Arama

Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 1131

Güncelleme: 2 Aralık 2006 Gösterim: 1.442.340 Cevap: 12.492

Konu Kapalı Sayfa 1131 / 1250

MARLON

Ziyaretçi

4 Kasım 2006 Mesaj #11301

Ziyaretçi

Sponsorlu Bağlantılar

Yıldızlar Gecenin Değildir
Ceylanları vurulmuş dağlardan
Bir tutam kekik getireceğim size
Bir avuç kan.
Bir selvi gibi dikilip önünüze
Ölümü hatırlatacağım durmadan.
Keklik zindanı gözlerinize
Mil çekip
İçinize bükeceğim bütün yolları.
Hangi yola çıkarsanız çıkın
Hep kendinize döneceksiniz
Siz
- Ey bu şehrin karanlık sokaklarında
Kaf dağını arayan kervanın
Sefil yolcuları-

Boşluğa giden hayatların
Ayaklarına prangalar vuracağım
Ellerine zincir.
Dağ yellerini doldurup göğsüme
Haykıracağım:
- Yıldızlar gecenin değildir.

Karanlıktır,köhnedir dünya
Bir yolcusunuzdur siz...
Bunu size nasıl anlatsam
Hani yüzünüz görünmez ya kirli sularda
Sırı dökülmüş aynalarda
Hani silik
Hani paramparça...

Boynu bükük çiçekler getireceğim size
Koparılmış Dicle'nin, Sakarya'nın kıyısından
Yüreğimin tam ortasından
Taşıp gelen bir sesle
"Ağlayın",diyeceğim
Ağlayın
Ey analardan şefkat
Çöllerden merhamet emmiş çocuklar
Ağlayın
Ve göz yaşlarınızla sulayın
Kuytularda kuruyan çiçekleri.

Bir Yunus Sabahı çalacağım
Bütün kapıları bir bir
Kırmızı bir şal gibi örteceğim şafakları
Çıplak omuzlarına
Ve sarhoş gecelerine şehrin.
Minareleri dayayıp şakağına
Uyandıracağım kirli uykulardan:
- Çıkın koynundan karanlığın
Geceyi bu kadar sevmeyin
Yıldızlar gecenin değildir.

Hüseyin Aydemir1 Yıldızlar Gecenin Değildir

Hüseyin Aydemir1 Yıldızlar Gecenin Değildir

BEĞEN Paylaş Paylaş

Misafir

Ziyaretçi

4 Kasım 2006 Mesaj #11302

Ziyaretçi

Yağmur

Sponsorlu Bağlantılar

Bir sabah uyandığımda,
yağmur giriyordu penceremden odama.
Islandı duygularım,
hayalin üşüdü içimde.
Şemsiyesini unutmuş umutlarım;
sırılsıklam oldu bir anda.

Yine sen geldin aklıma,
yağmur;
sağanak yağdı.
Sarıldığım yorganımdan hayaller,
yavaşca yere dağıldı.

oysa nasıl düşlerimiz vardı,
yağmur;
her elele tutuşumuzda yağacaktı.
Bugün sensiz uyandı gözlerim,
yağmur penceremden odama girmekte.
ve ellerim
yanağımdan inen damlaları silmekte.

BEĞEN Paylaş Paylaş

AriThmetiCs

Ziyaretçi

4 Kasım 2006 Mesaj #11303

Ziyaretçi

Merhamet;merhamet ALLAHIM göz yaşlarıma
Her gün AZRAİLİ görmeden bin kere ölmekten daha kötüsü yokmuş
Acı bana ne olur tanıştır artık onunla(AZRAİL) ya da bir çare ver bana.
Yok mu bu yaranın ilacı sende?
Yok mu bir deva şu talihsize?
Merhamet
Merhamet ALLAHIM kanayan şu yarama
Artık tutmuyor dostların sardığı sargılar.
Kapatamıyor artık yaralarımı.
Dindiremiyor artık acılarımı.
Her gün büyüyen önüne geçilemeyen bir hal aldı.
Merhamet
Merhamet ALLAHIM haykırışlarıma
Artık sesim çıkmıyor.
Zaten çıktığı zamanlarda da kimseye duyuramadım sesimi.
Etki etmedi söylediklerim
Kimse anlayamadı beni
Merhamet
Merhamet ne olur şu aciz kuluna
Olmuyor,yapamıyorum,unutamıyorum bir türlü
Artık bedenim zorlanıyor
Ayakta duramıyorum
Biraz daha güç ver biraz daha sabır
Yoksa beyaz mermer taş üzerine yazılan yazıda bu senenin tarihi olacak
Merhamet istiyorum senden ne olur birazcık merhamet artık
Geçmişim yanlışlarla dolu geleceğimse olacak mı bilmem.
Sanki sahipsiz mezar bu ikisi
Geçmişim gömülmüş geleceğimi de gömmeye hazırlanıyor mezarcı.
Soluma birini sağıma birini gömüyor.Şimdi sağıma gömülen geleceğime bakıyorum
Hayallerime ümitlerime hiç olmamış kariyerime
Oysa nasılda doğurup büyütmüştüm onları tıpkı bir anne gibi
Ve daha nicelerine gebeydim...
Şimdiyse elimde hiçbir şey yok
Beyaz bir gecelik ve küçük tahta bir oda.
Tahta bir sandık bu içinde yattığım
ŞİMDİ MERHAMET ET ARTIK
MERHAMET...
GÖZYAŞLARIMA...

