Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 101

ÖZLERİM SENİ BİTANESİ ( BEGÜM )
Bazen özlerim seni
İki damla yaş akar gözlerimden
Yanaklarımdan aşağı süzülür
Bilebilirmisin ki sen
Dökülen o yaşlar
Kalbimi nasıl yakar
Sen uyu birtanem
Gör o tatlı rüyaları
Bilebilirmisin ki sen
Ben görürüm rüyamda
O tatsız kabusları

ÇAĞIR YÜREĞİMİ

Unutmadım, unutamadım seni,o öldüren sevgini,
Vazgeçmedim senden umudu kesmedim gözlerinden,
Bekledim doğan güneşle, belki o getirir diye seni,
Karanlıkta yıldızlara sordum, yoksa onlar mı getirirdi sevdiğimi.

Durmadım,yılmadım kalbimden, kalbine duyurana kadar sevgimi,
Bitiremedim, nefret etsem bile bu yok eden özlemi,
Canımı yoluna verdim, yıkılmamak için savaştım, ah bir görsen beni,
Ben seni sevdim, ben sana kaldım, yeter artık çağır şu yüreğimi.

Elimden gelen sadece büyük bir haykırış,
Umutsuz belki, bir ihtimal bile olmasa da bu yakarış,
Neden bir tanem, neden, gelsen şimdi biter her acı yine kalplerde barış,
Sevgiye senin ki, hadi bir kalp bağışla bana, sanadır bu yalvarış.

Görmüyor musun bitiyorum sensiz, eriyorum bir mum gibi,
Hadi ateş ol tekrar yak beni, hatırla hor görme geçen günleri,
Boş kalmasın anılar kalmasın yaşanmışlığıyla, koparma içimden,
Bitsin bu ayrılık, ellerimi tut yine sen değil misin ki yaşamımın tek sebebi.

Koş tekrar benimle aynı hayallere, sımsıkı tut bırakma benim gibi,
Ben seni tutarken kaybetmemek için, yakala hadi attım sana kalbimi,
Gördün mü ışığı geleceği gösteriyor şimdi, ayrılmayan ikimizi, bitmeyecek sevgimizi,
En güzel duyguların başladığı, senin bana gelen en saf halini.

Anladın mı seni seven bir kalp var yeryüzünde, seni arayan,
Buldun mu şimdi aradığını, yalnızlığın hain kollarında,
Verdin mi kararını, uyandıracak mısın beni bu kötü rüyadan,
Açacak mısın kollarını, yeniden ısıtacak mısın benimle varlığımı, yine her an.

sana
yaralarımdan çiçekler,
ilk yardım geceler biraz da
ve yangında kurtarılması imkansız acılar
bırakıyorum...

seni özümün gizinde saklıyorum...
bütün aşklarımın izlerini sayıklayarak
ve aldatarak tüm sevdiklerimi,

sana
cinayetimin ipuçlarını bırakıyorum...
vasiyeti olmayan ölüler ülkesinden
(türkülerin sırtındaki muamma!)
yazık bir nakarat bırakıyorum sana

"ben sana gülüm demem
gülün ömrü az olur"

öç biter,
biter şarkı,

yaz olur...

