Arama

Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 1062

Güncelleme: 2 Aralık 2006 Gösterim: 1.424.322 Cevap: 12.492

Konu Kapalı Sayfa 1062 / 1250

Misafir

Ziyaretçi

12 Ekim 2006 Mesaj #10611

Ziyaretçi

Yaram derin, çarem yok
Uzaktayım, çağıranım yok
Sponsorlu Bağlantılar
"Ben ettim sen etme"
diyebildiğim yok

Elim uzanmaz
Basiretim yok
Meraktayım, endişede..
Giderenim yok

Ben anlamadım halden
Anlayanım yok
Kulağım seste, tetikte..
Haber verenim yok

Duvarlara vurdum başım
Kanım yok
Gözümde yaşlar, yüreğim nemde
Mendil verenim yok

Çığlıklarım çok
Sesim yok
Karanlıklardayım, kuytularda
Işığım yok

BEĞEN Paylaş Paylaş

KaRaYeL61

Ziyaretçi

12 Ekim 2006 Mesaj #10612

Ziyaretçi

(Hiçbir şey sonsuza kadar sürmez... Hiçbir aşk da....)
Sponsorlu Bağlantılar

Öyle bir gelip geçtin ki hayatımdan
Kurtulmak mümkün olmadı hiç izlerinden
Ne kadar duygu varsa yaşadım sonuna kadar
yaşattın....
Sevdim seni biliyorsun
hem de nasıl!
Gözlerini kattım gözlerime
seninle baktım herşeye
seninle gördüm görülecek ne varsa
görmek adına... Nefret ettim senden biliyorsun
hem de nasıl!
Sendin nedeni bana göre konulan bütün noktaların
Ölmüştük biz artık
İhanet ettiğimiz sevgimizle sevgilere layık değildik...
Sana göreyse bendim arkasını dönen
çekip giden hayatından
Oysa ben yitirilmişlerimizi görmüştüm çoktan
Onaramayacağımız yıkıntılarımızın farkındaydım sadece
Gittim ama hiç unutulmuşum olmadın sen benim
Senin gözyaşlarınla ağladım hep
Her deniz kıyısında
her köhne balık lokantasında
Taksim, Beyoğlu, Anadolukavağı’nda
ve içtiğim her yudum rakıda
acıdan öleceğimi sanarak
senin şarkılarını söyledim
Ne büyük aşklar dahil
hiçbir şeyin sonsuza kadar sürmediğini
ben ilk senden öğrendim...

BEĞEN Paylaş Paylaş

Pollyanna

Ziyaretçi

12 Ekim 2006 Mesaj #10613

Ziyaretçi

"Mavi hangi acısını susar en çok?

Ki ölmektir renk dilinde susmak!

İşte bu yüzden dile kilit vurmuşum

Bize yakışan şiirlerde konuşmak"

...

Denenmemiş sevgi parçacıklarını

Yanlış bir adres hüznüyle

İliştirmeyin cinayet kafiyelerinize

Zaman aşımına uğramasın beklenilen mutluluk

Hayat ki bize verilmiş senetsiz bir kaç nefes

Bir daha göremeyebilirsin zerdali çiçeklerini!...

Bir bulut verebilseydim size keşke

Bembeyaz sevgileri paylaşabileceğiniz...

Susmam gerekiyor biliyorum

Çünkü aşkın tutanağıdır mavi sevdalar

Suskunluğun karanlıkta parçalanmasıdır!

BEĞEN Paylaş Paylaş

kambis

Ziyaretçi

12 Ekim 2006 Mesaj #10614

Ziyaretçi

SORU(I)

Gözlerine baktığımda,
Birer buz parçası gördüm...
Donuk
Soğuk
Mat
Herşeyin bittiğini, o zaman anladım.
Gözlerinin içinin gülmesini,
Güldükçe, yüzünün aydınlanmasını istiyordum
Söyle;
Çok mu şey istedim?

Soru (II)

Rüya mıydı yaşadıklarım?
Yoksa sen miydin benle konuşan?
Senin sesin miydi o?
Sen miydin bana beni soran?
Yüzüne bakmaya kıyamazken,
Gözlerimi gözlerine hapseden,
Sen miydin?

Soru (ııı)

Elimi almayan dost
Elini verir misin?
Bülbüldüm sen küstürdün,
Yine güldürür müsün?

Eser Tunay

BEĞEN Paylaş Paylaş

Misafir

Ziyaretçi

13 Ekim 2006 Mesaj #10615

Ziyaretçi

UNUTULMUŞLUK...

Unutulan izlerdi suyun üstüne yazılan
Sakız kokan ağzımızda acıdı hayat
Renkli şekerlere kanıp yaşadık ömrü
Alnımızın yazısı demek kolay kaçıştı.

Şarap kadehinde kızardı dilimiz
Berduş harfler dökülürken bilinmeze
Her sözcük yeniden dizilir hece hece
Sabır zamanın amansız yansıması.

Kurumaz güneşsiz günde asılan hazlar
Durdukça sabahları kararan...
Kör bir karanlıktı uğrayan özlem
Yıldızlar kaçardı karanlık düşlerden.

