Arama

Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 1135

Güncelleme: 2 Aralık 2006 Gösterim: 1.424.648 Cevap: 12.492

Konu Kapalı Sayfa 1135 / 1250

Misafir

Ziyaretçi

6 Kasım 2006 Mesaj #11341

Ziyaretçi

Martılar Ki

Sponsorlu Bağlantılar

Günlerdir körköstebek nefsimle öyle hırlı
Ve öylesine harlı ki
esrik nefesim
Bir kibrit tutsam parlayacak.
Bir sarnıç gemisi diyecekler alev almış
Boğazın iki yakasından

oysa bir gaz tenekesiyle bir şişe mavg
Gelişi güzel mi güzel bir ocak
Suların ortasında sevgili öfkemle benim
Yanacak bahar erişinceye değin
Soğuktan morarmış kanatlarını
ısıtsın diye martılar

Martılar ki sokak çocuklarıdır denizin

BEĞEN Paylaş Paylaş

arwen

Ziyaretçi

6 Kasım 2006 Mesaj #11342

Ziyaretçi

Atarım derdimi,
Gönlümdeki boş bir odaya,
Sponsorlu Bağlantılar
Dertler orda kalsın,
Gören ibret alsın,
Üzmem kendi derdimle ,
Hiçbir kimseyi.
Dertler orda kalsın,
Ben bedbah olayım.
Yanarım odun misali,
Kendi derdime.
Ateşi sen , külü ben olayım.
Yaşarım aşkı sevdayı,
Kendi benliğimde,
Sevilen sen, seven ben olayım.

BEĞEN Paylaş Paylaş

Misafir

Ziyaretçi

6 Kasım 2006 Mesaj #11343

Ziyaretçi

Bize Susuyorum

Aldanışlarıma dair suskunluğum...
Konuşursam eğer,
Eğer çıkarsa ağzımdan sancılı kelimelerim
Kaldırabilir mi bunca ağırlığı aciz yüreğin?

Yaşattıklarını hiç bilmemelisin,için elvermemeli
Duymaya cesaretin olmamalı belki...
Belki de beni bir daha görmemelisin
Böylesi daha iyi...

Ne zaman başladı bu sessizlik?
Benimkisi senin suskunluğunun taklidi galiba...
Ya da yine seni bahane ediyorum yalnızlığıma

Oysa ben baştan beri yalnızım
Bir kaç yaşanmamışlığın dışında,
Seninle ilgisi yok yıkıntılarımın...

Suçlusunu arıyorum kabahatlerimin,sonuç aşka varıyor çoğu zaman
Ama yağma yok;
Aşk kapatmıyor tüm günahlarını...
Boynu bükük duruşumla yâd ediyorum senden arta kalan yarınlarımı

Ne kadarım kaldı ayakta,nasıl bir çöküştü başlangıcı böylesi güzel bir baharda...

Anlamıyorum...
Yine sığındım yalnızlığıma;
Susuyorum içten içe...bize

BEĞEN Paylaş Paylaş

arwen

Ziyaretçi

6 Kasım 2006 Mesaj #11344

Ziyaretçi

Değer verdiğim kişiler
Şimdi yok oluyor gözümden
Dayanamadı bu acıya dizlerim
Tutmuyor; ne olur tut elimden.

Sevmenin, diğer adının da
Yalnızlık olduğunu bilseydim
Bu kadar üzülmezdim.

Seven insan;
Ayrı kaldığında özlermiş
Bende özlüyorum seni.

Seninde düşündüğünü biliyorum
Yâda aklından bile geçmiyorum…

BEĞEN Paylaş Paylaş

Misafir

Ziyaretçi

6 Kasım 2006 Mesaj #11345

Ziyaretçi

MAVİ GÖZYAŞI

bir nida içimde, bir çığlık'
rengarenk çiçekler yetişiyor bahçelerde
bu bahçede yaşamla buluşuyor tüm renkler
bu bahçede tebessümü borç biliyor çiçekler
onlara uzanan her ele.
kirli toprağında yeryüzünün
hesabını kim verir bir damla gözyaşının
kim tutar, kim sorar hesabını senin
ey uğrunda ölünen, kapama gözlerini
sahipsiz ve himayesiz kaldın diye mi bu yaşlar
uzasın kısalan umutlar
bitmesin sevda nöbetlerimiz
yere düşmesin, dağılmasın çekilen tesbih taneleri
takılsın yıldızlara güneşli sabahı yarınların
sönmez deme bu volkanlar
söyle, kutsal değil miydi beklemelerimiz
elindeyse hadi çal kapısını gönül sahibinin
dua dua çağlasın mavi gözyaşı
dindirir belki bu isyankar lavları
bu umut büyütür bizi, bu umut yaşatır hepimizi
mevsimler de değişir, çizilir yeniden resm-i aşk
damarlarımıza sızan aşktan da öte bir şeydi
kan gibi, can gibi
aydınlığa çıkaran insanlığı
Hira´daki Nûr gibi.
başladı/başlayacak kırılmaya kılıcı zulmün
başlarsa zengin fakiri doyurmaya
yağmurlarla temizlenir kirli coğrafya
özgürlüğün tutsaklığında
sök karanlıkları, doyur kalpleri
ve yıka ruhları mavi gözyaşı.

