13 Şubat Sevgilisiz Sevgililer Günümüz Kutlu olsun!

Beklemek… Kime sorarsak soralım “nefret ederim” der mutlaka… Ne zordur beklemek, saate bakar dururuz, ha geldi ha gelecek, acaba bir aksilik mi oldu diye sorular üşüşür beynimize… Ama eskilerde kaldı bunlar, hemen tuşlarız cep telefonlarımızı, merak edip beklediğimiz kişi karşımızda… Ya sevgiliyi beklemek…
Var olmayan ama olmasını istediğimiz, yolunu gözlediğimiz, ne zaman kalbimi çarptıracak diye beklediğimiz sevgili… Beni sevsin… Çok şey mi isteriz acaba, karşılıklı olursa sevgi ne güzel olur değil mi? ... Beni merak etsin… Merak edilmek de güzel olmaz mı karşılıklı olarak, haber alınamayınca “acaba ne oldu, başına bir şey mi geldi” diye endişelenmek, hoş olur değil mi… Beni şımartsın… E, bu da çok değil hani birazcık şımartılmak kimin hoşuna gitmez ki, hepinizin kafa salladığını görür gibiyim… Gözlerimin içine bakarak beni sevdiğini söylesin… Tabiri caizse fevkaladenin fevkinde olur bu sanırım… Yokluğumda “beni özlesin” kavuştuğumda sanki hiç bırakmak istememecesine içten sarılsın diye beklediğim sevgili… Ben onu düşündüğümde kalbim yerinden çıkacak gibi olsun, onsuzluğu düşünemeyeyim, yüreğim onun sevgisiyle dopdolu, yüzüme o sevginin ışıltıları yansısın, beni mutluluktan uçurtacak bir sevgili…
Hani nerde, bu kadar ihtiyacım varken niye yok, yine sevgililer günü geliyor ve o yok hala… Neredesin sen ey sevgili, ey ruh ikizim nerdesin, ben ki seni bu kadar özlemle beklerken, sana bu kadar ihtiyaç duyuyorken niye gelmezsin… Neyim eksik olanlardan, ooofff of!... 14 Şubat'a da ne kaldı ki şurada... Nefret ediyorum sevgililer gününden, herkesin sevgilisi mi var ki bu gün icat edilmiş? Ya sevgilisi olmayanlar ne olacak, onların hüzünlerini kim teselli edecek? Bir sürü insan eğlenirken, hediyeler alırken birbirine, daha büyük çoğunluktaki insanlar da üzüntüyle geçirecek o günü. İstatistik rakamlar var mıdır bilmiyorum ama sevgilisi olmayanların sayısı olanlardan daha fazladır diye tahmin ediyorum. Sevgilisiz olan bu kişilerin hali ne olacak o gün? Rahmetli eski patronum geldi aklıma, bir sevgililer gününde şirkette çalışan tüm kadınlara birer adet kırmızı gül göndermişti, onlar benim sevgililerim diye jest yapmıştı, nasıl mutlu olmuştuk o gün hepimiz… Böyle zarif düşünceli patronlar da bulunmuyor her zaman, ne yapacağız şimdi durum vahim görünüyor…
Sevgilisi olmayan tüm arkadaşlar, gelin birlikte dayanışma hattı kuralım ve bir gün de biz icat edelim, “Sevgilisizler günü” icat edip o gün belirli yerlerde partiler düzenleyelim, hep birlikte coşalım, eğlenelim… Hem size bir şey söyleyeyim mi, bence olmayanların bir derdi olanların bin derdi var, bunu böyle düşünüp de teselli bulalım derim ben (her ne kadar biraz züğürt tesellisi gibi görünse de)… Niye mi, bakın şimdi bir sevgiliniz olsaydı, bir sürü telaş içinde olacaktınız. Ne hediye almalıyım, param yetecek mi, acaba o gün beni bir yere götürecek mi, maddi durumu müsait mi, hem hediye isterim hem çiçek isterim, acaba çiçek de alır mı, mesaj çekti, çekmedi, yemeğe mi götürecek, bara gidebilecek miyiz? Bir sürü ıvır zıvır detaylarla yoğun bir telaş içine girmek yerine yok işte napalım diye tek bir derdimiz olur…
Bu arada hediye alabilen, yemeğe ya da bara götürebilen sevgiliye “iyi sevgili” payesi verilir. Bunları yapmayanların ise partnerlerinin boyunları büküktür genellikle… Genellikle diyorum herkes böyle değildir mutlaka, o günü kutlamanın saçma olduğunu düşünüp, önemsemeyenler de vardır ama genelde önemlidir sevgililer günü…
Önerimi dikkate alın lütfen sevgilisiz arkadaşlar… Aslında bir yerlerde okumuştum, bekarlara turlar ya da toplantılar düzenleniyordu. Sadece bekar olan kişiler katılıyordu bu turlara, orada tanışma imkanı bulup, birbirlerinden elektrik alan kişiler birlikteliğin adımını atıyorlarmış… Hem ne yapalım biliyor musunuz 14 Şubat’tan önce yapalım bu günü, o gün çoğumuz o partilerde eşleşiriz ve sevgili oluruz da, 14 Şubat’a sevgiliyle gireriz. Sonra nispet yaparız herkese "baak artık benim de bir sevgilim var" diye…
Arkadaşlar biraz espri katarak yaklaştım olaya, hayat her şeye rağmen güzel, sevgili olsun olmasın, olursa iyi olur ama olunca derdi de çok oluyor ya, tüm bunlar bir yana gerçekten bu kadar sevgilisiz insan varken, (kadın erkek ayırdı yapmıyorum) sevgililer günü icat etmek, hatırı sayılır çokluktaki sevgilisi olmayanlara haksızlık değil mi? ...

