Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 1019

Terliyor Gölgem Düşmüyor Yere


Ben Topraktım, sense ummanî adlı bir Islak Z/aman
Dolduruyordun gözeneklerimi, ıslatıyordun beni
Sonra ben umman oluyordum, t/aşıyordum sana
Sense s/arıyordun sıkıca boşluksuz her yerimi.
Hekimsiz,
__________________________Yaralar gibi…

Bazen kan oluyordun damlıyordun geceme
Ilık ılık b/akıyordun camı kırık pencerenden
Örümcek ağı gibiydi gece, üstelik yapış yapış
Sökemiyordum beni ve sürüyordu kendimden kaçış.
Nefessiz,
__________________________Aralar gibi…


Seni b/ela gözlerimin ön cephesinden çekiyordum,
Götürüyor, gözbebeğimin arka duvarında seni seyrediyordum
Ve indiriyordum perdeni kapatıyordum bana sahneni,
Ama, hep yüreğime düşüyordu Aniden Gâyb’dan O ninni.
Nöbetsiz,
__________________________Saralar gibi…


Bir türlü teraziye gölgem düşmüyordu
Kesmiyordu, Terli gölgemin kırılgan aynaları bileklerimi
Belli ki, gölgemin aksi bile küsmüştü terazimin kefesine
Kelepçeliyordum düşlerimi, Müebbetlik Vicdan kafesine
Gölgesiz,
______________________________Daralar gibi…


Hiç uyanamadığımız pembe renkli bahçemizdeydik
Ellerimiz utangaçtı terlemekten, koyu bir kahve demindeydik
Dönebilmek için geceye, umutlarımıza böyle uyuyorduk
Yaslar deriyorduk yudum yudum, alnımıza öyle tutunuyorduk.
Çizgisiz,
______________________________Karalar gibi…


______________ve korkuyorum yüzümü asmaya aynaya.

seviyorsan bana söylemelisin
duymamalıyım ikinci el arkadaşlardan
yok nefret ediyorsan
onlara söyleyebilirsin
duymayayım o sözcükleri
bal dudaklarından

Gözlerim sonsuza varmak istercesine
Kapanır akşamları
Ve bazen
Sözlerim
Sözlerim tükenir
Kalınca bir başıma
Yine akşamlar

Neyin peşinde koştuk
Yıllarca durmadan
Neden, neden uzaklaştık
Yaşamın anlamından

Akşamlar, akşamlar; beni bana bağlarlar
Akşamlar, akşamlar; hüznümü çıkarırlar
Akşamlar, akşamlar; derdimi yoklarlar
Akşamlar, akşamlar; bitmeyen akşamlar

Nasıl kurur toprak
Bunca yağmur altında
Nasıl yalnızlık duyar insan
Bu koskoca evrende
Sevinçle keder
iç içe
Yaşamla ölüm
elele
Sevgi ve nefret
aynı gönülde
Anlayamıyorum

ÇIPLAKTIR RUHLAR Elif kalesindeyim tek , Mim kapısına yönelip gideceğim
Yansa da bedenim, bir ah çekip yinede gülümseyeceğim.

İmanımdan bin bir zevkledir, aşk-a ölüp hakça yanışım
Aklım , Ruhum secde de, rükudadır hep arzuma kanışım..

Ey benim Sultanım , sensin ümidim sensin ekberim
Şefaat ey Enbiya, Şefaat ey Gül Nefesli Peygamberim..

Yüreğimin derinliğindedir , hem Hulyâ hemide Semin
Dönülmez bu yoldan Kasem, Şart Allaha olsun yemin…

Lâl olur diller , arşa yükselir gönüller Nurlu yollardan
Yolumuz Senemdir, Allah esirgesin müşrik kollardan…

Ve,

Her şeyim , canımsın, sen benim inleyen feryadımsın
Kâbem , Secdem Dualarımdaki niyaz ve Kitabımsın…

Yağmur caddelerde sürüklüyor yüreğimi
Üşüyorum gecenin soğuk koynunda
Anılarımın içinden en sessiz halinle çıkıp geldin
Susturamadım gözlerini...