Bıkkınlığım Ve Yalnızlığım

Acı çekmek özgürlükse özgürüz ikimizde sloganıyla düştük yollara
Rest çekerek hayata ve insanlara kaçtığımız oldu defalarca
Ama her zaman ilk durakta inen ben olurdum
Bilirsin korkardım karanlıktan ve yanlızlıktan
Ve bu yüzden kıramazdım zincirlerimi
Oysa boşunaydı bu gitmeler
Her tilki gibi sonumuz kürkçü dükkanıydı
O sokaklar o deniz ve yürüdüğümüz kaldırımlar
Her köşe başı bir hatıra saklardı ve anılarımız oldu
Karanlıkta iki tekel alıpta ağladığımız delilerce örneğin
Sevdalarımızda buradaydı imkansız olsada umutlu
Derin derine ihanetlerle vurulurduk ölmezdik mesela
Olta atardık uçsuz bucaksız denizlere
Hep büyük balıklar sana gelirdi
Bense küçük balıklarla teselli bulur sen kızdırırdın beni
Yanlız bu yüzden kavga ederdik
Oysa ben hepsini salardım bilirsin sevmezdim esareti
Kimseler duymazdı şarkılar söylerdik karanlık sokaklarda
Yasak şarkılardı onlar
Yanlız aynasızlar sustururdu asiliğin sesini
Açlığı öğrettin bana
Oysa ben isyanı seçtim
Çocukken pes ettim hayata insanlara küskünlüğüm bu yüzden
Hala unutmadım anıları ve rezilce yaşanan yüzyılları
Kaç yıl geçti saymadım inanırmısın unutmuşum gözlerin elamıydı
Evet hatırladım geceyi kıskandırırcasına yakamoz misali parlaktı
Oysa başka gözlerde vardı senin kadar sıcak bakan
Ve en az senin kadar bir parçamdı
Ve tıpkı sen gibi bir parçam da onda kaldı
Bıkkınlığım bu yüzden vede yalnızlığım

Unutmak kolay diyordun ya
Kolaymış meğer
Unuttum adını,her kelimesini unuttum
Dalga dalga savrulan saçlarını unuttum
Kömür karası yaşlı gözlerini unuttum ben

Unutmak kolay diyordun ya
Kolaymış meğer
Yağmur altında gezdiğimiz sahilleri unuttum ben
Bana ilk seni seviyorum dediğin
O çay bahçesini unuttum ben

Unutmak kolay diyordun ya
Kolaymış meğer
Elini ilk tuttuğumda
Yüzündeki o masumluğu unuttum ben
Sarıldığımda ise
Başımı döndüren gül kokulu,kokunu unuttum ben

Unutmak kolaymış be bitanem
O yüzündeki gülüş,içindeki sıcaklık
Seni özlüyorum dediğinde
Gözünden akan iki damla yaş
Ve seni öptüğümde içinde kaybolduğum yıldızlar

Bütün bunları unutmak
O kadar kolaymış ki bi tanem
O kadar kolaymış ki
hepsini unuttum

Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği

İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Denize saatlerce bakabilir, bir kuşa, bir çocuğa
Yaşamak yeryüzünde, onunla karışmaktır
Kopmaz kökler salmaktır oraya

Kucakladın mı sımsıkı kucaklayacaksın arkadaşını
Kavgaya tüm kaslarınla, gövdenle, tutkunla gireceksin
Ve uzandın mı bir kez sımsıcak kumlara
Bir kum tanesi gibi, bir yaprak gibi, bir taş gibi dinleneceksin

İnsan bütün güzel müzikleri dinlemeli alabildiğine
Hem de tüm benliği seslerle, ezgilerle dolarcasına
İnsan balıklama dalmalı içine hayatın
Bir kayadan zümrüt bir denize dalarcasına

Uzak ülkeler çekmeli seni, tanımadığın insanlar
Bütün kitapları okumak, bütün hayatları tanımak arzusuyla yanmalısın
Değişmemelisin hiçbir şeyle bir bardak su içmenin mutluluğunu
Fakat ne kadar sevinç varsa yaşamak özlemiyle dolmalısın

Ve kederi de yaşamalısın, namusluca, bütün benliğinle
Çünkü acılar da, sevinçler gibi olgunlaştırır insanı
Kanın karışmalı hayatın büyük dolaşımına
Dolaşmalı damarlarında hayatın sonsuz taze kanı

Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara, göğe, bütün evrene karışırcasına
Çünkü ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır
Ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana.


Ataol BehramoğLu

SENSİZLİĞE ALIŞTIM