BEĞEN Paylaş Paylaş

arwen

Ziyaretçi

5 Kasım 2006 Mesaj #11304

Ziyaretçi

Yüzün ay gibi parıldadığında
Gözlerin bulutlar gibi ağlamayı öğrendiğinde içten
Sen de seveceksin yeniden
Beni arayacaksın uzaklarda olsam da
Nefes almaya bile cesaretin kalmayacak
Sadece rüzgarın esintisi olacak aramızda
Etrafımızı yoğun bir sevgi bulutu saracak
Öyle ki bazen birbirimizi kaybedeceğiz yeniden
Bir noktaya bakacak,orada birleştireceğiz kalplerimizi
Ayrılmamak üzere belki de
Ne düşündüğünü bilmeden yaşayan insanlar olmaktan uzak,
Ne istediğini bilen ,anlayan,sorgulayan kişiler olarak,
Çıkacağız birbirimizin karşısına
İlk başlarda bir o kadar tanıdık
Ama çok uzak olacağız birbirimize.
Düşlediğimiz sıcaklıktan eser olmayacak yüreklerde
Ay gibi ışıldamayacak yüzümüz,
Ağlayamayacağız bulutlar gibi içten.
Sonraları birbirimizi anlayacak,
İlk defa hak vereceğiz kendimize,
Zamana ihtiyacımız olduğunu kabullenecek
Yüreğimizde eskinin küllerinin uçuşup,
Altından yeni bir ateşin yükseldiğini göreceğiz.
Yüreklerimiz kurtulacak kara kışlardan,
Gecelerimiz parlak dostlarımızla aydınlanacak,
Yüreğimiz ay gibi gülümseyecek,
Gözlerimiz bulutlar gibi ağlayacak içten,
İşte o zaman seveceğiz yeniden
burcu bulak'a

BEĞEN Paylaş Paylaş

AriThmetiCs

Ziyaretçi

5 Kasım 2006 Mesaj #11305

Ziyaretçi

Geçmişin kırıntılarından
hiçbir şey kalmadı inanki içimde.
Sanki bulutlar kadar temiz
yağmur kadar ıslak
güneş kadar sıcak olan
bu yüreğimde,
sana duyduğum bu ebruli kokuyu
içime çekiyorum.
Seni içime alıyorum
çıkartmamacasına.
Çünkü,
seninde benden bir parça gibi
içimde yaşamanı istiyorum
ölene dek.
Senin o sımsıcacık vücudunu
hissetmek istiyorum
yanarcasına,
Bedenimde.
Bir tiryakinin aldığı hazla
seninle bütünleşmek istiyorum.
Gökkuşağının renkleri kadar çok,
Denizin mavisi kadar güzel,
Bir kaplan kadar vahşi,
Yağmur kadar ıslak olmak.
Ben seni yüreğimde istiyorum,
Bir sevgi kadar hafif,
Bir aşk kadar acı,
Bir sevgili kadar ağır olarak...

BEĞEN Paylaş Paylaş

arwen

Ziyaretçi

5 Kasım 2006 Mesaj #11306

Ziyaretçi

Ben seni sevemedim gitti
Ben senin ruhunu
Yokluğundaki avare gezintilerimi
Yalansız gülüşlerini sevdim gitti

Ben seni sevemedim gitti
Benle didişirken bile gülmelerini
Huysuzluğumda susmanı
Bakışlarında affet sevgilim demeni sevdim gitti

Ben seni sevemedim gitti
Eksilirken gecelerimde
Artarken bedenimde
Bölünürken şiirlerde beni çarpmanı sevdim gitti.

BEĞEN Paylaş Paylaş

AriThmetiCs

Ziyaretçi

5 Kasım 2006 Mesaj #11307

Ziyaretçi

İSTANBULA KAR YAĞIYOR GECENİN ORTA YERİNDE
KAR YAĞIYOR ERİK AĞACINA
KAR YAĞIYOR KUMRULARIN ÜSTÜNE
DAĞ ZORBASI GİBİ HAİN VE UMARSIZCA
ERİK AĞACI ÖKSÜZ KUMRULAR EVSİZ KALIYOR
BİRBEN GÖRÜYORUM BELKİDE BİRBEN
BİRBEN ACIYORUM KUMRULARIN HALİNE

İSTANBULA KAR YAĞIYOR GECENİN ORTA YERİNDE
ANSIZIN BİR KEDİ GEÇİYOR PENCEREMİN ÖNÜNDEN
SÖYLENE SÖYLENE SİNİRLİ VE ISLAK BİR KEDİ
BELLİKİ ANSIZIN YAKALANDI BİR ÇATININ TEPESİNDE
VE MUHTEMELEN UYKUNUN EN TATLI YERİNDE
BİRBEN GÖRÜYORUM BELKİDE BİRBEN
BİRBEN ACIYORUM HALİNE

