Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 1027

HER MENEKŞE KENDİ UÇURUMUNA KANAR

Sponsorlu Bağlantılar

seher çağındasın gözlerin kuş cıvıltısı
salın da gel ince bahar kadan ben alım
köseğisi göversin düşümün-gülüşün gül fısıltısı
kalbimin çeliğini yalasın bakışındaki yalım

öyle yağmurlarla es kırılmış başaklardan
bir acı bozlağın yanık külleri
yedi veren sevdalar savursun yıldızlara
salın da gel samanyolum kadan ben alım

her menekşe kendi uçurumuna kanar
hüzünsüz bir ömür daha mı iyi
her gece kendi acısından ulur
her hasret yarasında büyütür sevgiyi

seher çağındasın gözlerin tepeden tırnağa tılsım
madem ki sonu yok bu hasretin var sen git
var sen git yaramda gülüşünden bir ışık kalsım
bir yıldız kayması kalsım bana
yürü ey küheylan salınışlım kadan ben alım

Sen Uyuyordun




Çığlıklar saplandı geceye
Derin uykulardan uyandılar
Uzun yollarda tay gibi
Soluk soluğaydılar
Günebakan türküler söylüyorlardı
Altlarında kilimler
El emeği göz nuru
Alın teriyle dokunmuş ilmekler
Haram lokma geçmemişti boğazlarından
Sofraları yerde
gönülleri darda
Derin uykulardan uyandılar
kıl çadırlarda
Toprak gebeydi
Koynunda sızlayan sancısıyla yakıyordu ayakları
Sonra yılan,
çıyan,
börtüböcek
Hiç konuşmuyorlardı o sabah

Güneş kan rengi doğuyordu
Kızıl aleviyle boyuyordu kenti
Ve ağaçlar
Binlerce yaprağıyla titriyorlardı
Rüzgar
Kehribar peteklere bal taşır gibi
İhaneti,
yalanı
ve bütün rezilliğini ölümün
Toprakta çürüyen ten gibi
Ağır ağır dağıtıyordu semaya
Ve kuşlar
Korkunç bir depremden kaçarcasına
Sarı, kurşuni kanatlarını çırparak
En derin yeşili gibi kör bir kuyunun
Gökyüzünü kendi renklerine boyayarak
Göçüyorlardı kuzeye...
Sen uyuyordun...

Rüyanda en güzelinde cennet bahçelerinin
Ebedi bir huzura dalmışçasına
Yanağında gülüşün
Zümrüt yapraklarıyla süslenmiş saçların
Ve baş ucunda meleklerin beklediği bir yatakta
Çırılçıplak, saf
ve el değmemiş çiçekler gibi tertemizdin...
Bense gece vardiyalarında
Boş bir tren istasyonunda
Emekli bir şimendiferin hüznü gözlerimde
Bedenimde dolaştığım şehirlerin yorgunluğu
Ağır, aşınmış ve pas tutmuş yüreğimle
Üzerinde yol aldığım raylara hasret
Yanağıma vuran dallardan ayrı
Bir başıma ve alabildiğine yorgun
Gelen sabahı karşılıyordum

Ayak sesleriyle aralanıyordu sabah
Yanakları ıslak,
Makyajı akmış bir kadın
Ağlamış
Belli kırık kalplerle dolu valizi
Yürüyordu istasyonun soğuk yolunda
Dudaklarında yalan sevişmelerin izi
Gözlerinde hüzün bulutları
Ve ardından koşup gelecek birini beklercesine
Ya da “gitme” diyecek bir ses duymak için
Sessizce atıyordu adımlarını...
Geceden yıldız yağıyordu sabaha
Sen uyuyordun...
Ilık bir Çukurova gecesinde
İki yataklı bir otel odasında
Bambaşka bir kentin rüyalarına dalıyordun
Bense çok uzak bir ülkede hayal ediyordum aşkı
Prag’da
Bir son bahar yaprağı gibi düşüyordum sevdaya
Taş binaların koridorlarında uyuyordum
Vitava’nın iki yakası gibiydik
Sen Nove Mesto’da bir katedral
Ben Stare Mesto’da üçüncü sınıf bir otel odası
Ellerimi umudunla ısıtıyordum...