Ketum cümlelere düşerdi gece
Dokunulmamış düşler satılırdı rüyalarda
Kimsesiz bakışlar toplardı ertelenen gözler
Ederi, kara sevda heybesinde gizli.

Yanılan baharlar dururdu çiçeğe
Akzambak gölgelerinde uyurdu aşk
Ardıl umutlar gizlenirdi göğsünde
Suspus ifadelerde kıvranırdı söz.

Hep silikti gölgelerin izleri
Yaprak dökümü, kırk ikindi yağmurları
Sıvanırdı göz imlerine bulut
Unutulan baharlara ertelenirdi sevişler

BEĞEN Paylaş Paylaş

Misafir

Ziyaretçi

13 Ekim 2006 Mesaj #10616

Ziyaretçi

YAĞMUR DAMLALARI

Yürüyorum yağmurlu bir havada
Sanki tabiat ağlıyor dışarıda
Kavuşamayan aşıkların acısına
Akıtıyor gözyaşlarını hiç durmayacakmışcasına

Yağmur damlaları birikiyor yollarda
İnatla akıp gitmiyorlar toprağa
Yok olup gitmek istemiyorlar karanlığa
Karşılıksız kalsa da yok olmayan aşklar gibi hayatta

Güneş ortaya çıkıyor sonrasında
Yerdeki yağmur damlaları başlıyor buharlaşmaya
Direnemiyorlar güneşin o yakıcı gücü karşısında
Kalplerin çaresiz kalması gibi aşk karşısında

Sonunda yağmur damlaları kalmıyor ortada
Geriye kalan sadece tertemiz bir hava
Sonu kahreden bir acı da olsa
Aşkın tertemiz kalması gibi insanın ruhunda.

BEĞEN Paylaş Paylaş

Misafir

Ziyaretçi

13 Ekim 2006 Mesaj #10617

Ziyaretçi

Vazgeçtim..!

Vazgeçtim, üzüm karası gözlerinden,
Masallar kadar tatlı sözlerinden vazgeçtim.
Kiraz kırmızısı, çatlak dudaklarından,
Bana senin kokunu getiren rüzgarlardan,
Seni hatırlatan bütün şarkılardan vazgeçtim.
Umudumun bittiği yerlere güller dikmekten,
Her acı cigaramın sonunda "of " çekmekten,
Hayatı, sen diye yaşamaktan vazgeçtim.
Yalan dünyanın, doğrularını dinlemekten,
Kadehlerden, gözyaşıma su katıp içmekten,
Yalancı dostları, çevremde görmekten vazgeçtim.
Bir adını silemedim kalbimden senin,
Yıldızıma, gözyaşı dökmene alışamadım.
Aşk sendin, sevginin anlamı sendin.
Sen de yalan olup gittin ya...
Sayende yalancı aşklardan vazgeçtim.
Gecenin bir yarısı, elimde kalem,
Yine seni anlatıyorum, bilmiyorum ki neden?
Şehrin, ışıklarını izliyorum hayalinle,
Nedensiz nedenlerden vazgeçtim, işte böylece,
Senin yüzünden, artık güvenmiyorum aşka,
İnanır mıyım, sevgi dolu dediğin o bakışa
Yoruldum, bu yolda yürümekten be güzelim.
Saçlarıma, yağdırdığın karlara bakıp da,
Hayatımdan senin için vazgeçtim.
Aslına bakarsan be gülüm, ben sana değil,
Düşümdeki emsalsiz güzele vuruldum.
Sonra da onun günahını senin boynuna yükledim..
Affet beni bir tanem,
Galiba ben aşk adına büyük bir günah işledim,
İşte bunun için de, ben aşkın platonik olanını sevdim...
Sonunda platonik aşklardan da senden de vazgeçtim...
florazuleo3

BEĞEN Paylaş Paylaş

Mystic@L

Ziyaretçi

13 Ekim 2006 Mesaj #10618

Ziyaretçi

İkimiz aynı anda gülemiyoruz, biz senle ayrıldık...
Doğrusu sen gülünce ben gülemiyorum,
Seni başkalarıyla yan yana görüyorum, gülüyorsun...
Gülmen için ayrıldım senden,Anlamıyorsun.

Ben ağladım, çaresiz sana neşeyi öğrettim.
Sen güldün, bana ölümsüzlüğü öğrettin.

İkimiz aynı anda ölemiyoruz, biz senle ayrıldık...
Doğrusu sen gülünce ben ölemiyorum,
Seni başkalarıyla yan yana görüyorum, gülüyorsun...
Ölümsüz olalım diye ayrıldım senden, Anlamıyorsun.

BEĞEN Paylaş Paylaş

kambis

Ziyaretçi

13 Ekim 2006 Mesaj #10619

Ziyaretçi

Yalnızlık

Yalnızlığımı büyütür kalabalık
Gökdelen'in gölgesine siner
Karanfil Sokak kalınlaşır
yoksul kadın çocuklarıyla
çöplerin üzerine konar
gözleri cam kırıkları
sevgilim gelir yalnızlığım büyür
çocukken gökkuşağına düştüğüm
gökyüzü gelir kirli güvercinleriyle.

