Raymond Aron

Raymond Aron
Raymond Aron. 1905-1983 yılları arasında yaşamış olan ünlü Fransız sosyolog ve filozofu. Temel eserleri arasında Aydınların Afyonu, Endüstri Toplumu, Topyekün Savaş, Demokrasi ve Totalitarizm, Büyük Tartışma, Özgürlük Üzerine Bir Deneme, Şiddetin Tarihi ve Diyalektiği, Tarih Felsefesine Giriş gibi kitaplar bulunan Aron, kariyerinin başlarında ünlü varoluşçu filozofJean-Paul Sartre'ın yakın çalışma arkadaşı olmuştur. Ancak, Aron daha sonra Sartre'la Marksistleri şiddetle eleştirmiştir. Kendisinin Siyasal Düşüncenin Evreleri adlı bir çalışmasa daha bulunmaktadır. Aron burada Marx'la ilgili bir makale de yazmıştır. Marx'ın eleştiri oklarını fırlattığı kapitalist bir ülkenin bağrında yetişen Aron, herşeye rağmen bu makalesinde tarafsız olmayı başarabilmiştir.
"Sanayileşme ya da sanayi toplumuna, kapitalist ya da sosyalist model ile ulaşılabilir." "Efendi-köle ilişkisi hiçbir zaman sürekli ve kararlı olmaz"

ARON (Raymond), Fransız filozof ve toplumbilimci (Paris 1905 - ay. y. 1983). Felsefe öğretmeni olduktan sonra Hitler döneminden önceki Almanya'da bir süre bulunması, geleceğin bu toplumbilimcisinin düşünce serüveninin birinci evresini etkiledi.
Raymond Aron, Sociologie al- lemande contemporaine (1936), Essai surla thAorie de l'histoire dans l’Allemag- ne contemporaine (1938) ve Introduction A la phılosophıe de l’histoire (1938) gibi yapıtlar yazarak tarihsel ödev ile tarihte varoluş arasındaki bağı aydınlattı. 1955'te, l’Opium des intellectuels adlı yapıtında, çağın gerçeklerine şöyle bir değindikten sonra, tahminleri Fransa'da boşa çıkan marxçılığın çekiciliğini, toplumsal ve ekonomik evrimle açıklamayı denedi.
1956’da Sorbonne’da toplumbilim profesörü, 1963'te Enstitü üyesi, 1970'te Col- löge de France'ta profesör olan Aron, hem toplumbilimci hem de filozof olarak ortaya çıktı. Toplumbilimci olarak, Sovyet tipi ve batı tipi rejimlerin, üç ayrı açıdan karşılaştırmalı bir incelemesine girişti. Bunlar, ekonomik (Dix-Huit Leçons surla sociAtA industrielle, 1963), toplumsal (/a Lutte des Classes, 1964) ve siyasal (DAmocratie et to- tahtarisme, 1965) açılardır. Etapes de ta pensĞe sociologique'de (1967), toplumbilimsel düşünce biçimini tanımladı ve Marx ile Tocqueville'den geçerek, Mon- tesquieu’den Max VVeber'e uzanan bir süreklilik olduğunu ileri sürdü. Gerçekler üzerinde büyük bir dikkatle duran liberal bir filozof olarak da, Paix et guerre entre les nations’ da (1962) ve Penser ta guerre, Ctausewitz'de (1976), uluslararası ilişkileri ele aldı, incelediği nesne ne olursa olsun, marxçıların yaptığı tarih yorumunun iç yüzünü açığa çıkarmaktan geri kalmadı. l'Opium des intellectuels'den sonra, ilkin D'une sainte famille â l'autre, Essai sur les marxismes imaginaires (1969) ve sonra da Plaidoyer pour l'Europe dö- cadente'\y\a (1977) bu çözümlemeyi sürdürdü.