Hiç bir köprünün kaldıramayacağı hasretler
Nehirler boyunca ayırıyordu ikimizi
Kendi yüreğine küsmüş şehirler gibiydim
Karanlık yağmurlar altında
gri duvarlara çiziyordum aşkı
Adım başı bir tanıdığa rastlıyordum
Ama hepsiyle küstüm
Sessiz merhabaları içime gömüyordum
Yüreğim yarım kalmış sevdalarla dolu
Yüreğim şehir dışında kimsesizler mezarlığı
Ve sen bu derde düştün düşeli
Bütün dermanları bilsen bile
Bulutlarda mavi bir bakışa sarılmış
Ateşler içinde günün güneşin
Çaren aynalarda ince bir gülüş
Öylece uyuyordun...
Ve ne kadar sızlıyorsa gülüşün
Bir o kadar yanıyordun...

Ben sadece seni sevdim
Ben sadce kalbimin sesini dinledim
Ben sadece ruhumun hafifliğini hissettim
Ben sadece senin özlemini duydum
Ben sadece sabırla kavuşmayı bekledim
Ben sadece yaşanmamışlığımı yaşadım
Ben sadece seni sevdim,sadece sen..

Sen Beni Ne Sandın ki?

Neden böyle ürkek ürkek durursun?
Beni hallerini bilmez mi sandın?
Ne diye tutuştun,ne diye yandın?
Çağırsan yanına gelmez mi sandın?
-
Neden kestin selam ile sabahı?
Bu can sensizlikte yaşar mı sandın
Şiirden silinir belki de adın
Yüreğe yazmayı bilmez mi sandın?
-
Yağmur yağdı,yüreklerim ıslandı
Sen gittin geriye,hatıran kaldı
Seni sevdim,her mevsimim bahardı
Sen beni gülleri,sevmez mi sandın?
-
Yüzünde gülüşün güller açtırır
Dağlardan dumanı sevdan kaldırır
Bütün olmazları olur bildirir
Sen beni gerçeği,görmez mi sandın?
-
Adına yazdığınm onca şiirler
Nice dost yüreğe ilham verdiler
Yalnız bıraktığın canlar öldüler
Bu can cananını sevmez mi sandın?
-
Şiiri yazılmış aşkın sevdanın
Bozulmuş düzeni yalan dünyanın
Kararır yarını sevdasızların
Sen beni sevdayı çekmez mi sandın?
-
Sen de ben gibisin sen de yangınsın
Senin de yüreğin kor alev alev
Ne dersen adına,ne koyarsan koy
Seven göz gerçeği görmez mi sandın?
-
Ekilen dostluklar sevdadır sevda
Sevda çeken yürek bilmez elveda
Sevdalar uğruna düşer toprağa
Sen beni topraktan,korkar mı sandın?
-
Hayat bir limansa,dünya bir gemi
Senden başlar sana döner dümeni
Sever ise böyle sever dosteli
Sen beni sevmeyi bilmez mi sandın?

Gidersen,düştüğün yollar kapansın
Senin de yüreğin ben gibi yansın
Şiirinden bir dosteli damlasın
Onu yudum yudum içmez mi sandın
-
Hiç bir kalem bu özlemi yazamaz
Benim yüreğimden seni silemez
Benim sevdiceğim,bensiz ölemez
Sen beni yoluna ölmez mi sandın?

Sen uzaktın…



Sen uzaklardayken
Ben yıldızları seyrettim,
Tutam tutam ışıklarını çekip içime.

Sen uzaklardayken
Ben gidişini resmettim,
Yıldızlardan aldığım beyazlarla.
Karanlığı tuval yapıp ayrılığı yok ettim.

Sen uzaklardayken
Ben yıldızları boyadım, ölümle.
Ayrılığı soktum aralarına, anlasınlar aşk acısını diye.
Ay’ı öldürdüm, sensizliğimi hatırlatmasın diye.

