Şiir Nehri -1- [Arşiv]

arwen

Ziyaretçi

25 Ekim 2006 Mesaj #10891

Ziyaretçi

Sensiz şehrimde fırtınalar kopuyor sanki.
Ölümün hırçın dalgaları kıyısız ömrümde
Sponsorlu Bağlantılar
Her vuruşta bir parçamı alıyor
Üşüyorum işte ..
Gözlerim, gözlerini arıyor gökyüzünde...
Ama gökyüzü kapalı göstermiyor bana yüzünü bile..

Şehre yağmur yağıyordu
Bereket dağıtan yağmurlar bile acımasızdı sensizlikte...
Her damlasında saçlarıma kor ateşler düşüyordu
Tüm şehri dolaşıyorum çıplak ayaklarımla
Önümde seni bulma umutlarım...
Arkamda beni kovalayan zifiri yalnızlık.

Saatler geçmek bilmiyor
Gözlerim bir an saate dalsa
Yelkovan cellatlığa,
Akrep ise karanlığa bürünüyordu.
Umutlarıma akbabalar üşüşürken
Dikenler batıyor sensiz yüreğime
Hançerler med-cezir gibi giriyor içime
Sensizlikte üşüyorum

Yaşayamıyorum sensiz
Susuyorum
Rüzgâr bile sessiz
Ayaklarım yoruluyordu
Çukurları dolduran su birikintilerine çarpa çarpa
Soluk almam zorlaşıyor her adımımda
Arsız dikenler yetişiyor yüreğimin toprağında
Ayazlar kapı eşiğinde beni beklerken
Sensizlikte üşüyorum...

Üşüyorum ya
Bedenimi, hasretinin kıvılcıma atıp ısınmak istiyorum
Hayır... hayır
Isıtmıyor hücrelerimi hiçbir şey
Denizlerde yansam, ateşlerde sönsem de
Sensizlikte üşüyorum

Bir sokak lambası görsem
Sen diye seviniyorum işte
Hayal olduğunu anlatınca köşe başına yılıyor yüreğim
Ağlamak geliyor içimden
Ağlayamıyorum bile .
Sensizlikte üşüyorum

Sanki sensiz duygularım bölük pörçük
Yıldızlar varsa da gökyüzünde, sanki bana sönük
Ölümü ensemde hisseder gibiyim
Kimsenin olmadığı sokaklara girmiyordu ayaklarım
Korkuyordum işte
Karanlıktan değil ;
Sensizlikte ölümün kalbimi esir almasından
Korkuyordum.
Kılcal damarlarımdan canımı çekiyorlar sanki
Her yerde seni ararken
Sensizlikte üşüyorum.

BEĞEN Paylaş Paylaş

Misafir

Ziyaretçi

25 Ekim 2006 Mesaj #10892

Ziyaretçi

Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi

Sponsorlu Bağlantılar

Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği

İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Denize saatlerce bakabilir, bir kuşa, bir çocuğa
Yaşamak yeryüzünde, onunla karışmaktır
Kopmaz kökler salmaktır oraya

Kucakladın mı sımsıkı kucaklayacaksın arkadaşını
Kavgaya tüm kaslarınla, gövdenle, tutkunla gireceksin
Ve uzandın mı bir kez sımsıcak kumlara
Bir kum tanesi gibi, bir yaprak gibi, bir taş gibi dinleneceksin

BEĞEN Paylaş Paylaş

Misafir

Ziyaretçi

25 Ekim 2006 Mesaj #10893

Ziyaretçi

Hazana Renk Düşende

Hüzün sağıyor, gecenin parmakları isteksizce zamandan,
Kırılgan ve ürkek, ay ışığında asılı kalmış gözlerim,
Yılgınlığını taşıyor, en derin ummanın ıssızlığından,
Ne bir sesi, ne bir esintisi var, bitkin gülümsemelerim.

Ah! Dudaklarının kıvrımlarına yerleşir hüznüm, kıyamam,
Oysa gülmeli hep ahu gözlerin, nevbahar kokulu rüzgâr.
Bir deli yağmur sevdan, avuçlarımdan kayar gider tutamam,
Solgun renklerime inat, gökkuşağı giyinmiş yılların var.

