Ziyaretçi
Arama
Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 1083
Güncelleme: 2 Aralık 2006 Gösterim: 1.424.382 Cevap: 12.492
Ziyaretçi
22 Ekim 2006
Mesaj #10821
Ziyaretçi
22 Ekim 2006
Mesaj #10822
Ziyaretçi
KALDIRIMLAR
Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.
Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık;
Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.
İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık.
Biri benim, biri de serseri kaldırımlar.
İçimde damla damla bir korku birikiyor;
Sanıyorum, her sokak başını kesmiş devler...
Üstüme camlarını, hep simsiyah, dikiyor;
Gözüne mil çekilmiş bir ama gibi evler.
Kaldırımlar, çilekeş yalnızların annesi;
Kaldırımlar, içimde yaşamış bir insandır.
Kaldırımlar, duyulur, ses kesilince sesi;
Kaldırımlar, içimde kıvrılan bir lisandır.
Bana düşmez can vermek, yumuşak bir kucakta;
Ben bu kaldırımların emzirdiği çocuğum!
Aman, sabah olmasın, bu karanlık sokakta;
Bu karanlık sokakta bitmesin yolculuğum!
Ben gideyim, yol gitsin, ben gideyim, yol gitsin;
İki yanımdan aksın, bir sel gibi fenerler.
Tak, tak, ayak sesimi aç köpekler işitsin;
Yolumun zafer takı, gölgeden taş kemerler.
Ne sabahı göreyim, ne sabah görüneyim;
Gündüzler size kalsın, verin karanlıkları!
Islak bir yorgan gibi, sımsıkı bürüneyim;
Örtün, üstüme örtün, serin karanlıkları.
Uzanıverse gövdem, taşlara boydan boya;
Alsa buz gibi taşlar alnımdan bu ateşi.
Dalıp, sokaklar kadar esrarlı bir kuyuya,
Ölse, kaldırımların kara sevdalı eşi..
NECİP FAZIL KISAKÜREK
Sponsorlu Bağlantılar
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.
Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık;
Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.
İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık.
Biri benim, biri de serseri kaldırımlar.
İçimde damla damla bir korku birikiyor;
Sanıyorum, her sokak başını kesmiş devler...
Üstüme camlarını, hep simsiyah, dikiyor;
Gözüne mil çekilmiş bir ama gibi evler.
Kaldırımlar, çilekeş yalnızların annesi;
Kaldırımlar, içimde yaşamış bir insandır.
Kaldırımlar, duyulur, ses kesilince sesi;
Kaldırımlar, içimde kıvrılan bir lisandır.
Bana düşmez can vermek, yumuşak bir kucakta;
Ben bu kaldırımların emzirdiği çocuğum!
Aman, sabah olmasın, bu karanlık sokakta;
Bu karanlık sokakta bitmesin yolculuğum!
Ben gideyim, yol gitsin, ben gideyim, yol gitsin;
İki yanımdan aksın, bir sel gibi fenerler.
Tak, tak, ayak sesimi aç köpekler işitsin;
Yolumun zafer takı, gölgeden taş kemerler.
Ne sabahı göreyim, ne sabah görüneyim;
Gündüzler size kalsın, verin karanlıkları!
Islak bir yorgan gibi, sımsıkı bürüneyim;
Örtün, üstüme örtün, serin karanlıkları.
Uzanıverse gövdem, taşlara boydan boya;
Alsa buz gibi taşlar alnımdan bu ateşi.
Dalıp, sokaklar kadar esrarlı bir kuyuya,
Ölse, kaldırımların kara sevdalı eşi..
NECİP FAZIL KISAKÜREK
Ziyaretçi
22 Ekim 2006
Mesaj #10823
Ziyaretçi
MIRILDANDIKLARIM
Kırdın mı incittin mi birilerini
Kimleri kazandım, yitirdiklerim kimler.
Kendimi yeniledim mi yazdıklarımda?
Yeniden düşünmeliyim
Dostluklarımı, ilişkilerimi
Gözlerim çocukluk fotoğraflarında mı kaldı
Yitirdim mi yoksa masumiyetimi?
Borçlarımı ödedim mi?
Doğru seçtim mi soruların fiillerini?
Tırnaklarım kesilmiş, dişlerim fırçalanmış,
saçlarım taranmış, giysilerim ütülü, odam düzenli mi?
Geri verdim mi aldıklarımı:
Aşkları, dostlukları, sevgileri, güvenleri, bağları,
Kitaplara, sayfalara, satırlara borcumu ödedim mi?
Yokladım mı duygularımı
Hala sevebiliyor muyum insanları?