Kimin öznesiydi mevsimler
işkence öyküleri kimindi
ayrılığın sesi miydi adımlarım
suyu bekleyen uçurum mu
kanatlandım yalnızlığımla son mevsime
içimde bir kedi yavrusu.

A.Kadir

BEĞEN Paylaş Paylaş

Misafir

Ziyaretçi

13 Ekim 2006 Mesaj #10620

Ziyaretçi

LİMON ÇİÇEKLERİ

Sen, benim Akdeniz’in limon bahçelerinde
büyüdüğümü bilirsin.
Limon ağaçları narindir.
Çiçekleri de öyle.
Minicik beyaz yaprakları vardır umut dolu.
Emek verirsen yeterince, meyveye dönüşeceklerdir.
Seversin onları, sularsın.
İlaçlar, gübrelersin.
Gözün gibi, kızın gibi bakarsın onlara.
Senin benim gibi konuşmazlar.
Ama onların da dilleri vardır anlayana.
Çok su verirsen çürür, suyu esirgersen kururlar.
Korumazsan böcekten, haşarattan hastalanır hatta ölürler.
Onyedisinde bir gelin gibi ürkektir onlar.
Üstelik savunmasız.
Bir o kadar da vermeye hazır.
Ama dedim ya...
Emek ister, sabır ister,
yürek ister, en önemlisi sevgi ister onlar.
Bir fidanın meyveye dönmesi yıllarını alır insanın.
Çocuğun gibidirler.
Kuruyan yaprakları yüzünden korkular kaplar yüreğini.
Her sabah bir bir kucaklarsın ağaçları adeta.
Onları görmeden geçen bir tek günün bile tadı yoktur.
Bir de Güney’in dolusu vardır. Denk geldin mi bilmem.
Verirsin emeği,sabrı,yüreği..
Çiçeklenir bahçen bir gelin kadar beyaz.
Ve bir gün bakarsın gökyüzü kararır.
Hiddetlenir, öfke bağırır gümbür, gümbür.
Gelin kız korkar. Sen korkarsın ama ne çare.
Dolu taneleri vurur da vurur küçük, beyaz çiçeklere.
Sabrın meyveleri ölür.. Sen ölürsün ardı sıra.
İŞTE SEN; BENİM VURGUNUMSUM BİRTANEM.
YAĞAN ACIMASIZ DOLU TANELERİ KADAR AĞIR,
ÖLÜM KADAR HAFİF.
Doludan sonra umut kalır
gözlerinden yüreğine giden uzun yolda.
Yeniden başlarsın yitirdiklerini unutmak için.
“Bir yıl daha” dersin.
“Bir yıl daha. Seneye kadar biraz daha sabırdan ne çıkar.”
Ağaçlar hâlâ dimdik, sımsıkı toprağa sarılmış
gelecek mevsimi bekler korkulardan arınıp.
Sen de öyle...
Daha beteri de vardır güney’in gecelerinde.
Sana umudu da çok görür, bilir misin?
Dona çeker havası.
Toprak sıkışır, sıkışır, sıkışır...
Nefes aldırmaz emeğine, sevgine.
O yıl meyveye dönecektir yüreğin belki de
yıllar sonra ilk kez.
Ah...
Ne çaresizliktir o...
Eğer bilememişsen doğanın ne söylediğini,
anlamamışsan iklimin dilinden ve
ısıtmaya koşmamışsan bahçeni,
ateşler yakıp toprağı gevşetmeyi akıl etmemişsen...
Kan çekilmeye başlar yüreğinden damla damla...
Hem onun hem senin.
Kararır kökler, dallar.
Karasından anlarsın olan biteni ve karalar bağlarsın.
İşte güney'in donu vurdu mu artık umut yoktur.
Bu gerçekten de ölmektir.
Sen benim sevgimdin emek verdiğim..
Sabrımdın.
Yüreğimdin.
Ben doğanın dilini bilemedim.
Dinlemedi beni hiç... Anlatamadım.
Konuşmadı benimle. Anlayamadım.
Don vurdu 23. yılında emeğimi
Kan çekildi sevgimden
Durdu sabrım..
Yüreğim vurgun yemişten beter..
İŞTE SEN; BENİM FELAKETİMSİN,
YOK OLUŞUM BİRTANEM.
Bu yüzden gitmeni istedim.
Şimdi bende kalan ne varsa; serpiştirili ardın sıra.
Gözyaşlarını görürsen dönüp ardına baktığında
Yüreğinde dizeler sıralanırsa kendiliğinden, sevgiye dair.
Rüzgârın sessizliğinde hüznü duyarsan
Beni hatırla ne olur.
Çünkü artık, sendeki sevgi, hüzün, gözyaşı ve sevgiyim ben.
Bir tek limon çiçeği var sende olmayan
Eğer bir gün onlarla tanışırsan
Benim için topla olur mu?
Benim sana veremediğim ne varsa
mutluluk adına, huzur adına
tümünü senin için diliyorum.
Birtanem.
Yolun açık olsun!

Gülsüm Güven