Benim de "Sevgiler Günü" ne has çok farklı bir anım var ve hala aklıma geldikçe tüylerim diken diken olur..

Bundan 2 yıl önce çok zorlu ve üzücü bir dönemi atlatmaya çalıştığım bir 14 Şubat' tı... Ve o akşam işten eve gider gitmez kafayı vurup yatmaktan başka da bir planım yoktu... Ama eve gittiğimde karşılaştığım olay beni "en sevgili" sevgilinin edebileceğinden daha çok mutlu etmişti...

Eve girer girmez üzerimi değiştirmek için odama girdiğimde yatağımın üstünde bir gül demeti vardı ve en güzel tarafı da ne idi biliyor musunuz? Çiçeğin üzerindeki kartı okuyunca gözyaşlarıma bir saat boyunca hakim olamadığımı hala tüylerim diken diken olarak hatırlıyorum...

" SEVGİLİ KIZIM ! BU DÜNYADA SENİ HİÇKİMSE BİZDEN DAHA ÇOK SEVEMEZ!!!"
ANNEN ve BABAN...

( NOT: Canlarım benim yaa.. Allah onları başımızdan eksik etmesin ...)

Bu Günden İsteğiniz Ne!

İşte bir gün yine karşımıza geçmiş, bakınıp duruyor, sanki ona dair unuttuğumuz bir şeyler varmışçasına.
Gözlerine daha bir dikkatli baksak çözeceğiz de bir türlü dilimizin ucuna gelmiyor ki şu ona dair saklanmış sözcükler.
Tahmin et diyor, kaşlarını kaldırarak illaki de o sol tekini jön edası ile.
Ne idi diye düşünüyorum, duraksıyorum ama tüh be bir türlü çözemiyorum.
Pes benden, hadi itiraf et diyorum, aklımın en yakın köşesinde bile bu güne dair bir iz yok ki düşünce denizine kaşığımı daldırsam, ne tutacağımı bilmeden.
Ne imiş günü önemli kılan, önemli bir olay mı dünyayı derinden sarsan, yine bir katliam mı, acı mı, afet mi.
Yok yok anacığım ben bilemeyeceğim bu kadar zihin jimnastiği yaptım çözemedim, dip köşelerde kalmış bir cevap olsa gerek, sorusu bile aklıma gelmiyorken.