Ovmalı gümüşleri, bakırlarımı; cila geçmeli ahşaplarıma
ovmalı umutları
Saklı tutmalı gelecek inancını, yarınları eksik
etmemeli ağzımızdan
Ey uzak akrabalarım, üvey aşklarım
Mevsim sonu dostlarım, işporta malı ayrılıklar
Arkadaş ölümleri, dost hançerleri, talan ettiğimiz zulalar
Gece telefonları, ıssız konuşmalar
Mağrur incelikler, vurgun yemiş ilişkiler
Uçurum duygusuyla yaşadığımız hayat ey
O kadar çok anlattım ki
Kendime kaldım anlatmaktan...
Bunaldım kendisiyle boğuşmasını
Başkalarında çözmeye çalışan insanlardan
Usandım sözcük oynamalarından, tılsımlı sıfatlardan,
Ofset duyarlılıklardan
Kaç zamandır duru, yalın, çalışkan, iyi insanlar özlüyorum
'içtenliğin' yada 'dünya görüşünün' kirletmediği
Kendime bir yeni yıl kartı yazarak bunları diliyorum
Aranıp duruyorum adresini yitirdiğim insanları
vitrin camlarına yansıyan yüzlerde
Bilmiyorum kalmış mıdır adresini yüzlerinde taşıyan
insanlar
Hala bir umut var mıdır
Çikmaz bir sokağa benzeyen bu avare avunması vitrinlerde
Ne çıkmaz sokaktayım nede mutsuz
Sadece rüzgarlardan daha güçlü olmak istiyorum o kadar
Açık denizlerde nice yolculuklara yelken açarken
Kış güneşinin mutlu ettigi bir kedi gibi mutlu, emin,
tasasız
Sere serpe ve keyifli olmak tek isteğim ve dileğim
senin ve benim , yani bizim için...
Kırdın mı incittin mi birilerini
Kimleri kazandım, yitirdiklerim kimler.
Kendimi yeniledim mi yazdıklarımda?
Yeniden düşünmeliyim
Dostluklarımı, ilişkilerimi
Gözlerim çocukluk fotoğraflarında mı kaldı
Yitirdim mi yoksa masumiyetimi?
Borçlarımı ödedim mi?
Doğru seçtim mi soruların fiillerini?
Tırnaklarım kesilmiş, dişlerim fırçalanmış,
saçlarım taranmış, giysilerim ütülü, odam düzenli mi?
Geri verdim mi aldıklarımı:
Aşkları, dostlukları, sevgileri, güvenleri, bağları,
Kitaplara, sayfalara, satırlara borcumu ödedim mi?
Yokladım mı duygularımı
Hala sevebiliyor muyum insanları?
Ovmalı gümüşleri, bakırlarımı; cila geçmeli ahşaplarıma
ovmalı umutları
Saklı tutmalı gelecek inancını, yarınları eksik
etmemeli ağzımızdan
Ey uzak akrabalarım, üvey aşklarım
Mevsim sonu dostlarım, işporta malı ayrılıklar
Arkadaş ölümleri, dost hançerleri, talan ettiğimiz zulalar
Gece telefonları, ıssız konuşmalar
Mağrur incelikler, vurgun yemiş ilişkiler
Uçurum duygusuyla yaşadığımız hayat ey
O kadar çok anlattım ki
Kendime kaldım anlatmaktan...
Bunaldım kendisiyle boğuşmasını
Başkalarında çözmeye çalışan insanlardan
Usandım sözcük oynamalarından, tılsımlı sıfatlardan,
Ofset duyarlılıklardan
Kaç zamandır duru, yalın, çalışkan, iyi insanlar özlüyorum
'içtenliğin' yada 'dünya görüşünün' kirletmediği
Kendime bir yeni yıl kartı yazarak bunları diliyorum
Aranıp duruyorum adresini yitirdiğim insanları
vitrin camlarına yansıyan yüzlerde
Bilmiyorum kalmış mıdır adresini yüzlerinde taşıyan
insanlar
Hala bir umut var mıdır
Çikmaz bir sokağa benzeyen bu avare avunması vitrinlerde
Ne çıkmaz sokaktayım nede mutsuz
Sadece rüzgarlardan daha güçlü olmak istiyorum o kadar
Açık denizlerde nice yolculuklara yelken açarken
Kış güneşinin mutlu ettigi bir kedi gibi mutlu, emin,
tasasız
Sere serpe ve keyifli olmak tek isteğim ve dileğim
senin ve benim , yani bizim için...
