Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 1128

Seninle dile geldi bütün şarkılar
Ellerimde, hiç görmediğim resmi hüznün

Sponsorlu Bağlantılar

Daha dokunmadan, açılır bir kitap gibi
Ak ışıklarıyla kalbim, sana vardığım gün

Kime baksam, sen değilsin uzak şehirlerde
Üstümde ağarlığı, yokluğuna sarılmış gönlüm
Çiçekler bilmiyor sensizken açmayı
Üşüdüklerinden habersiz saksıda sürgün
Kapatsan gözlerini uzar geceler
Kaçsan, rengi solar gülün
Aklımı silip adını yazan sensin beynime
Rıhtımdaki gemileri yakalaması gibi çölün
AŞK! seni anmadığım vakit kısalması ömrün

Açların Gözbebekleri

Değil birkaç
değil beş on
otuz milyon
aç
bizim!

Onlar
bizim!
Biz
onların!
Dalgalar
denizin!
Deniz
dalgaların!

Değil birkaç
değil beş on
30.000.000
30.000.000!
Açlar dizilmiş açlar!
Ne erkek, ne kadın, ne oğlan, ne kız
sıska cılız
eğri büğrü dallarıyla
eğri büğrü ağaçlar!
Ne erkek, ne kadın, ne oğlan, ne kız
açlar dizilmiş açlar!

Bunlar!
Yürüyen parçaları
o kurak
toprakların!

Kimi
kemik
dizlerine vurarak
yuvarlak
bir karın
taşıyor!

Kimi
deri... deri!
Yalnız
yaşıyor
gözleri!
Uzaktan
simsiyah sivriliği
nokta nokta uzayıp damara batan
kocaman balı bir nalın çivisi gibi
deli gözbebekleri,
gözbebekleri!
Hele bunlar
hele bunlarda öyle bir ağrı var ki,
bunlar
öyle bakarlar ki!...
Ağrımız büyük!
büyük!
büyük!
Fakat
artık imanımıza inemez tokat!
Demirleşti bağrımız,
çünkü ağrımız
30.000.000
deli gözbebekleri!
Gözbebekleri!
Ey
beni
ağzı açık
dinleyen adam!
Belki arkamdan bana
bu kalbini
haykırana
"kaçık"
diyen adam!
Sen de eğer
ötekiler
gibi kazsan,
bir mana
koyamazsan
sözlerime
bak bari gözlerime;
bunlar:
Deli gözbebekleri!
Gözbebekleri!


Nazım Hikmet Ran

Kentin zamansız sokaklarındayım
çocukken ufacıkken yerde
bulduğum eriği yiyemedim

kanat çırpar gençlik şarkıları
savrulur gece rüzgarlarında
kara yemiş dostluklar
mahkeme kararı çıkmadan
terk etmem
elimde büyüttüğüm
delikanlı denizleri

kuşların iltifatı bitmez bana burada
buselik makamında ilanı aşklarım
selamlarlar benı
zamansız sokaklarda

geçmişime çember çeviririm
kasımpatı kaldırımlarında
yüreğime bastırırım
kordondakı hasretini
ve
zamansız sokaklarda
sen diye çay içerim

Aç Gözlerini

En sevdiğin elbiseni giydim
Bu gece kokunu sürdüm
Solgun yüzünü okşadım
Sessizce saçlarından öptüm
Yazdığın mektupları okudum
Kana kana su içer gibi
Plaklarını çaldım ah!
En çok o şarkıda özledim seni.

Issızlık kapıyı çaldı, açmaya korktum
gece yarısı
Şehir uykuya daldı, baktım dışarıya
katran karası
Rüzgar telaşla kokunu getirdi bana
aldım koynuma
Buseni hafızamdan koparıp
iliştirdim dudaklarıma
Üşüdüm karanlıkta
Tenine dokundum hissetsin diye
Aç gözlerini

Erguvanlarına su verdim
İçerken benimle konuştular
Yastığını okşadım, kokladım
Anılar uçuştular
Soluğun saçlarımı yaladı sanki yine
bir meltem gibi
Teninin kokusu karıştı kokuma
Yakıştılar

Boğuldum karanlıkta
Yanı başımdasın benden çok
uzaklarda
Ellerimi tut dokun bana
Aç gözlerini.

Attım kendimi caddelere
Yeşil ceketin sardı beni
Yürüdüm üstüne karanlığın korkusuz
Tuttum ellerini.


