Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 1026

Bir biz ikimiz varız güzel öbürleri hep çirkin
Bir de bu terli karanlık

Sponsorlu Bağlantılar

Sora bir şey daha var mutlak ama adını bilmiyorum
Nederen başlasam sonunda o ışıkla karşılaşıyorum
Yarı çıplak utanmaz bir kadın resmini aydınlatıyor
Akşam ölüyor ya bir türlü inanamıyorum
Oturmuşlar iri yapılı adamlar esrar çekiyorlar
Daha bir aydınlık olsun diye içtikleri su
Sarı topraktan testileri güneşte pişiriyorlar

Bir korkuyorum yalnız kalmaktan bir korkuyorum
Gündüzleri delice çalışıyorum geceleri kadınlarla yatıyorum

Sonra birden büyümüş görüyorum ağaçları
Kısrakları birden yavrulamış
Havaları birden güneşli

Kadınlarla yattığım yetse ya
Bir de kadınlarla yattığıma inanmam gerekiyor

GRİ ÖLÜM
Aydınlıkla karanlık arasında yaşamak
Hayatın en zor bulmacasıdır
Ne siyahtır ne beyaz
Ne gerçektir ne yalan
Ölümün rengini hatırlatır bana
Seni düşününce hemen aklıma gelen
Ya da seni düşünmeyince…
Sonbaharda sararan hayır grileşen yaprakların
Tek tek öldükleri gibi
Bende yavaş yavaş ölüyorum
Ölüme yaklaşıyorum
Kocaman bir ağaç değilim
Dallarım sonsuz gökleri kaplamıyor
Bugün yarın kim bilir bekli de….
Ve anlıyorum ki kahrolası gri beni de saracak
Üzüntüm sadece şudur ki
Ben seni mavi yeşil bir baharda sevdim
Tüm beyazlığıyla sonuna kadar..
Korkum bu ya
Gri ölüm saracak bedenimi….
Gri ölüm saracak beni…
Beni değil bizi…
Gri ölüm alacak benden seni…
Songül Öztürk

ÇEKMECE

Büyüklerle ben yapamıyorum
çocuklar da almıyor beni oyunlarına
devlet dairesinde
yangından kurtarılmayacak
sıkışmış bir çekmece gibiyim
açılamıyorum sana

Kardeşiyle sokaklarda hep
bir örnek giydirilen sen
nasıl sevmezsin eşitliği
yürürken düşen çoraplarını
aynı hizaya getirmek için
annen değil miydi önünde diz çöken

Öpüşme sahnesinin tam ortasında
içeri girdiğin yazlık sinemanın
yer göstericisiyim
yürüyorsun fenerimin ışığında
yer: Kız Kulesi
ve sonu ayrılıkla bitecek
hüzünlü bir aşk filmini oynuyor
beyaz duvarında

Bir kez olsun çıkmazken ağzından
seni sevdiğimi
her gün söylememi yadırgama
bil ki bu şehirde
iskelenin verilmesini
beklemeden atlarım vapurlara

Son karesi gibi Red Kit'in
batan güneþ e doğru
sürerken atımı
gitme kal demeni bekliyorum
ama yalnızca
rüzgar çekiştiriyor atkımı

KİMSİN Kİ SEN KİMSİN...???
kimsin ki sen kimsin
sadece bir hiçsin
ne bir uçan kuş
nede bir dogan güneş
ne gökyüzünde bir ay
nede parlayan bir yıldız
aslında zavallının
birisin
hiç hakkın yok kimseye
laf atmaya hakaret etmeye
kendi haline bakmadan
karşıdakini tanımadan
hiç hakkın yok bir
söz bile söylemeye
kimsin ki sen kimsin
sadece bir hiçsin
güzel olsan ne yazarki
o güzellik kiminle özelki
ne olursan ol kimsin
sadece sıradan birisin
ama hepsinden
çok bir hiçsin
kız san
hanımefendiliğini bil
erkeksen
beyefendiliğini bil
insansan insan gibi ol
olmuyorsan insanların
gözünden kaybol
belki üstünsün
kimilerine göre
büsbütün dört dörtlüksün
o yüzden kendini övüp
mazlumları ezersin
tek tek ezip geçersin
unutma zalimin
zulmü varsa
mazlumun ALLAH ı var
tek sorun varsa
o da sensin
kimsin ki sen kimsin
sadece bir hiçsin
herkez herkeze göre
mazlumdur
elbet zalim zalime
göre haindir
kendini övene kadar
kendi kendini
yükseltene kadar
bırak insanların
gözünde yüksel
insanlara hakaret
edene kadar
karşıdakini anlamadan
cevap verene kadar
konuştugun kelimelerin
anlamını anlamadan
anlatana kadar
bir düşün
kimsin ki sen kimsin
sadece bir
HİÇÇSİNNN...!!!