Ziyaretçi
22 Ekim 2006
Mesaj #10824
Ziyaretçi
Anlamadın ki ona yanarım
anlamadın ki sana olan sevgimi
anlamdın ki sana olan özlemimi
anlamadın ki sensizligin kördügüm oldugunu
anlamdın ki ona yanarım
sen benim gönlümde yaralar açtın
anlamadın ki beni bırakıp gittigin de , sessiz ce agladıgımı,
anlamadın sensizligin kuytusundada boguldugumu
şimdi anlarsın belki ayrıldıgımızı
peki mutlumusun Benden ayrı
anlamadın ki sana olan sevgimi
anlamdın ki sana olan özlemimi
anlamadın ki sensizligin kördügüm oldugunu
anlamdın ki ona yanarım
sen benim gönlümde yaralar açtın
anlamadın ki beni bırakıp gittigin de , sessiz ce agladıgımı,
anlamadın sensizligin kuytusundada boguldugumu
şimdi anlarsın belki ayrıldıgımızı
peki mutlumusun Benden ayrı
Ziyaretçi
22 Ekim 2006
Mesaj #10825
Ziyaretçi
sensizliğin ertesi sabahı
dünya yoku artık sanki
sanki hiç bir şey yoktu
bir anda herkes çekilivemişti
yüreğim bile beni terk etmişti
hayallerim yoktu
rüyalarım yoktu
sanki,sanki hiç bir şey yoktu
bir ben kalmıştım ortada
yalnız yaşayan ada misali
ağaçlarım, onlar da terketmişti beni
deniz dalgalarını yüzüme vurmuyordu
korkuyordu belki de
çünkü anlıyordu beni
yüzüme vuracağı dalganın
hayatımın sonu olabilceğini biliyordu
bir ben kalmıştım ortada
nadasa bırakımış tarla misali
kimse ekmiyor, kimse biçmiyordu
papatyalar da artık çıkmıyordu
sensizlik vardı
uçsuz bucaksız
o ne olduğunu bilmediğim
niye geldiğini bilmediğim sensizlik
bir ben kalmıştım ortada
untulmuş bir sokak misali
karanlıktım
sokak lambalarımı da yitirmiştim
beni gören yoktu
ne olduğumu bilen yoktu
karanlık bir köşede
sessiz, sedasız yaşıyordum
belki de yaşadığımı sanıyordum
bir ben kalmıştım ortada
çiğnenen bir gül misali
kokmuyordum artık
insanlara baharı müjdeliyemiyordum
bülbül bile beni terk etmişti
anlamımı yitirmiştim çünkü
çünkü insanlar beni gördüğünde gülmüyordu
ya da sevinç gözyaşları dökmüyordu
sensizliğin ertesi sabahı
anla artık sevgilim
ben ölmüştüm...
dünya yoku artık sanki
sanki hiç bir şey yoktu
bir anda herkes çekilivemişti
yüreğim bile beni terk etmişti
hayallerim yoktu
rüyalarım yoktu
sanki,sanki hiç bir şey yoktu
bir ben kalmıştım ortada
yalnız yaşayan ada misali
ağaçlarım, onlar da terketmişti beni
deniz dalgalarını yüzüme vurmuyordu
korkuyordu belki de
çünkü anlıyordu beni
yüzüme vuracağı dalganın
hayatımın sonu olabilceğini biliyordu
bir ben kalmıştım ortada
nadasa bırakımış tarla misali
kimse ekmiyor, kimse biçmiyordu
papatyalar da artık çıkmıyordu
sensizlik vardı
uçsuz bucaksız
o ne olduğunu bilmediğim
niye geldiğini bilmediğim sensizlik
bir ben kalmıştım ortada
untulmuş bir sokak misali
karanlıktım
sokak lambalarımı da yitirmiştim
beni gören yoktu
ne olduğumu bilen yoktu
karanlık bir köşede
sessiz, sedasız yaşıyordum
belki de yaşadığımı sanıyordum
bir ben kalmıştım ortada
çiğnenen bir gül misali
kokmuyordum artık
insanlara baharı müjdeliyemiyordum
bülbül bile beni terk etmişti
anlamımı yitirmiştim çünkü
çünkü insanlar beni gördüğünde gülmüyordu
ya da sevinç gözyaşları dökmüyordu
sensizliğin ertesi sabahı
anla artık sevgilim
ben ölmüştüm...
