Arama

Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 1056

Güncelleme: 2 Aralık 2006 Gösterim: 1.424.021 Cevap: 12.492

Konu Kapalı Sayfa 1056 / 1250

Misafir

Ziyaretçi

7 Ekim 2006 Mesaj #10551

Ziyaretçi

Ben en çok seni özledim
Sana sarılmayı,

Sponsorlu Bağlantılar

Sımsıcak kalp atışını
Ve ellerimin arasından
Akıp giden saçının titrek
Tellerini özledim.

Ben en çok seni özledim
Derinliğinde kaybolduğum
Gözlerine ne demeli bilmem.
Beni sonsuzluğa sürükleyen
Ve ansızın hüzünlerin en çıkmazına iten
O derin ve
Güzel gözlerini özledim.

Ben en çok seni özledim
Sesindeki çocuksuluğu,
Varlığındaki coşku ile
Kederin o muhteşem yoğruluşunu,
Olmadık zamanlarda
Olmadık benzetmelerini,
Mesela ile başlayan
Ve insanın ruhunu okşayan
Hecelerinin kelime olmaya
Koşuşunu özledim.

Ben en çok seni özledim
Yorgun bir akşamda
Yürürken kaldırımlarda
Sensizliği solumayı
Ve sensizlikle yürümeyi özledim

Ben en çok seni özledim
Seni seviyorum
Deyişin içindeki seni
Ve şiirlerdeki her bir satırın,
Sana dönüşünü özledim.

Ben en çok seni özledim
Yağmur yağarken üzerime
Gözyaşlarımı bırakıp gökyüzüne
Başka bir yağmurla sana yağsın diye
Umut etmeyi özledim

Ben en çok seni özledim
Kalbindeki insanlara rağmen
Orada sıkışacak bir yer bulmak
Ve dışarda kalmamak için yaptığım
Çırpınışları özledim.
Ben en çok seni özledim

Sen,
Kimi özledin?

BEĞEN Paylaş Paylaş

Mystic@L

Ziyaretçi

8 Ekim 2006 Mesaj #10552

Ziyaretçi

Kirpikler ve Kadın Rüzgar bir gece takıldı
Gözbebeklerinin derinliklerine

Sponsorlu Bağlantılar

Ve derin uykuya dalan kirpiklerine
Gece eğlence düşkününe benziyor
Dışarda delicesine yağmur
Sana sarılan beden
Titriyor soğuktan
Belli belirsiz sınırları aşarak
Denize ulaşıyor yaz sürgünleri
Titrek ve tutsak
Tüm duyguların evreninde
Sarhoşu seninle olmanın
Gecenin bir saatinde
Rüzgarlı bozkırlarda
Yasak karanlıklardasın
İçeri dışarı gibi
Kapkara ve ürpertici
Yağmur sonrası
Renksiz bulutları kovalarken
Değdi değecek yeryüzüne
Buğday saçakları gibi
Doplolu gözbebekleri
Gecenin...

BEĞEN Paylaş Paylaş

CaNaRY

Ziyaretçi

8 Ekim 2006 Mesaj #10553

Ziyaretçi

Tutunamıyorum

Tutmuyor ellerim
Kaldırmıyor yüreğim sevgiyi
Zamana yenik düştüm,
Sensiz geçmiyor zaman.
Halimi soranım kalmadı.
Sana gel diyemiyorum
Hava soğuk ve dışarıda kar yağıyor
Hiçbir sıcaklık, seninki kadar ısıtmıyor
Gideceğin gün bir sabah vaktiydi;
ve güneş,
kendisini yeni yeni ispatlamaya
başlamıştı.
Gitme diyemezdim
Desem de gideceğini biliyordum.
Sen daha ilk gün kara haberini vermiştin
Teselli sözcükleriyle zaman geçmiyor
Biri sanki seni bana bağlamış,
çözmüyor.
Hangi telefon kulübesini görsem,
hangi sokaktan geçsem,
hangi yola vursam kendimi;
sen geliyorsun...
Tam denizin boşluğunda
unutmaya yelken açmışken,
senin yönünden rüzgâr esiyor gemime.
Yıldızların içinde bir yıldız parlıyor
Ay geceleri tebessüm ediyor
Güneş şafağa erken uyanıyor
Ben ise uyanamıyorum aydınlığa.
Gittiğin ilk gün unutursun demişlerdi,
ama olmadı.
Aradan aylar geçti.
Unutmak bir yana,
Senin ateşin kor olup sinemi yakmaya başladı.
Her şeyin ilacı zamandır derlerdi
Sanki zaman bana oyun oynuyor.
Sonbahardaki ağaçların yapraklarını döktüğü gibi,
dökülüyorum tel tel.
Üzerimde kalmadı hiç tutunacak dalım
Ortalığı büyük bir sis bulutu kapladı
Kimseyi görecek halim kalmadı
Gökyüzünde uçan kuşlar yönlerini şaşırmış
Kalbimin sevgi ritimlerinin atışları farklılaşmış
Seveyim diyorum,
üzerime çığ düşüyor.
Bırakayım diyorum,
gönlüme dolu yağıyor.
Unutmayı deniyorum,
Yıldırım gibi ateş yağıyor.
Tren rayları gibi uzuyor sevdam
Bense tutunamıyorum sevdama...

