Arama

Yalnızlık - Yalnızlık Resimleri (1. Katalog)

Güncelleme: 19 Nisan 2013 Gösterim: 493.939 Cevap: 135
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
19 Haziran 2006       Mesaj #1
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Adaş için..

Sponsorlu Bağlantılar
ACILAR DENIZI

Ben acılar denizinde boğulmusum
İşitmem vapur düdüklerini, martı çığlıklarını,

Dalgalar her gün bir başka kıyıya atar beni

Duyarım yosunların benim için ağladıklarını

Ölüyüm çoktan, bir baksana gözlerime
Gör, içindeki o kanlı cam kırıklarını

Bu ne karanlık, bu ne zindan gece böyle

Bütün gemiler söndürmüş ışıklarını


Ben acılar denizi olmuşum, yaklaşma

Sularım tuzlu, sularım zehir zemberek

Baksana; herkes içime dökmüş artıklarını
Bu karanlık bitse artık, bir ay doğsa
Bir deli rüzgar çıksa; alıp götürse

Yılların içimde bıraktıklarını...

Ü. Y. Oğuzcan

Bu konuda "Yalnızlık - Yalnızlık Resimleri" yer almaktadır.
"Yalnızlık - Yalnızlık Resimleri" için konunun tüm sayfalarını gözden geçirebilirsiniz.
Ayrıca diğer "Yalnızlık - Yalnızlık Resimleri" 'ni aşağıdaki bağlantıda bulabilirsiniz:
Yalnızlık,Yalnızlık Resimleri,Yalnızlık Fotoğrafları

BEĞEN Paylaş Paylaş
Bu mesajı 1 üye beğendi.
Son düzenleyen _VICTORY_; 19 Nisan 2013 09:52
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
11 Temmuz 2006       Mesaj #2
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Ad:  daydreaming_by_cliq.jpg
Gösterim: 1683
Boyut:  31.5 KB

Sponsorlu Bağlantılar
NihLe - avatarı
NihLe
Ziyaretçi
12 Temmuz 2006       Mesaj #3
NihLe - avatarı
Ziyaretçi
Ad:  hippie_ok.jpg
Gösterim: 2237
Boyut:  31.2 KB
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
15 Temmuz 2006       Mesaj #4
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Yalnızlık hakkında yazılmış aşağıda vereceğim yazıyı okumanızı ve konuya katkılarınızı bu doğrultuda yapmanızı rica edeceğim.
Teşekkür ederim.