BEĞEN Paylaş Paylaş

arwen

Ziyaretçi

6 Kasım 2006 Mesaj #11346

Ziyaretçi

Bir hayal kurdum.
Bir rüya gördüm.
Bir melun işi,
Ben hayra yordum.
Mağdur olduysan bağışla beni.
Bu kabusmuş ya;
Uyandım.

Düpedüz yalana,
Aşikar olana,
Safmışım ki kandım,
Sözüm yok gülene.
Düşlerimdeki sevgili sandım.
Değilmişsin ya;
İnandım.

Bırakıp kaçamam.
Kuş olup uçamam.
Sırf senin yüzünden,
Herşeyden geçemem.
Hükmüm yüzünde; bakışın cezam.
Haketmiştim ya;
Usandım.

Düpedüz yalana,
Aşikar olana,
Safmışım ki kandım,
Sözüm yok gülene.
Düşlerimdeki sevgili sandım.
Değilmişsin ya;
İnandım.

Sevgi bir kusurdur.
Sevmek özürdür.
Hoş gör sen güzelim,
Seven mazurdur.
Dilimin ucu af dileyişim.
Diyecektim ya;
Utandım.

Düpedüz yalana,
Aşikar olana,
Safmışım ki kandım,
Sözüm yok gülene.
Düşlerimdeki sevgili sandım.
Değilmişsin ya;
İnandım.

BEĞEN Paylaş Paylaş

Misafir

Ziyaretçi

7 Kasım 2006 Mesaj #11347

Ziyaretçi

DÜŞLERİME YOKLUK DÜŞTÜ

Geçmişin zarfıydı yüzüme kapanan,
Ben her nefeste gün be gün eksilirdim.
Sokaklar kadar çoğalırdın bende,
Bense seni sevdikçe daha çok yenilirdim.
Hayata pes edişim asılırdı her gece
Düşsel bir darağacı olurdu gözlerin'
Satır arası yalnızlıklar biriktirdim kışlara,
İçimde uzayan yol artık sana çıkmıyor.
Mahşeri bir ayrılık çöküyor,ruhumun dizginsiz sularına
Yaşamdan soyundu gözlerim,
Parmak uçlarımda ölüyor şimdi tüm kuşlar.
Ayazı kesiyor yüzümü ,hüznü üşütüyor,
Tüm düşler bende siyah beyaz oluyor.
Kan gözlü bir asi ayak diriyor içimde,
Beni bende kanatıyor sen diye
Aklıma firar düşüyor, boş kalıyor ten kafesi,
Bir yığın hüzün , bir yığın kül !
Sonbahar yaprağı alevliyor beni
Kendinden eksik biri oluyor ben
Benim aklım, benim ruhum,
Benim…. benim çıldırıyor.!
Köz düşüyor göz çukurlarıma,
Kendime yolcu oluyorum bu gece.
Bende isimsiz, bende adressiz yollar,
Sen içimde yol , yollar gittikçe sen oluyor
Sığınağım boş bir koridordaki ayak sesleri,
Tek ürküntüm yağmur taneleri senden sonra.
Islandıkça yeşeriyor bende hüzün,
Titrek bir kalp düşüyor hücreme
Kelimeler azat etmiyor beni oysa;
Şimdi en çok sustuğum yerden başlıyor,
Hiç kanamalı tüm yaralar akmaya !
Aşka kavgalı haramiler sarıyor dört yanımı,
İçimi, yüreğimi satıyorum üç kuruşa.
Demir parmaklıklara dönüyor yüzüm,
İçimin boşluğu görünmüyor uzaktan bakınca
Uyanıyorum ; her şey bir düş saçması,
Ama, ama ağzına kadar sen dolu içimin tüm kuytuları.
Gözlerimde kan, içimde sonu olmayan ,
Seni olmayan uzun bir yol. !
Dünya ölüyor bende, bende dünyam ölüyor,
Kendime yolcuyum bu gece ;
Düşlerime yokluk düşüyor !

BEĞEN Paylaş Paylaş

arwen

Ziyaretçi

7 Kasım 2006 Mesaj #11348

Ziyaretçi

Ben ki sevgiyi hep yudum yudum dam damla topladım
gösteremedim kimseye de bir kendi kalbime sapladım
hakedecek birini bulmak için vefalı ömrümü buna adadım
sevgi yolunda çekilecek cefaya razı kaldım yadırgamadım.