BEĞEN Paylaş Paylaş

Mystic@L

Ziyaretçi

8 Ekim 2006 Mesaj #10554

Ziyaretçi

ADAM GİBİ

Ben seni hiç sevmedim ki
Yorgun akşamlarda söylediğimiz şarkıları sevdim
Bir çiçeği sevmeni bir güle benzemeni sevdim
Bir de yıldızları sevdim
Eylül akşamlarında gelip gözlerinde durdular
Ben seni hiç sevmedim ki

Beni yola koyduğunda ayrılmayı sevdim
Kurşunları sevdim beni vurduğunda
Ağlamayı sevdim unuttuğunda
Yalnız olduğumu anladığım da
Ayakta kalmamı sevdim
Yıkılmamı sevdim seni her hatırladığımda
Ekmeği sever gibi sevdim sensizliği
Su gibi özledim temmuz güneşinde sesini
İkindide yağmur gibi
Geceleyin rüzgar gibi sevdim seni sevdiğimi
Ben seni hiç sevmedim ki

Kuşlara şarkılar öğretmeni sevdim
Menekşeyle konuşmanı
Nisana hatırlatmanı
Baharın bir adının da yalnızlık olmadığını
Düştüğüm zaman kanayan yanlarımı
Ve tuhaflığımı üşüdüğüm zaman
Sakız satan çocukları
Yeni çıkan şarkıları
Her kaybettiğinde kazanan yanlarını sevdim
Denize düşmüş gül gibi düştüm ateşe
Ben yangını sevdim
Yandığım zaman böyle işte
Ben seni hiç sevmedim ki

Bir gece bir ceylan indi dağdan kalbine
Bir gece bir şiir kibrit alevinde
Alemin ortasında kimsesizliğin sesinde
Buğusunda sabahın
Acımasızlığında bir ahın
Ağlayan yüzünde isanın
Ferahlatan gücüyle duanın
Korkutan yanıyla narın

İncirin zeytinin ve kalbin üstüne
Gülün üstüne
Tutunduğum umudun üstüne
Korkunun üstüne
Senin üstüne
Hepsinin üstüne
Ben seni hiç sevmedim ki

Gittiğin zaman
Gitmeni sevdim
Evreni sevdim geldiğin zaman
Kalmanı SEVMEDİM
Ürküyordum sana alışmaktan
YİNE DE sevdim gülümsemeyi
Mendilimi sallarken seni götüren trenin arkasından
Kırlara ilk kar düştüğü zaman
Ölümün ne güzel olduğunu sevdim
SENİ İÇİMDE ÖLDÜRDÜĞÜM ZAMAN

Her kaybettiğinde kazanan yanlarını sevdim
Denize düşmüş gül gibi düştüm ateşe
Ben yangını sevdim
Yandığım zaman böyle işte
Ben seni hiç sevmedim ki
Ben sevdim mi

ADAM GİBİ SEVERİM

BEĞEN Paylaş Paylaş

the_pretty

Ziyaretçi

8 Ekim 2006 Mesaj #10555

Ziyaretçi

GİZLİ SEVDA

Hani bir sevgilin vardı
Yedi sekiz sene önce,
Dün yolda rastladım
Sevindi beni görünce.

Sokakta ayaküstü
Konuştuk ordan burdan,
Evlenmiş, çocukları olmuş
Bir kız, bir oğlan.

Seni sordu
Hiç değişmedi, dedim,
Bildiğin gibi...
Anlıyordu.

