Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 1049

GÜL ANNEM

Sponsorlu Bağlantılar

Yıllar denizlere düştü ıslandı annem.

Gurbet çiğ, gurbet kıraç,gurbet hazan,

Verir mi anılarımı yıldızlı geceler?

Gelir mi giden günler, kokunu özledim annem.

Soldu mu leylaklar, açmıyor mu güller?

Vermiyor sesini gezdiğim sokaklar.

Dayanmak zor, yokluğun ve rutubetli iklimler.

Senin için ta oralarda bıraktım, gördün mü?

Senin için atan kalbimi ey annem.

Çağırsa da dilin gelemem, zincirlerle yürürüm,

Yoluna gurbet olurum, her gün ölürüm,

Canın, ciğerin yavrun olduğunu bilirim,

Yıldızlara gittiğinde orada seni bulurum.

Ağlamakla yollar yakın olmaz,

Gözüm gözünü görmedikçe gülmez,

***** felek bu dünya sana da kalmaz,

Yüreğim yanar, yanağım öpüşünü özler annem.

Güller dalında ölür bir kaç gün ile,

Hasret dağlara yükselir çıkmak nafile,

Günler yalnızlık, günler ağıt, günler çile,

Yanını özledim, uzat ellerini gül yüzlü annem...

Yavuz Bayram ÇALIŞKAN

Benim gönlüm bir kelebek

İnsanlık düşüyor tutun çocuklar
Kaldırın insanı düştüğü yerden
Bülbüller kaçıyor gülşenlerinden
Nuru perdelemiş ah karanlıklar
İnsanlık düşüyor tutun çocuklar

Değerler biçilmiş vehimler değer
Her yerde kaos, nizam kaybolmuş
Hayvani dürtüler, şehvet ve fuhuş
İçi boş sözlere ait payeler
Değerler biçilmiş, vehimler değer

Çocuklar dinleyin bu çılgın sesi
Kusuyor içinden zehirli balı
Can çekişirken zihin sarmalı
Veriyor tahripkar son nefesini
Çocuklar dinleyin bu çılgın sesi

Ufukta bittiği sanılan dünya
Bu kadar mahpusu taşıyor nasıl
Zindana cennet diyene şaşmalı asıl
Bir ömür ki serap ya da boş hülya
Ufukta bittiği sanılan dünya

Kurt oldu insanlık, kurtlar utançlı
Zayıf, fakir, sakat çile için var
Akılsızı sömürmekte akıllar
Melekler bakıyor gözleri yaşlı
Kurt oldu insanlık, kurtlar utançlı

Söyleyin çocuklar bitti mi kabus
Başladığı yerden yoksa devam mı
Bilgelik mahfoldu, bilgi evhamlı
Ne zaman dağılır bu kasvetli pus
Söyleyin çocuklar bitti mi kabus

Çocuklar koşuşun dört bir taraftan
İnsanlık ölmüştür, mezar kazmaya
Sizler henüz ana rahminde maya
Ferman alın bize yüce Allah'tan
Çocuklar koşuşun dört bir tarafta

FiveLight

‘’Dönülmez akşamın ufkundayım

vakit çok geç’’


Benim şehrimin sokakları serin süpürülmüş
Bahçemde mor menekşeler boyatmış büyümüş
Sakın /-Dur gitme / deme
Gideceğim geri gelmeyenlerin yanına.
Bir adımlık yol bana. Uzak değil.
Salıncağın ipi kopmadan
Bırak ellerimi. Gideceğim.
Korkak alıştırma gözlerini
Ağlasınlar
Uzat ellerini
Yakalasın bulutları
Yağmur yağmadan.
Benim gitmem gerek
Bırak ellerimi gideceğim.

Yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yuzden en çok
denizden alacaklıyım