Max Ferdinand Scheler

Max Ferdinand Scheler
Vikipedi, özgür ansiklopedi

Max Ferdinand Scheler (22 Ağustos 1874, Münih - 19 Mayıs 1928, Frankfurt), Alman filozoftur. Fenomenler, etik ve felsefi antropoloji konularında yaptığı çalışmalarla tanınır.
Fenomenlerle ilk iglilenen kişi olan Edmund Husserl'in görüşlerini geliştirmiştir. Daha sonra Papa II. John Paul olacak olan Karol Wojtyla, 1954 yılında verdiği doktora tezinde, Max Scheler'in kuramını Hristiyan etiğine uyarlamıştır.

Kitapları

• Etikte Biçimcilik ve Maddi Değer Etiği, 1921
• Bilgi Biçimleri ve Toplum, 1926 (Die Wirreuıfornıen und die Gerellrcbaft)
• İnsanın Evrendeki Yeri, 1928 (Die Stellrmg der Menrcheu im Kormos)

SCHELER (Max), alman filozof (Münih 1874 - Frankfurt 1928). Yahudi bir ailenin çocuğu idi, 14 yaşında vaftiz edilerek katolik oldu. Difthey'in ve tinselci Eucken’in etkisinde kaldı. Doçentlik tezini verdiği (1907) Münih'te Husserl'in görüngübilimini keşfetti. Daha sonra Jena, Münih ve Köln üniversitelerinde profesörlük yaptı. Husserl'in epokhe'sinden yola çıkan Scheler, akılla kavranabilir olan'la öz’ü birbirinden ayırdı ve böylece, başsız-sonsuz ve değişmez değerlerin bağımsız varlığı fikrini savundu. Fakat, insan tarihsel bir varlıktır; a priori ve nesnel değerlerin karşısında kendi duyarlığını zamanla değiştirir: Scheler, Durkheim’ın toplumbilimciliğine karşıdır. Kişiselcilik terimi henüz ortada yokken kişiselci olan Scheler'e, 1925'te katolikliği kesin olarak terk etmesine rağmen, "katolik Nietzsche” denir. Yapıtları: Der Formalismus in der Ethik und die materiale VVertethik (Etikte biçimcilik ve değerlerin maddesel etiği), 1913-1916; Vom Umsturz der Werte (Değerlerin tersyüz edilmesi), 1919; Die Stellung des Menschen im Kosrpos (insanın kozmostaki yeri), 1928; Die idee des evvigen Friedens und der Pazifismus (Sonsuz barış fikri ve barışçılık), 1931.