Ziyaretçi
22 Ekim 2006
Mesaj #10826
Ziyaretçi
Baslarken inan bir rüya gibiydi
öyle sevinmistim ki
kalbim yerinde durmak bilmedi
her bulusmamizdan evel
heycan sariyordu beni
hizlica icimde atan
o yüregin sesini.
sadece sana ayitdi
sicacik kolarina aldin beni
teninin kokusu sarhos etmisti beni sanki
nefes alisini hisetmek
kalbinin sesini dinlemek
huzur vermisti
zaman dursayi ne olurdu sanki
cok özeldi
ciddi durmaya calisirken bile
gülmeden yapamamki
o halin bile benim
hosuma gitdi
simdiyse
hersey bir anda
bitti
cok özlüyorum simdiden seni
duyamasam da o güzel sesin
kalbimin en derinlerinde
saklayacagim seni......
öyle sevinmistim ki
kalbim yerinde durmak bilmedi
her bulusmamizdan evel
heycan sariyordu beni
hizlica icimde atan
o yüregin sesini.
sadece sana ayitdi
sicacik kolarina aldin beni
teninin kokusu sarhos etmisti beni sanki
nefes alisini hisetmek
kalbinin sesini dinlemek
huzur vermisti
zaman dursayi ne olurdu sanki
cok özeldi
ciddi durmaya calisirken bile
gülmeden yapamamki
o halin bile benim
hosuma gitdi
simdiyse
hersey bir anda
bitti
cok özlüyorum simdiden seni
duyamasam da o güzel sesin
kalbimin en derinlerinde
saklayacagim seni......
Ziyaretçi
22 Ekim 2006
Mesaj #10827
Ziyaretçi
Transparan bir mutluluk
Hayal olan bir umutla dolu
Gözlerin matlaşmış artık
Görmüyorsun beni
Esti rüzgar aldı seni benden
Hiç kuşkusuz kaybettim benliğimi
Bomboş bir hayatım var
Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum
Silip atmak isterdim herşeyi
Seni,beni,aşkı,sevgiyi
Elimden gelse öldürürdüm kendimi
Aşk bu kadar acımasız olmaz derdim
Başıma gelince anladım
Eziyetten başka bir şey değilmiş
Aşıklar sofrasına oturdum oturmasına
Yediğim lokmalar boğazımda kaldı
Ne sen varsın ne başkası
Yalnızlığında boğulan biriyim ben
Hüzün dolu gecelerim
Sensizliğin ızdırabıyla dolu kadehler
İçiyorum,içiyorum geçiyorum kendimden
Kadehler boş,ben boş,hayat boş
Herşey inan bomboş...
Hayal olan bir umutla dolu
Gözlerin matlaşmış artık
Görmüyorsun beni
Esti rüzgar aldı seni benden
Hiç kuşkusuz kaybettim benliğimi
Bomboş bir hayatım var
Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum
Silip atmak isterdim herşeyi
Seni,beni,aşkı,sevgiyi
Elimden gelse öldürürdüm kendimi
Aşk bu kadar acımasız olmaz derdim
Başıma gelince anladım
Eziyetten başka bir şey değilmiş
Aşıklar sofrasına oturdum oturmasına
Yediğim lokmalar boğazımda kaldı
Ne sen varsın ne başkası
Yalnızlığında boğulan biriyim ben
Hüzün dolu gecelerim
Sensizliğin ızdırabıyla dolu kadehler
İçiyorum,içiyorum geçiyorum kendimden
Kadehler boş,ben boş,hayat boş
Herşey inan bomboş...
Ziyaretçi
22 Ekim 2006
Mesaj #10828
Ziyaretçi
Bir merhabayla basladi
Bir ´merhaba`yla basladi hersey,
ve ardindan gelen bakismalar...
ne güzel gözlerin vardi...
ne güzelde bakiyorlardi…
Bir ´merhaba´yla basladi hersey,
göz göze geldik...
sen gülümsedin...
ben senin gülmeni seyrettim…öylece…
hic bikmadan usanmadan....
ne güzelde gülüyordun bana...
sana bakarken icim titriyordu,
bütün benligimi sariyordun...
sardikca bir korku kapliyordu icimi...
ama yinede hosuma gidiyordun...
bir ´merhaba`yla baslamisti hersey,
ve bir `güle güle´ demeden bitmisti...
Bir ´merhaba`yla basladi hersey,
ve ardindan gelen bakismalar...
ne güzel gözlerin vardi...
ne güzelde bakiyorlardi…
Bir ´merhaba´yla basladi hersey,
göz göze geldik...
sen gülümsedin...
ben senin gülmeni seyrettim…öylece…
hic bikmadan usanmadan....
ne güzelde gülüyordun bana...
sana bakarken icim titriyordu,
bütün benligimi sariyordun...
sardikca bir korku kapliyordu icimi...
ama yinede hosuma gidiyordun...
bir ´merhaba`yla baslamisti hersey,
ve bir `güle güle´ demeden bitmisti...