Doğar mı, yalnızlığın karanlığına gözlerinde ki ışık?
Yitirmek korkusu mu, kabullenişim bitimli sevdaları?
Acımasız son ürkütmez, yaslı gönlüm gitmelere alışık,
Hazan’da ne kadar yaşatılır ki rengârenk bahar dalları.

BEĞEN Paylaş Paylaş

kambis

Ziyaretçi

25 Ekim 2006 Mesaj #10894

Ziyaretçi

İZMİR SEVGİLİM

Ne zaman özlesem o İzmir
saçlarında nice aşklara tanık olur imbat
Gözlerinde gece yaldız yağıyor denize
Ve elinde nergisleriyle gelen
Belki de adı İzmir bir sevgilidir
Rüzgarıyla deniziyle nergisleriyle gelen
Belki de sevgilim işte bu şehir
En eski şarabını sunar ince elleri
yaşarım gür sularla soylu coğrafyasıyla
Esrik öpücükleri
Aşklar ve kentler birlikte yaşar
Birlikte soluk alır eski fotoğraflar da bile
İkiye bölebilir misiniz hasreti
Bir şarkıyı maviye sevinci
Ayrı koyarsanız İzmir'le İzmirliyi
Kırılır tuz-buz olurlar billurlar gibi
Ey Dinçer doğdun gezdin sevdin ne güzel
Sen Homer'den beri İzmirliydin
Yüzün güneşiyle yanık için nergisiyle serin
Hani el ele koşmuştunuz ya vapura bir gün
Kazı duvarına teşekkür ederim diye
Pasaport' daki taş iskelenin.
Dinçer Sümer

BEĞEN Paylaş Paylaş

Misafir

Ziyaretçi

25 Ekim 2006 Mesaj #10895

Ziyaretçi

Bana gönül bağından gonca gül deren pirim
Bir sır varır Huda'ya o yola can vereyim
Muhammedü'l-emindir iki cihanda serim
Hakikate götüren o kula can vereyim

Gönlümüzün Kâbe'si cananın cemâlidir
Ab-ı bekaya varan âlemin kemâlidir
Tevhid ki sevdamızın kusursuz amelidir
Yaradan'a açılan o ele can vereyim

Abd-i aciz Yunus'u dergaha katıştıran
Eyyüb'ün benliğini kurt ile yatıştıran
İbrahim peygambere cibrili yetiştiren
Mevlana'yı döndüren o dile can vereyim

O nurül-envardır ki döndüm yüzümü nura
Ruhumu hapseyleyip durdum huzur-u dâra
Zirve-i aşkta maksud vuslat-ı menzil tura
Âl-i abâ makamı o âl'a can vereyim

Beytülahzan'da daldım Yakup ile hüzüne
Niyaz ettim Hünkar'ın eşiğine izine
Ehlibeyt'in baş tacı Hak Resul'un gözüne
Kerbela'ya dökülen o sele can vereyim

BEĞEN Paylaş Paylaş

Misafir

Ziyaretçi

25 Ekim 2006 Mesaj #10896

Ziyaretçi

Ne kaybetmeler buldum ben
Bir elim bile kayip gitti otekinden
Her sehre bir cakil tasi firlattim
Aslinda hic olmayan denizimden

Bir film seridi gibi geciyorum simdi
olmayanlarimin icinden,
Cok isteyince oluyordu hani,
Soyle ner'desin,
Hic gelmeyen?

Bu sarkilar
Hepsi yalan
Seni benden neden aliyor zaman?
Kapim calmaz..gelen olmaz..
Yoksun diye istahsiz;sabah olmaz zaman
...
Ama..
BikTim..
Karanliktan...

BEĞEN Paylaş Paylaş

arwen

Ziyaretçi

25 Ekim 2006 Mesaj #10897

Ziyaretçi

Canım hep cananı özler
Kor oldu bağrımda közler
Ağlamaklı oldu gözler
Kederlerdir benim derdim

Sensiz geçmez oldu günler
Kaldı mazide dünler
Derbederim bugünler
Sensizliktir benim derdim

Seni yüreğime koydum
Kalbime resmini oydum
İlk kez sevdiğimde toydum
Yalnızlıktır benim derdim

Ölesiye seni severdim
Yoluna canımı verdim
Aşkımı önüne serdim
Ayrılıktır benim derdim

Saçlarına esen yeldim
Kükreyerek akan seldim
Uğruna dağları deldim
Elemlerdir benim derdim

Günden güne kahroldum
Acılarla yoğruldum
Yapraklarla savruldum
Hasretlerdir benim derdim.

