin doğru olduğunu düşünmektedir. Onun öznel yargısı, nesnel doğruluk ilkesi ile uyum içindedir.Abelard, öznel ahlak ile nesnel ahlak eylemleri ayırımını yapmaktadır Geruş anlamda düşünüldüğünde, doğruluğun karşıtı olan her şey günahtır; fakat dar anlamda yalnızca bilinçli ve isteyerek yapılan kötülük günahtır.

Neden, yanlış olduğunu bile bile yapılan davranışlar günah olmaktadır? Çünkü böyle bir davranış Tanrıyı küçümsemek anlamına gelmektedir. Tanrısal istence boyun eğmeme tüm günahların en büyüğüdür.

Frank Thilly- Felsefenin Öyküsü- Yunan ve Ortaçağ Felsefesi- Çeviri: İbrahim Şener. İzdüşüm Yayınları
Daisy-BT - avatarı
Daisy-BT
Ziyaretçi
30 Mart 2011       Mesaj #3
Daisy-BT - avatarı
Ziyaretçi

Pierre Abélard


Pierre Abélard veya Pierre Abailard veya Pierre Abeilard (Petrus Abelardus), Fransız skolastik düşünürü, tanrıbilimci; dil, diyalektik ve ahlak filozofu.
1079'da doğmuş, 1142'de ölmüştür.

Felsefesi

Dil felsefesi ve mantık

"Tümeller Tartışması"nı başlatmış, mantık konusundaki temel çalışması Logica Ingredientibus (Yeni Başlayanlar İçin Mantık / Porphyrios Üstüne Yorumlar) aracılığıyla özgün bir dil felsefesi ve mantık kuramı geliştirmiştir.

Etik

Abelardus, etik konusundaki düşüncelerini ortaya koyduğu Ethica (Etik) diye de bilinen Scito te Ipsum (Kendini Tanı / Bil) ve Dialogus Inter Philosophum, Indaeum et Christianum (Filozof, Yahudi ve Hıristiyan Arasında Dİyalog) adlı yapıtlarında insan ilşkilerindeki öznel öğeyi kurgular ve "yönelim"in ya da "niyet"in bir eylemin ahlaki niteliğindeki önemi üzerinde durur.

Tanrıbilim


Abelardus, tanrıbilime ilişkin düşüncelerini ise ortak izleklerini tanrıbilimin temel kavramlarından biri olan "üçleme"nin oluşturduğu Theologia Summi Boni (En Yüce İyinin Tanrıbilimi), Introductio ad Theologiam (Tanrıbilime Giriş) ve Theologia Christiana (Hıristiyan Tanrıbilimi) adlı yapıtlarında sunmuştur.

Ad:  Heloïse_et_d'Abélard.jpg
Gösterim: 234
Boyut:  49.9 KB

Ad:  Edmund_Blair_Leighton_-_Abaelard_Und_Seine_Schülerin_Heloisa.jpg
Gösterim: 241
Boyut:  15.4 KB
Abelardus ve öğrencisi Héloïse, çizen Edmund Blair Leighton

Ad:  Abelard_and_Heloise.jpeg
Gösterim: 232
Boyut:  39.3 KB
Abelardus ve Héloïse'in 14yy ikonasında tasviri

Eserleri
  • Historia Calamitatum (Felaketler Tarihi / Bir Mutsuzluk Öyküsü)
  • Logica Ingredientibus (Yeni Başlayanlar İçin Mantık / Porphyrios Üstüne Yorumlar)
  • Ethica (Etik) ya da Scito te Ipsum (Kendini Tanı / Bil)
  • Dialogus Inter Philosophum, Indaeum et Christianum (Filozof, Yahudi ve Hıristiyan Arasında Diyalog)
  • Theologia Summi Boni (En Yüce İyinin Tanrıbilimi)
  • Introductio ad Theologiam (Tanrıbilime Giriş)
  • Theologia Christiana (Hıristiyan Tanrıbilimi)
  • Sic et Non (Evet ve Hayır / Hem Öyle Hem Öyle Değil)
  • Dialectica (Diyalektik)
  • Grammatica (günümüze ulaşmamıştır.)
İleri okuma
  • Ortaçağ Düşüncesi / Batı Felsefesi Tarihi (İki Cilt) PARADİGMA YAYINLARI W. T. Jones, 2006; Orijinal Adı: A History of Western Philosophy / The Medieval Mind
  • Peter Abelard Stanford Üniversitesi Felsefe Ansiklopedisi, Abelard biyografisi
  • Pierre (Peter) Abelard of Le Pallet, introduction Kısa biyografi
  • Gilson, Etienne. Heloise and Abelard
  • Clanchy, M.. Abelard: A Medieval Life. Oxford: Blackwell, 1997. En kapsamlı biyografisi.
  • Marenbon, John. The Philosophy of Peter Abelard. Cambridge: Cambridge University Press, 1999.
  • Brower, Jeffrey, and Kevin Guilfoy. The Cambridge Companion to Abelard. Cambridge: Cambridge University Press, 2004.
  • Mews, J., Constant et.al. The Lost Love Letters of Heloise and Abelard : Perceptions of Dialogue in Twelfth-Century France. Basingstoke: Palgrave Macmillan, 2001.
  • Mews, Constant. Abelard and Heloise. Oxford Oxfordshire: Oxford University Press, 2005.
  • Charles de Remusat's Abelard (2 vols., 1845)
  • Chevalier, C.U. "Abailard" in Repertoire des sources historiques du moyen age. Bibliographie,. Paris: Societe bibliographique, 1877-1903.
Ad:  800px-AbelardHeloiseTomb.jpg
Gösterim: 401
Boyut:  96.9 KB
Abelardus'un, Héloïse ile bulunduğu mezarı
Vikipedi

Daisy-BT - avatarı
Daisy-BT
Ziyaretçi
30 Mart 2011       Mesaj #4
Daisy-BT - avatarı
Ziyaretçi

Pierre Abélard

(1079 Le Pallet/Nantes - 1142 Saint-Marciel Manastırı) Fransız düşünürü ve skolastik dinbilimcisi. Ailesi istediği hâlde askerlik mesleğini seçmedi. Babasından kalacak olan Pallet derebeyliğini de reddederek Paris'e gitti. 22 yaşında bir okul açtı; Corbeil, Paris gibi yerlerde diyalektik ve ilâhiyat dersleri verdi.

Héleoise ile yaşadığı trajik aşk ve yaptığı gizli evlilik yüzünden, kızın amcasının tuttuğu serserilerce iğdiş edildi. Bu olaydan sonra rahip oldu, birçok manastırı dolaştı ve Cluny'de bir manastırda öldü. Teslis (üçleme) hakkındaki görüşlerini açıkladığı "Introductio Theologiam" (İlâhiyata Giriş) adlı yapıtı, görüşlerinin aykırılığı öne sürülerek yakıldı.

Önemli yapıtları arasında "Sic et Non" (Evet ve Hayır), "Theologia Christiana" (Hristiyan İlâhiyatı), "Historia Calamitatum" (Felâketler Tarihi) sayılabilir. Bir filozof olarak Abelard, dinsel tartışmayı mantıksal analiz temeline oturtmaya çalışmış; kavramın metafizik bir gerçek olduğunu ileri süren gerçekçiliğe ve kavramı yalnızca bir sözcük sayan adcılığa (nominalizm) karşı çıkmıştır.


Morpa Genel Kültür Ansiklopedisi

Benzer Konular

13 Ekim 2015 / ahmetseydi Bilim ww