İSTANBULA KAR YAĞIYOR GECENİN ORTA YERİNDE
SEN MUHTEMELEN ENDERİN UYKULARDA
BEN PENCEREMİN ÖNÜNDE
İSTANBULA KAR YAĞIYOR KAR YAĞIYOR PENCEREME
O SEBEPSİZ GİDİŞİN GELİYOR GÖZLERİMİN ÖNÜNE
KAR CAMDAN GEÇİYOR TEN'DEN GEÇİYOR
USULCA DOLUYOR YÜREĞİME

VE BİR ÇİÇEK YEŞERİYOR KENDİLİĞİNDEN
DONMUŞ KALBİMİN ORTA YERİNDE
UZUN KIŞ GECELERİNDE YİTİRDİM SENİ
ÖLDÜNMÜ KALDINMI HABERİN GELMEZ
BİLMEMKİ BİR TANEM NERDESİN ŞİMDİ
HER YAĞAN KAR'DA KAYBEDENLER OLUR HEP
KİMİLERİ YUVALARINI KİMİLERİ RÜYALARINI
KİMİLERİDE SEVDALARINI
İSTANBULA KARYAĞIYOR GECENİN ORTA YERİNDE

BEĞEN Paylaş Paylaş

CaNaRY

Ziyaretçi

5 Kasım 2006 Mesaj #11308

Ziyaretçi

BEN SUSTUM SEN SÖYLE SESSİZLİĞİMİ

Ey yâr, susuşum sözümü esirgemekten değil.
Sana değen sözleri çoktan yitirdim;
Dudağım avare, dilim perişan.
Aklım ermiyor ki, sustuğumu bileyim.
Kalbim ayılmıyor ki sana hitap edeyim.;

Seni taşa benzettiler. dilsiz, hayatsız, duygusuz diye.
Değirmende konuşan taş değil midir peki?
Acıyı öğütüp ekmek eyleyen

Sahiden taş mı kesildin?
Sen, dağlar delen Ferhatsın;
Söz ki dağı kar gibi eritir de Şirin yâri sımsıcak kucaklar.
Sen Aslıya Keremsin;. Sen Keremin AslısıSIn;

Taşın sözü yok mudur ey yâr?
Taş dediğin konuşur. Zamanın dudağıdır.
Çatlaklarından acılar sızar
Taş dediğin susar. Zamanın dilidir

Taş zamanla eskimez mi?
Sen zamansın, ey yâr, gelir ve gidersin.

Taş kesilmişsin ki sana vefasız dediler.
Tanımazmışsın beni. Adımı bile anmazmışsın.
Güzellikten hiç anlamazmışsın.
Mehtabı kucaklayan sen değil misin her defasında?
Günün ilk ışıkları sana koşmadı mı her sabah?
Köprülerde, kemerlerde yâri yâre kavuşturan sen değil misin?
Çeşmelerden serin sulara yol veren senin serinliğin değil mi?

Sen değilsin; taş benim ey yâr.
Kendimi taşımaya mecâlim yok.
Kendime söyleyecek sözüm yok.
Kabrimden kalbine taşınıyorum ey yâr.
Suskunluğum taş olmaklığımdan.
Sözsüzlüğüm sözümü taşa devrettiğim için.

Bağrımda ağır ve soğuk bir suskunluk...
Taşıdığım sensin ey yâr.
Söze sığdıramadığım.
Ve hiç susturamadığım.
Ne oldu kalbime?
Katılaştı, katılaştı.
Taştan da katılaştı.
Ağlarsa, taşlar ağlar.
Ben ağlayamadım; sen ağla...
Sen taş değil misin ey yâr?

BEĞEN Paylaş Paylaş

arwen

Ziyaretçi

5 Kasım 2006 Mesaj #11309

Ziyaretçi

Seni sevdiğimi anlamak nasıl bir şey ki ben de bilmiyorum,
Artık tükendim diyorum, sonra;
Vazgeçmemelisin diye bir ses içimden.
Yüreğim o kadar senli ki,
Ne yapsa ne etse, hatta kimi sevse geçmez.
Sevse diyorum ama; sevemez ki...

BEĞEN Paylaş Paylaş

Pollyanna

Ziyaretçi

5 Kasım 2006 Mesaj #11310

Ziyaretçi

Adamın Biri! ...

Adamın biri çıkmış sokağa
Elinde bir teneke kutu
İçinde geçmişten manzaralar dolu
Birazı mektup biraz da resim ve bi başına
Sokağın sonundaki tarlanın bi tarafına
Kibriti almış parmakları arasına
Çakmayı özler
Alevlere doğurganlık veripte bir taraftan
Gözünde yaşlarla
Geride bıraktıklarını bir bir yakmak ister

Oysa! ...
Aklında ne vardı sormadı yanından geçenler
Dönüp bakmadı ardına bırakıp gidenler

Heyyyyyyyy
Adamın biri yakacak her şeyi
Adamın biri yakacak kendini