BEĞEN Paylaş Paylaş

Misafir

Ziyaretçi

25 Ekim 2006 Mesaj #10898

Ziyaretçi

Ölesiye bağırdım
Seni haykırdım sessizliğine
Sen gene duymadın...

Öylesine yokoldum ki yokluğunda
Heryerim sensin
Ama sen benim değilsin...

O kadar bekledim ki rüzgar esmesini,
Esince seni getirmesini,
Ama o rüzgar hiç esmedi...

O kadar gözledim ki yolunu,
Geçen bütün arabaları saydım,
Ama hiç birinden sen inmedin...

O kadar çok şarkı dinledim ki,
Gelince "işte bu bizim şarkımız" diyebilmek için
Ben şarkımızı buldum
Ama sen hala gelmedin..

BEĞEN Paylaş Paylaş

kambis

Ziyaretçi

25 Ekim 2006 Mesaj #10899

Ziyaretçi

BU AKŞAM

Bu akşam seni özlediğimi yazacağım
ve küllerimi yalnızlar sokağına döktüğümü
teninin kokusunu ciğerlerime işlediğimi
nar çiçeğinin güneşe gebe olduğunu
arının çiçeğe unutamadığı geceleri fısıldadığını
içimdeki tomurcuk mevsiminin yorulduğunu
durup durup şiirini okuduğumu
ve bana aktığını
ve sana usta ozanlardan
dizelerle seslendiğimi
Mesela
M.Cevdet Anday'dan Orhan Veli"den
becerebildiğim kadarıyla Özkan Mert'ten
Refik Durbaş'tan Sina Akyol'dan
ve senin bildiğin benim beğendiğim diğer ozanlardan
gözlerimdeki fotoğrafına baktığımı
ve akmaması için bir cigara yaktığımı
İzmir'in taşınmaz olduğunu
kordonun taşlarının çimen koktuğunu
ve sana aktığımı
ve seni öyle çok

öyle çok özlediğimi
bu akşam seni özlediğimi
ve içimdeki savaşı yazacağım
Fatma Koştan

BEĞEN Paylaş Paylaş

Misafir

Ziyaretçi

25 Ekim 2006 Mesaj #10900

Ziyaretçi

İhtilâl

Eski defterlerin yapraklarını teker teker
Acı içinde açtı gözyaşı parmaklar
Ne umutlar gizliymiş aslında içinde; fark ettim
Yaşanandan çoktu, yaşanmamışlıklar
Paslı çiviler gibi beynime çakılmışlar
Söksem de olmadı silinmedi izleri…

Kalsın göz bebeklerinde çiçeğin yılan hüzün
Süzülsün gökyüzünden haşmetiyle siyah
Pençelerine alsın sevincin kırık gülümsemelerini
Kırılsın hepsinin kalemi gerçeğin mahkemesinde
Titresin korku içinde tüm umutlar, hayaller
Zaten cesaretsizdi yürekleri…

Gece kan yağmuru bir ihtilâlle
Bütün düşleri düşürdüm iktidardan
Onlar değil miydi acımasızca beni kandıranlar
Merhametsizce taktım ilmeği boyunlarına
Zevkle seyrettim sallanışlarını darağacında
Onlara ram olmuş ruhumu, kilitledim zindanına
Bu sonu çoktan hak etmişlerdi…

Renksizliği oturtum koltuğa bundan böyle
Bıraktım peşini bütün renklerin
Gözüm tok artık süzülüşlerine etrafımda
Beyazı, sarısı, moru, pembesi, mavisi
Sadece hayalmiş, hepsi de aynıymış
Acımasız olsan da gerçek sana biat ettim
Renklerim bana hep yalan söyledi…

BEĞEN Paylaş Paylaş

Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 1090

Benzer Konular

Benzer Konular

MsXLabs Üye Girişi

Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 1090

Benzer Konular

Benzer Konular