Saygılarımla


Nedir yalnızlık?
  • Çevreyle ilişkilerin kesildiği depresyonla birlikte oluşan derin yalnızlık;
  • kendini toplum içinde yabancı hissetmeyle oluşan sosyal durum yalnızlığı;
  • beden ve çevre koşulları iyi olsa bile ruhsal dünyasındaki beklentilere yanıt alamayınca oluşan duygusal yalnızlık;
  • iç dünyasındaki üzüntülerden kaynaklanan (self pity), dışarı yansıtılmayan, görünen davranışları normal olan gizli yalnızlık;
  • depresyon, korku gibi belirtilerle birlikte açığa çıkan triad yalnızlık gibi çeşitlerden bahsedilebilir.
Yalnızlık kelimesinin özellikle kültürel boyuttaki ifade edilişinde, değişiklikler, çeşitlilikler ve farklılıklar içerdiği görülebilmektedir. Akdeniz ve Doğu kültürleri gibi bireysel ilişkilerin mesafe ve alanın daha dar ve yakın olduğu ortamlarda ve çevrelerde bu iletişimlerin olumsuz niteliklere bürünmesine sık rastlanır. Yalnızlık, genel olarak terkedilmişliği, kimsesizliği, desteksizliği, hasreti ve gurbeti çağrıştırır. Ancak, yalnızlığın her kültür ve toplumda bu çağrışımlara sahip olduğu da söylenemez. Bu nitelikler her kültürde veya toplumda az veya çok yalnızlık kavramının uzantılarıdırlar. Öte yandan yukarıdaki çağrışımlardan farklı anlamlara sahip tek başına olabilmek, bireyleşmek, ayrışmak , kendine yetmek gibi çağrışımlar, özellikle Batılı veya Batılılaşmayı amaçlayan toplumların kültürel dokusunda önemli yer tutmaktadırlar.
Narsist bir iç dünya, patolojik yalnızlığın yani kimsesizliğin acısından kaçmak için bir kendini kutsamadır. İnsanlık ailesine katılabilmek için temel koşul olan paylaşmanın, ilişkinin, iletişimin özetle eşdeşliğin olmadığı bir durumun telafi çabasıdır. Chat odalarındaki maskeli balolar, bedene odaklanan takıntılı düşünceler ve gitgide hücreleşen alt kültür oluşumları bu çabanın sadece birkaç sonucudur. Yalnızlığının ıssızlığı ile bütünsel bir karşılaşma yaşayan bir hastanın ağzından dökülen şu sözler unutulacak gibi değildir:
“Bu yalnızlık büyük bir yanlışlık
Yalnızlığın bir ucunda dünyadan koparken, öteki ucunda yaşama bağlanırız. Söylence ve masallara, anılara, tarih ve şiir gibi sanat ürünlerine konu olan ünlü kişilerin yaşam öyküleri, onların yaşam ve eyleme katılmadan önce -daha ilk gençlik yıllarında- bir içine kapanma ve yalnızlık dönemi geçirdiklerini belgelemektedir. Bunlar kahraman kişiyi yaşama hazırlayan oluşum yıllarıdır, ama sözün doğrusu, özveri, arınma, acı çekme ve kendini tanıma yıllarıdır. Tarihçi Arnold Toynbee bu gözlemi destekleyen pek çok örnekler bulmuştur: Eflatun’un mağarası, Tarsuslu Paul’un, Buddha’nın, Hazret-i Peygamberin, Machiavelli’nin ve Dante’nin yaşamları gibi. Ve bizler de, kendimizi arındırdıktan sonra dünyaya yeniden dönmek üzere, hiç olmazsa belli bir süre için, köşeye çekilmeyi ve yalnız başımıza yaşamayı denemişizdir.
Yalnızlık duygusu, bir bakıma, dışarda bırakıldığımız ya da ayrılmak zorunda kaldığımız yere geri dönmek için duyduğumuz derin özlem, bir yer-yurt özlemidir. Hemen her toplumda gözlemlenen eski bir inanca göre, orası -özlemini çektiğimiz o kutsal yer-dünyanın merkezi, evrenin göbeğidir. Bazen “Cennet” diye de adlandırılır. Ama adı ne olursa olsun, o yer, toplumun gerçek ya da mitolojik yurdudur. Azteklerin inancına göre ölüler, göçmen olarak ayrıldıkları yere, bir kuzey ülkesi olan Miktlan’a dönerler. Kentlerini kurarken, evlerini yaparken düzenledikleri tüm törenler, yaşamın ta başlangıcında kovuldukları o kutsal ocağı bulmaya yöneliktir. Roma, Kudüs ve Mekke gibi dinsel başkentler ya da Kâbeler, dünyayı, dünyanın merkezini simgelerler, ama dünyadan da önce gelirler. Bugün bu merkezlere giden hacılar her kavmin kendisine verileceği söylenen topraklara yerleşmeden önce mitolojik geçmişte yaptıklarını yaparlar. Bir eve ya da kente girmeden önce onun çevresinde dolaşma (tavaf) töresi, buradan gelir. Labirent (dolanca) söylencesi de bu tür inançlardan kaynaklanır. Konuya ilişkin çeşitli yorumlara göre, labirent, mitolojik simgeler arasında en anlamlı ve en zengin olanlardan biridir: Kutsal bir bölgenin merkezindeki insanlara sağlık, toplumlara özgürlük veren bir muska; cezasını çekip günahını çıkardıktan sonra mutluluk sarayına giren kahraman ya da kutsal kişi, kentini kurtarmak ya da yeniden kurmak için geri gelen kahraman, bütün bunlar labirent söylencesi ile yakından ilgilidir.