Mesutmuş, kocasını seviyormuş,
Kendilerininmiş evleri..
Bir suçlu gibi ezik,
Sana selâm söyledi.

BEĞEN Paylaş Paylaş

Misafir

Ziyaretçi

8 Ekim 2006 Mesaj #10556

Ziyaretçi

MÜLTECİ

geldim
hüzünlü duraklara uğradım gelirken
sürgün yemiş sevdanın özgür fısıltısında
vazgeçtim kendimden
vazgeçtim kırık kalpli resimler biriktirmekten
şarkılar bedel ödetti bize
neden yanılgılar peşimizde
karabasanlar gibi gezer
yenilgilere düşmeden
uçurmalıyız artık içimizdeki beyaz güvercinleri

dalgalar vuruyor gözbebeklerime
ben sana mülteciyim sevgili
mumları eriten ateş düşerken damarlarıma
ezberlediğim yollar yakınlaştırır seni bana
dağlar ağırlığında özlemler getirdim
‘sana kendimi getirdim’
kelebek ömrü kısalığında da olsa
ölüm de olsa sonu
inan, razıyım ben bu aşkın tekrarına
gözyaşı ikliminde kalır mıydı taşlarda ellerimin izi
ve orman yangınlarından sonra adın
ben, seni suya yazmalıyım sevgili
/ bir içimlik berrak suya
sonra karışsın diye damarlarıma
kana kana içmeliyim
sol yanım sevdana hamal
bar değil yar oluyorsun müzmin yaralarıma
aldığım her nefes sana kelepçeli
bana yasak, maviye boyanamam
ne kadar özgür olsam da
sensiz özgürlük de yasak bana
sensiz her şey yasak
dudaklarının kızıllığında bir iksir
yakıyor bedenimi
canevim bana hazan, bana hüzzam, sana haraz
sana saklıydı içimdeki hamarat çocuk
aşkın varlığından bu yana
yaşansaydı düşerdi tarihe böyle bir karasevda
işte böyle ay ışığının kızı
gözbebeklerine sığındım karanlığın kanyonlarında
gönlünün bereketli ovasına geldim
beni sorgusuz karşılarken gözlerin
uçurum kenarında bir dala tutunur gibi tutup ellerimi
‘döndün işte, döndün’ dedin
döndüm sevgili
‘sana kendimi getirdim’
ekmek kutsallığında
/ paylaşmak için
ve paylaştıkça çoğalması için
yani ikimiz için, yenice bir sevda getirdim
aşkın tarifini istiyorlar benden
/ yani ateş ve suyu, yani seni
bu alev yakmaz dedim
ateş olsa kuvvet verir ışığa
bu suda bir ölümsüzlük öpücüğü var
baksanıza, her damlasında gördüğünüz
ateş ve barutun âb-ı hayat olduğudur
aşk, kalp içinde bir kor değil
kalbin kendisidir
yani sen sevgili
sevda bu
ilk durak, ilk heyecan
bindiğim ilk otobüs gibi hala saklımdasın
hala sakarlığım düşüyor mu aklına yağmurun kızı
/ hadi kanatma beni
bizim yolumuz başlar
bütün yolların bittiği noktada
/ bizim sevdamız başlar
duraksamadan, ebede kadar

BEĞEN Paylaş Paylaş

the_pretty

Ziyaretçi

8 Ekim 2006 Mesaj #10557

Ziyaretçi

BEN EYLÜL SEN HAZİRAN

Bir eylüldü başlayan içimde
Ağaçlar dökmüştü yapraklarını
Çimenler sararmıştı
Rengi solmuştu tüm çiçeklerin
Gökyüzünü kara bulutlar sarmıştı
Katar gidiyordu kuşlar uzaklara
Deli deli esiyordu rüzgar
Dağılmıştı yazdan kalan ne varsa
Yaşanmamış bir mevsim gibiydi bahar

Neydi o bir zamanlar
Sevmişliğim, sevilmişliğim
O heyheyler, o delişmenlikler neydi
Ne bu kadere boyun eğmişliğim
Ne bu acıdan korlaşan yürek
Ne bu kurumuş nehir; gözyaşım
Önümdeki diz boyu karanlıklar da ne
Ne bu ardımdaki kül yığını; elli yaşım