Derin bir iç geçirme ardından diyor ki sevgi ne demek?
Sevgi mi, nasıl diyorum, sevgi dediğinde kast ettiğin evlat sevgisi mi, memleket sevgisi mi, nasıl bir sevgi bu.
Sonra sadece sana sevgi ne dedim sen soru soruyorsun halen, bak şimdi Türk Dil Kurumu’nun sevgi tanımlamasını dikkatlice oku diyor bana;

“ İnsanı bir şeye veya bir kimseye karşı yakın ilgi ve bağlılık göstermeye yönelten duygu” dur sevgi.

Bu kadar sevgisiz kaldığımızı şimdi fark ediyorum ezik ve mahcup başım önümde dalıp gitmişken sevginin yeryüzünü ve en yakınlarımı sarıp sarmaladığı günlere özlemle.

Sevgi ve sevgili olmak ne kadar da benziyor bir annenin hiçbir karşılık beklemeden evladına verdiği sevgiyi duyumsayınca.

Bugün 14 Şubat Dünya Sevgililer Günü, ve dünya sadece iki kişi arasında olan bir aşkı kalpli şekerlerle değil kalp içeren objelerle de değil, hatta erotizm kokan
mesajlarla bile hiç değil.
Tek mesajı insan olduğumuzu unutmadan yaşanır bir dünya bırakmak teması üzerine kurulmalı diyorum.
Kırmızı kanımızdan öte bir yerlerde olmamalı ve damarda akmalı.
Yeryüzüne insanın gözü dönmüş halindeki silah tutan elinden asla değil.
Kırmızı güzel bir kız çocuğunun yanakları gibi olmalı, şöyle kanımızı kaynatmalı sevgiden.
Kendini sevgili gibi hisseden tüm insanların sevgililer günü en insani haliyle yaşansın, yaşatılsın diyorum ve her şey sevgi ile başlar bunu hiç unutmadan.
Sevgilerimle.

3. yüzyıl Roma döneminde Zalim adıyla anılan İmparator II. Claudius, erkeklerin askerliğine engel oluyor düşüncesiyle bırakın evlenmeyi, aşkı dahi yasaklar ve ölümle cezalandırır. Bu sırada, Papaz Valentine, gençleri gizli gizli buluşturup, evlendirir. Erkeklerin içinde bulundukları gevşek durumdan bir şeyler döndüğünü anlayan Claudius, Valentine'i Roma sokaklarında sopa ile döverek öldürtür. O gün, bugündür, Sevgililer Günü, Roma'daki gibi sevenlerin birbirlerine sevgilerini (Valentine'inden kalan vasiyetle) küçük kartlar ve hediyeleri sunma şeklinde; birleşme, bütünleşme ve çoğalma güdüsü ile kutlanıyor.

Türkiye'de 14 Şubat Sevgililer Günü, her geçen yıl daha da anlam kazanmaya başlamış durumda. Takvimler o haftanın geldiğini gösterip, etraf, kırmızı renk ve kalplere bürününce sevgilileri bir telaş sarıyor; peki ya diğerleri? Onların bahtına sadece, 13 Şubat Sevgilisizler Günü'nü hüzünlü aşk şarkıları ile geçirmek mi çıkıyor? Eşi ya da sevgilisi olmayan, olup da ayrılan, sevip de karşılık bulamayan büyük çoğunluğu da görmezden gelemezdik.

sevgililer günü evet kulağa çok hoş geliyor..aslın da sevgilisi olanlar için hergün kutlanmaya değer bir gün ..içlerin de ne kadar sorun yaşasalar da bu gun göğüslerini gere gere evet bugun bizim günümüz..diyecekleri sanki sevgilisi olmayanlara nispet yapacakları birgün..

sevgiler günü sevgilisi olmayanların cephesinden neden sizin sevgiliniz yok! dercesine yaralarını deşen bir gün onların geçmişte yaşadıkları üzücü ayrılıklarına, yada çok sev ipte sevilmedikleri anlara, geçmiş sevgiler gününde sevgilisi olup ta iyi vakit geçirdiği o güzel günlere götürüp hüzünlendiren bir gün.. bizim cephemizden böyle sanırım ..

evet kutluyorum sevgilisiz sevgiler gününüzü ve tabiki günümü..

bu kısmı noraya ..hitaben


evet acını anlıyorum..üzülme..sevgilisiz olmak geçici bir durum bence senin için..