Sen uzaklardayken
Ben şiirlerini okudum çatlamış fısıltılarla.
Bin kez dokundum yazamadıklarına
Anlamaya çalıştım anlatamadıklarını.

Sen uzaklardayken
Ben senli hayaller kurdum,
Kimsesiz çocuklardan çaldığım hayal tozları ile.
Yüzüne bakamadım ağlatırsın diye.

Sen uzaklardayken
Ben kaderimi parçaladım.
Yazgımızın değişmesini istedim.
Yaşanmış tüm günahları üstlenip ateşinle kavruldum.

Sen uzaklardayken
Ben göz yaşlarıma sevgimi gömdüm.
Dudaklarımdan çıkan her sözcükte hayat bulsun,
Yüreğime serpilsin diye.

Sen uzaklardayken
Ben mum ışığına resmini çizdim.
Mum gibi bu ayrılık erisin diye.

Sen uzaklardayken
Ben, beni bırakıp gittiğin yoldan hiç ayrılmadım.
Her giden otobüsün arkasından el sallayıp,
Her gelen otobüste inmeni bekledim…

Sen uzaklardayken
Ben…
Hep dönmeni bekledim.

Korkuyorum

Neden bu özlem,
bu bitip tükenmez bekleyiş.
Neden sevdirdin kendini böyle,
Neden sevdim seni söyle.
hükmüm geçmiyor yüreğime
Korkuyorum...
Yine elimden kayıp gideceksin,
yine gözyaşı yine hasret nöbetler
benimle kalacak geriye
Korkuyorum...
Çünkü seni senden çok düşünüyor
ve seviyorum
Artık seni senle yaşamak istiyor bu yürek.
Bana gel sevgili,
Kalan ömrüm özlemle değil
senle geçmeli....

Son Gecemiz Bu gece son
Gideceksin hayatımdan
Yirmi dokuz eylül
Yeniden doğuşum olacak

Yıllarca beklediğim
Tarihini bilemediğim
O özel gecede
Bir başlangıç ve senle yaşam bitecek

Mutluluklar dilerim ömrün boyunca..

Sen Var Ya Sen!




Sen var ya sen
Gözlerimin ta en uzak millerine kadar
Kaç milyon kilometre ruhumun derinliklerinde
Kainatımın sonsuzluğunda
Esip geçen bir rüzgar gibi körpesin
Bakışlarının sadeliğine adayım
Akşamların kuytuluğunda terbiyesizleşen
Nefis canavarının fısıldadığı yanlışları düzeltensin
Yürek kokan şiirlerimi şiirselleştiren
Ve ruhumu küreselleştiren
Kaçamak ve sınırsız kalp çarpıntılarımın
Tam orta yerinden fışkıran okyanussun
Sen var ya sen
Ürkekliğimin at nalı koşuşunda yumuşak bir jokey
Ve kaçışında düşüncelerimin senden
Devleri dizginleyen kırbaçsın
Akşamların yıldız mevsiminde
Titrekleşen bakışmalarımda iki damla yaş
Boğulan ruhumda sensizlikten
Sonsuza uzanan bir feryatsın
Leş gibi yıkıldığım yerde ölüme
Damar damar fışkıran hayatsın
Kalbim bir kalpten bir kalbe koşarken
Beni durdurup coşturan ezansın
Sen var ya sen
Hüzün akşamının gecesinde
Sabahı müjdelersin yalnızlığıma
Bakışlarınla vurup kaçarken
Aklımın en hassas yarasına
Kıpkırmızı gülleri sunarsın
Çıldırtırsın ayrılığınla
Vuslatınla beni parçalarsın
Haydi bırak bu masumluğu
O maskeler ardında bir canavarsın.
Ebedi vuslatı ararken gönlüm
Beni cehennemlere atarsın
Yine de şiirlerime ruh veren
Başlı başına dev bir ilhamsın
Başlı başına dev bir yalansın.