Ziyaretçi
22 Ekim 2006
Mesaj #10829
Ziyaretçi
Sadece hayal ediyorum saçlarının kokusunu
sadece düşünüyorum seninle ve de sensiz
beni bekleyen hasret yokuşunu
koşmak isterdim gözlerinde
gözyaşı olmak isterdim
yanağını terketmemek için direnen
tuzlu bir gözyaşı yanağından süzülüp
dudaklarını öpmek isterdim gece,
gündüzü kıskanır sen gecenin koynunda
gündüz senin kollarında
bense sensizliğin koynunda birtanem
sadece düşünüyorum seninle ve de sensiz
beni bekleyen hasret yokuşunu
koşmak isterdim gözlerinde
gözyaşı olmak isterdim
yanağını terketmemek için direnen
tuzlu bir gözyaşı yanağından süzülüp
dudaklarını öpmek isterdim gece,
gündüzü kıskanır sen gecenin koynunda
gündüz senin kollarında
bense sensizliğin koynunda birtanem
Ziyaretçi
22 Ekim 2006
Mesaj #10830
Ziyaretçi
GÖLGELENMİŞ HAYALLER...!
YAĞMURUN TİTREMESİMİYDİ GÖZLERİMDEKİ,
BULUTLARIN HÜZNÜ ÇAĞIRIŞI...
KURUMALIYDI ! DAMLALARIN
BUZ TUTTUĞU YÜREĞİM,
YORULAN BU KAÇINCI GÜNÜ SENSİZLİĞİN
SAYMADIĞIM KAÇINCI HÜZÜN GECESİNDEYİM
SORMALIMIYDIM YADA SÖYLEMELİ..
SAYANI BULURDUM BELKİ...
YADA YERLE BİR OLURDUM
O KİMDİ
RÜYALARDA SAYIKLARKEN
KAHKAHALARIMA HAPİS OLMUŞ
ÇARESİZLİK...
İNANMASI GÜÇ DOKUNMAK İSTERKEN ATEŞE
DONARDI ELLERİM
KESKİN BİR AYAZI TOKAT GİBİ
ÇARPARDI YÜZÜME
TİTREYEN ELLERİMLE YAKTIĞIM HER SİGARA DUMANINDA ALIP BAŞIMI
GİDERKEN KAYBOLASIYA
MARTI SESLERİYLE BUŞURDUM GİZLİCE...
YİNE AYNI SAHİLDE
KIYIYA TERKEDİLEN GEMİLER GİBİ
ÇÜRÜMEYE YÜZ TUTMUŞKEN KİMSESİZLİKTE...
SADECE BAKAN BİR ÇİFT GÖZ VARDI
VE BİRAZ SONRA GİDECEK
KAL DEMEYE LUZUM YOKTU GİDENE
O YERDE BEN YOKTU
VE BİZDEKİLERDEN KİMSE..
ÖYLE BİR YOK OLUŞTU
ÇARESİZLİKTE YEŞEREN
YANSIMALARDA KAYBETTİM İZİNİ
BİR HİÇTİM SANKİ
UMUTLARIN İSYANINDA GÖRDÜĞÜM YALNIZLIĞIMDA SAKLIYDIM......
TEK CELSEDE YİTİRDİĞİM
YANGIN SONRASINDA...
BİR DÜŞ EVİ KURDUM KENDİMCE
VE ENKAZ YIĞINI
BİR ÖMÜR BIRAKTIM GERİYE...
AYRILIK AYRILIK DİYE
İNLERKEN HASRET...
YOK OLUŞUN SON GECESİMİYDİN?
BEN YARINLARIMA ERTELEDİĞİM..
YOKLUĞUNDA VAĞRETTİĞİM..
HERHANGİ BİR GECEYE SAKLANIYORDUM.
DOĞAN HER GÜNÜN ARDINDA..
GEÇ KALMIŞLIĞIN ÖTESİNDE..
HASRETLE BEKLEYEN BİR CAN TAŞIYORDUM.
GÖLGELENMİŞ HAYALLERİM..
KELEPÇELİYKEN ELLERE......!
Benzer Konular
| 18 Ocak 2010 / virtuecat Genel Mesajlar |
| 6 Ağustos 2020 / mydarling24 Genel Mesajlar |
| 18 Temmuz 2016 / Daisy-BT Edebiyat |
| 27 Kasım 2012 / Efulim Coğrafya |
| Kapat Saat: 11:28 Hoş Geldiniz Ziyaretçi
Benzer Konular
Son MesajlarYenile Yükleniyor... |
Sayfa 0.069 saniyede 9 sorgu ile oluşturuldu