Beni kötü yakaladın haziran
Gamlı, yıkık eylül sonuma
Bir ilk yaz tazeliği getirdin
Masmavi göğünle
Cana can katan güneşinle
Pırıl pırıl engin denizinle girdin içime
Çiçekler açtı dokunduğun
Çimler büyüdü yürüdüğün
Ve güller katmer oldu güldüğün yerde

Başımda senin kuşların kanat çırpıyor şimdi
Oldurduğun yemişlerin ağırlığından
Dallarım yere değiyor
Güneşi batmadan saçlarının
Bir dolunay doğuyor bakışlarından
Gün boyu senden bir meltem esiyor yanan alnıma
Uykusuz gecelerim seninle apaydınlık
Başım dönüyor, of başım dönüyor yaşamaktan
Ölebilirim artık

Ölme diyorsan; gitme kal öyleyse
Sarıl sımsıkı, tenim ol, beni bırakma
Baksana; parmak uçlarım ateş
Lavlar fışkırıyor göz bebeklerimden
Hadi gel, tut ellerimi, benimle yan
Benimle meydan oku her çaresizliğe
Benimle uyu, benimle uyan
Birlikte varalım on üçüncü aylara

BEĞEN Paylaş Paylaş

Misafir

Ziyaretçi

8 Ekim 2006 Mesaj #10558

Ziyaretçi

İmkansızı Haykırış...
imkansızı sevmekti benimkisi..
beni sevmeyeni sevmekti
özlemdi her defasında işkence misali
iki kol düğmesinin birbirine kavuşamaması gibi...
yalnızlıktı her defasında
yalnız beklemekti dünyayı bir çınar ağacı gibi...
yaşamak istemediğim acı..
acı dolu en kötü tecrübeydi...
özlemimdi, vazgeçilmezim...
yanlızlığımdı çoğu zaman
dedim ya benimkisi imkansızı sevmekti,
beni sevemeyecek birini sevmekti
şimdi ben bana ait olmayan seni...
söz geçiremiyorum, atamıyorum kalbimi...
tıpkı denizlerin dalgalarla pislikleri atamadığı gibi...
İmkansızı sevmekti benimkisi
Beni sevemeyecek Seni sevmekti...

BEĞEN Paylaş Paylaş

recruit87

Ziyaretçi

8 Ekim 2006 Mesaj #10559

Ziyaretçi

İNSANLAR KENDİ ÇİZERLER KADERLERİNİ
Artık gidebilirsin gideceğin yere
Sana kal diyemem
Son ümit senden olsun
Senden olsun son pişmanlık
Hayır diyemem
Bil ki
Seni artık sevemem

O bitimsiz anılar gelse de aklıma
Göz göze, diz dize oluşumuz
Birlikte yaşadığımız günler
Geceler de gelse aklıma
Sana dönemem

Her masal gibi bitti bugün
O kısacık mutluluğumuz
Belki yalandı
Belki yalan gibi bir şeydi
Seninle mesut oluşumuz

Şimdi ellerini görüyorum boşlukta çaresiz
Gözlerini görüyorum en acı hüzünlerle dolu
Oysa
Ne kadar yalvarsan da
Ne kadar ağlasan da
Artık evet diyemem
İnsanlar kendi çizer kaderlerini
Seni affedemem...

BEĞEN Paylaş Paylaş

the_pretty

Ziyaretçi

8 Ekim 2006 Mesaj #10560

Ziyaretçi

SEVGİ YAĞMURUM OLSAN

Günüm güneşim ol, ısınacağım
Ümit duvarım ol, yaslanacağım
Sevgi yağmurum ol, ıslanacağım
Gül kokun bir ömür tenimde kalsın

Sen uykuysan ben gördügün düş olam
Sen yuvaysan ben bir yavru kuş olam
Ağlar isen yanağında yaş olam
Gözlerin bir ömür gözümde kalsın

Gel sevgilim ol benim, düş kaçağım
Göğsüne başımı yaslayacağım
Kalbimin içinde saklayacağım
Özlemin bir ömür gönlümde kalsın

Bir dünya sun bana tutunacağım
Gönlümü sevginle avutacağım
Bütün ihanetleri unutacağım
Ellerin bir ömür elimde kalsın

Sevgi mırıldayan nehirler gibi
Derin uykularda şehirler gibi
İsminki dualar şiirler gibi
Ölünceye kadar dilimde kalsın

BEĞEN Paylaş Paylaş