Can Dündar

İstanbul´da yağmur var

İstanbul´da yağmur var
Yüreğimde sen,
Nasıl acıyor canım bir bilsen.
Yağmurdan mı ıslanıyor yanaklarım
Yoksa gözyaşlarım mı süzülen
Bilemiyorum.

İstanbul´da yağmur var
Islanan ben,
Nasıl yarım kaldım sensiz bir bilsen.
Yağmurdan mı üşüyor bedenim
Yoksa yokluğun mu beni böylesi titreten
Çözemiyorum.

İstanbul´da hüzün var
Yağmur olan ben,
Nasıl yağıyorum gecelere bir bilsen.
Düşen her damlada sen olup
Süzülüyorum pencerelerden.

Buluşmak Üzere

Diyelim yağmura tutuldun bir gün
Bardaktan boşanırcasına yağıyor mübarek
Öbür yanda güneş kendi keyfinde
Ne de olsa yaz yağmuru
Pırıl pırıl düşüyor damlalar
Eteklerin uça uça bir koşudur kopardın
Dar attın kendini karşı evin sundurmasına
İşte o evin kapısında bulacaksın beni

Diyelim için çekti bir sabah vakti
Erkenceden denize gireyim dedin
Kulaç attıkça sen
Patiska çarşaflar gibi yırtılıyor su ortadan
Ege denizi bu efendi deniz
Seslenmiyor
Derken bi de dibe dalayım diyorsun
İçine doğdu belki de
İşte çil çil koşuşan balıklar
Lapinalar gümüşler var ya
Eylim eylim salınan yosunlar
Onların arasında bulacaksın beni

Diyelim sapına kadar şair bir herif çıkmış ortaya
Çakmak çakmak gözleri
Meydan ya Taksim ya Beyazıt meydanı
Herkes orda sen de ordasın
Herif bizden söz ediyor bu ülkenin çocuklarından
Yürüyelim arkadaşlar diyor yürüyelim
Özgürlüğe mutluluğa doğru
Her işin başında sevgi diyor
Gözlerin yağmurdan sonra yaprakların yeşili
Bi de başını çeviriyorsun ki
Yanında ben varım


Can Yücel

durgun sular gibiyim sel olupta akamam
ben yanmışım birkere,kimseleri yakamam
taş olmuş bu yüreğim alan olmaz satamam
sevdim seni birkere başkasına bakamam.

sakın sanma seni öyle terkettiğimi
biliyorsun kendimi ateşe ittiğimi
kim demiş bu büyük aşkın bittiğini
sevdim seni birkere ateşlere atamam

vermem bu canımı seni son kez görmeden
mutluluk şevkat sevgi nedir bilmeden
çok özledim sevgilim dururmuyum gelmeden
sevdim seni birkere,kimseyle paylaşamam...

Akdeniz Yaraşıyor Sana

Akdeniz yaraşıyor sana
Yıldızlar terler ya sen de terliyorsun
Aynı ıslak pırıltı burun kanatlarında
Hiç dinmiyor motorların gürültüsü
Köpekler havlıyor uzaktan
Demin bir çocuk ağladı
Fatmanım cumbadan çarşaf silkiyor yine
Ali dumdum anasına sövüyor saatlerdir
Denizi tokmaklıyor balıkçılar
Bu sesler işte sessizliğini büyüten toprak
O sesinin sardunyalar gibi konuşkan sessizliği

Hayatta yattık dün gece
Üstümüzde meltem
Kekik kokuyor ellerim hala
Senle yatmadım sanki
Dağları dolaştım

Ben senden öğrendim deniz yazmayı
Elimden düşmüyor mavi kalem
Bir tirandil çıkar gibi sefere
Okula gidiyor öğretmenim
Ben de ardından açılıyorum
Bir poyraz çizip deftere
Bir ada var sırf ebabil
Dönüyor dönüyor başımda
Senle yaşadığım günler
Gümüş bir çevre oldu ömrüm
Değince güneşine

Neden sonra buldum o kaçakçı mağarasını
Gözlerim kamaşınca senden
Ölüm belki sularından kaçırdığım
O loş suda yıkanmaktır
Durdukça yosundan yeşil
Kulaç attıkça mavi

Ben düzde sanırdım yıkıntım
Örenim alkolik asarım
Mutun doruğundaymışım meğer

Senle çıkınca anladım
Eski Yunan atları var hani
Yeleleri bükümlü
Gün inerken de öyle
Ağaçtan izdüşümleriyle
Yürüyor Balan tepeleri
Yürüyor bölük bölük can
Toplu bir güzelliğe doğru

Kadınım Yaraşıyorsun sen Akdenize

Can Yücel