Doğacılık (Natürizm)

Doğacılık (Natürizm)

Sponsorlu Bağlantılar

Doğayı kutsama ve yüceltme tutumu içinde olan öğretilerin genel adı; natürizm.
Doğalcılık (natüralizm) ile karıştırılmamalıdır.

Doğacılık, özellikle dinsel anlamda doğaya tapınmayı dile getirir. Bunun dışında doğaya uygun yaşayışı yeğleyen Stoacılar, Rousseau'nun doğaya dönüşçülüğü, dinin kökenini Ay, Güneş, ateş, fırtına gibi güçlerin kişileştirilmesine ve yüceltilmesine bağlayan kuramlar doğacılık kapsamına girer.

Ayrıca, Fransa'da 1897'de Saint-Georges de Bouhélier'nin temelini attığı, bilim ve sanayi çağdaş dünyaya özgü güzellikler olarak değerlendiren, maddeci ve şiirsel ögeleri birleştirmek isteyen ve yaşamı bir bütün olarak gören edebiyat akımına da doğacılık denir. Bu akım özellikle tiyatro alanında, Fransız doğalcılığını şiirselleştirmeyi amaçlamıştır.

Doğacılık (Naturalizm)

Doğalcılık, edebiyat, resim ve felsefede yaşamı olduğu gibi yansıtmayı öngören akımların genel adıdır. Naturalizm olarak da bilinir. Doğalcılığa göre doğanın, nesnel yasalar uyarınca işleyen bir düzeni vardır. Gözlem ve deneye dayalı bilimler, işte bu yasalar sayesinde doğa ile ilgili her alanda sağlam, kesin bilgilere ulaşabilir.

Doğalcılık, doğa bilimlerinin sanata ve edebiyata uygulanmasıyla ortaya çıkmıştır. Doğalcı anlayışa göre gerçek olduğu gibi yansıtılmalı, yaşın kaba ve bayağı sayılarak ele alınmayan yönleri de işlenmelidir. Doğalcı anlayışa göre birey, içinde yetiştiği toplumsal ve doğal çevrede biçimlenir.

Ekonomik ve toplumsal baskılar altında ezilen bireyler, içlerinden gelen güçlü dürtülerle hareket ederler. Alınyazılarını belirleyebilme gücünden uzak olduklarından davranışlarından da sorumlu tutulamazlar.

kaynak