Kara gözlerin

Kara gözlerindeki umut
Siyah saçları kadar karamsardı
ve kadere küsmüştü O, bir kere
Sevgiyi öldürdü diye...
Sanki ona uzanan ellerde
Keskin bir bıçak
Ha vurdu ha vuracak
Bu, benim karanlıklarım,
Bu benim sırlarım diyor hep
Bir gün gelecek
Şefkatle kollarına saracaklar...
Asılsız sevgilerdi onu yıkan aslında
Umutları umduğu gibi çıkmamaış
Beklentileri hep korkuları olmuş
Sanki bütün hayatı,
Kupkuru bir odadaymış kopamadıklarıyla..
Gülüşleri bir sigara içimi zamanı kadar az
Her nefeste biraz daha kısalırken
Bütün beklentileri
Duman duman uçuyorlardı.
Kurallar koymak isterken dostluklarına,
Kuralları bozduğunun farkında değildi aslında...
Şimdi o gözlerde,
Vakitsiz yağan yağmurlar var,
Hasat mevsimi bitmiş bahçelere
Sağnak sağnak yağacaklar.,
Belki gönlünde gökkuşağı açacak
Ama, altından çocuklar geçmeyecekler.
Su yerine zehir akacak ırmaklarından,
Hiç kimse içmeyecek...
ya Ben,
Şimdilerde bir bağ bozumu hüznü var içimde,
Üzümlerim gazap üzümü
Şaraplarımsa gözyaşları...
Sen güz güneşinde,sanki kanadı kırık bir kuş,
Konmuştu bahçeme,
Ona şefkatle eğilirken
Pır diye uçtu birden
Kırık sandığım kanatlarındaki sahtelik,
ve,inancımla birlikte.

sana giden tüm yollarım tuzaksa umutlarıma
kar kıyametse toz topraksa yolun cehennemse
geçip sana ulaşacağım
nasıl kavuşurum sana feda etmeden bir yaşamı
seni acı çekmeden sevmenin çıkar yolu yok
arkamda ağlarken söz verilmiş yeminlerim ahlarım
arkamdan ağlarken en kıyamadığım sevdiklerim
dökülen gözyaşlarından kendime mutluluk çıkartıpta
yarınları bir bakışına kurban verip
karanlıklar içinde beyazı aramak gözlerinde
gözlerinde bulmak
en çıkmaz sokakları en bilinmezleri
sende yaşamak ve sende var olmak
yokolmuşluğun içinde
nasıl olurda tutarım ellerini
ellerinde kana bulanmış karanfiller
bir su damlası ol
sadece çatlamış dudaklarıma o kadar
bir kar tanesi dağlarıma
geçilmez dağlarıma
çığ olup düş gözlerinden gözlerime
korkularım ayağımda pranga
kıl zincir bu boynumda kopmayan
şimdi sana gelirken her adımda
her adım zinciri dahada dolayacaksa boynuma
bir nefeslik canım kalsada geleceğim
can canında son bulsun bırak yarim
seni sevmenin yolu ölümden gitsin
be sevdiğim

07 mart 2006

Sen Söylemeden de Biliyorum



Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Anlıyorum ki ayrılacaksın
Çok yıkkınım yıkılamam
Ama rengini bırak bende
Duyumsuyorum ki yiteceksin
En büyük acım olacak
Ama ısını bırak bende
Ayrımsıyorum ki unutacaksın
Acı kurşun bir okyanus
Ama tadını bırak bende
Nasıl olsa gideceksin
Hakkım yok durdurmaya
Ama kendini bırak bende