Yaşam, bir bakıma, gizemli bir gelecekte varacağımız yere ulaşmak için geçmişte bulunduğumuz yerden yola koyulmak demektir.
Kişinin içinde yaşadığı dünyaya ve kendisine yabancılaşmış olduğunu bilmesi demek olan yalnızlık, insan yaşamının en az bir döneminde bireylerin karşılaştığı bir davranış, algılama biçimi ve insan duygusunun en derindeki gerçeğidir.
Yalnız olduğunu bilen ve bir başkasını arayan tek varlık insandır. Doğası gereği kendi varlığını bir başkasında gerçekleştirme özlemi içinde ve doğaya “hayır” diyerek yaşayan insan, kendi varlığını tanır tanımaz, bir eş ya da arkadaştan yoksun olduğunu anlayarak, yalnızlığının bilincine varır.
Ana karnındaki bebek, kendisini sarıp sarmalayan canlının bir parçasıdır, ilkel bir yaşamdır; kendi bilincinde bile değildir. Dünyaya gelmekle, bizi ana karnındaki o bilinçsiz yaşama bağlayan zincirden kopmuş oluruz. Bilinçsiz yaşam diyorum, çünkü orada, istek ile doyum bir ve aynı şeydir. Doğumla gelen değişikliği, bir ayrılık, kopma ve yalnız bırakılma, yabancı ve düşmanca bir çevreye düşüş olarak algılarız. Sonraları, bu ilkel duyum yalnızlık duygusuna dönüşür; daha sonra bir bilinç oluşur. Gerçekte yazgımız yalnızlıktır ama, bu yalnızlığı aşmak ve bizi geçmişe, cennetteki o mutlu yaşama bağlayan ilişkileri yeniden kurmak zorunda olduğumuz bilinci. Var gücümüzle, yalnızlığımızı aşıp yenmeğe çalışırız.
Öyleyse, yalnızlık duygusunun iki ayrı anlamı var:
Bir anlamda yalnızlık “kendini bilmektir; öteki anlamdaysa, kendimizden, yalnızlığımızdan kaçıp kurtulma özlemidir. Yaşamın temel koşulu olan yalnızlık, kaygıdan ve kararsızlıktan kurtulacağımız bir sınav ve arınmadır. Bu yüzden, yalnızlık labirentinin çıkış noktasında, mutluluğa, tüm dünya ile yeniden denge durumuna erişeceğimizi umarak, yaşamımız boyunca bir arayış içinde olmayı sürdürürüz.
Yalnızlık korkusunun, insanın temel korkularından birisi oluşundan dolayı, birey her koşulda bu korkuyu alt ederek, gerekiyorsa bu olgudan çıkış ve kaçış yolları arayışı içinde olmaktadır. Zamanlarını üreterek değil de, tüketerek geçiren ve yalnızlık duygusunun dış etkenlerle giderileceğini sananlar, belki geçici süreler için kendilerini oyalayacaklar ama yine eninde sonunda kendilerini yalnızlığın koynunda bulacaklardır.
Son olarak;
Hepimiz özümüzde yalnızız..
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
24 Temmuz 2006       Mesaj #5
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Ad:  Music_Magic_by_AramN.jpg
Gösterim: 1272
Boyut:  30.8 KB
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
7 Ağustos 2006       Mesaj #6
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Ad:  Fallen_Angel_by_AramN.jpg
Gösterim: 1272
Boyut:  27.6 KB
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
8 Ağustos 2006       Mesaj #7
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Sözün bittiği yerde,
Sessizliğin can damarından boşalan,
Sıcak kan gibidir yalnızlık..
Ad:  my_blue_lagoon_by_SubterfugeMalaises.jpg
Gösterim: 1255
Boyut:  73.2 KB
Sancılı bir yağmurda,
Bir saçak altına sığınmaktır yalnızlık..
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
12 Ağustos 2006       Mesaj #8
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Ad:  Serenity_by_BlueBlack.jpg
Gösterim: 1531
Boyut:  60.7 KB
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
16 Ağustos 2006       Mesaj #9
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Ad:  The_Journey_by_blackseed.jpg
Gösterim: 1223
Boyut:  71.4 KB
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
19 Ağustos 2006       Mesaj #10
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
215998962 0a67ff59e2 o

Benzer Konular

27 Ekim 2008 / Misafir Genel Galeri
26 Temmuz 2009 / Misafir Genel Galeri
12 Nisan 2012 / Misafir Genel Galeri
17 Eylül 2016 / ThinkerBeLL Genel Galeri
29 Mart 2013 / _EKSELANS_ Psikoloji ve Psikiyatri