Sevgi yi yaşamak ve sevgiyle yaşamak çok güzeldir anlatılamaz
onu yaşayıpta hissetmek ne güzeldir ki bu herkesle paylaşılamaz
paylaşabiliyorsam eğer bunu seninle tamamlamışımdır tüm cefamı
seni seviyorum gülüm demek zorundayım bırakmamalıyım vefamı.

BEĞEN Paylaş Paylaş

Misafir

Ziyaretçi

7 Kasım 2006 Mesaj #11349

Ziyaretçi

YÜZLEŞMELER

Lütfedilen bir ömrü
geri çevirmek de hakkınız,
çünkü;
dört işlemden de geçirseniz yaşamınızı;
siz kalansınız…

Belli ki geç kalmışsınız kendinizi ihbar etmekte yaşama, belki de tahammülsüz bir inançla gammazlamak istediniz kendinizi yıllarca, “buradayım” demek istediniz, ayak izleriniz silinirken her var olduğunuz yerde ve hiçbir dokunduğunuzda kalmazken parmak iziniz...
yaşamın genel bir nüfus sayımı yok, lütfen kendinizi sayınız,
bir eksik çıkıyorsanız; artık siz bir fotoğrafsınız….

gülümseyin, ağlayacaksınız…!

Sizi ilk gördüğümde yalnızlar matinesindeydiniz. Sürekli yenilenmeye muhtaç ağır bir makyaj altında, telaşlı elleriniz, ürkek adımlarınızla gezinmekteydiniz. Bu matinede, tanımlamaktan öte sadece adlandırılmaya layık görülen konuklardandınız, yalnız olduğunuzu fark edemeyecek kadar yalnız, tanımlanamayacak kadar adlandırılmıştınız. Adınız, rolünüz olacaktı ve siz bunu kendi kanını yutan bir yara gibi taşıyacaktınız. Senaryoda sesini kaybetmiş bir altyazıydı tüm repliğiniz,
av ve avcı rollerine karar veriyordu;
birini seçmeliydiniz…..

Diri bir beden kaç yaşama tekabül eder? Kaç eksik aşk tamamlanır o bedenin üstündeki sevişme tuzuyla? Bir kadın intihar tereddüdündeyken kaç bedene ev sahipliği yapar? Kaç damla gözyaşı temizler matinedeki o ağır makyajı ve hangi alt dudak dayanabilir ki o dişlemelere? Sanat için soyunmak gerekiyorsa, kaç maske gerekir yaşamak için?
abanoz aydınlıklarda, kör bir ebelikti yaşadığınız…
sobeleyiniz;
işte vesikalığınız...

Aldatılan, aldanan kadınlardan bahsetmeye çalışıyorum, aklıma aldatanlar düşüyor… yakalamaya çalışıyorum düşenleri, dokunmaya en azından…
dokunmaya…
son defa bakmaya…
son defa ağlamaya…
son defa;
sonlandırmaya…

lakin;

cüret black jack idi;
jack öldü….
Şimdi her şey black…

Ne garip; artık aldananlar ve aldatılanlar diye ayrılamıyorsunuz. Sizi hayatımdan çıkarıyorum, sonra bölünüyorum sizli dönemlerime, çarpışıyorum sevişmelerimizle,
çıkarıyorum ne varsa bana bıraktığınız
kalan;
Sadece bir satır;
“an tektir,
bir defa yaşanır…”

Kendini tavaf eden düşleriniz vardı
Vaat edilmiş bir “akıl çağı”
İnfazını en azılı yağmurlara saklayan
Bir gökyüzüydü hayat
ve gözlerinizdeki perdeyi kaldırmaya hazır
rüzgarlar barındıran saçlarınız vardı
her yangında ilk değişecek
uzadı saçlar,
kısaldı ömür,
şimdi hangi berber geçmişi geri getirecek?

Hangi ağaca çiçeği ağır gelir
ve hangi meyve,
kendi ağacının canına kastedebilir...?

Tüm bağışlanan kışkırtıcılığınızla, yanıldınız ve yanılttınız, gün ola birlikte suladığınız begonyanın kokusunda bıraktınız teninizin nefesini, bir kederli akşamda bir bardağın buğusuna yazdınız aklınızda kalan o ismi… bir damla göz yaşıyla tebessüm ettiniz belki de
alevlerini hep kendine saklayan
o yangın geçmişinize….

rolleri değişme vakti
matinenin ilk yarısı bitmiştir…
on dakika ara….
ya anlayın, ya da;
şimdi aramaya başlayın…

BEĞEN Paylaş Paylaş

arwen

Ziyaretçi

7 Kasım 2006 Mesaj #11350

Ziyaretçi

Ey sevenler, bilin kıymetini sevdiğinizin,
Ekmek, su, nefes almak gibi ihtiyaçtır.
Sevmek, sevilmek olmasa
Çekilir mi bu dünya,
Acılar, üzüntüler, dertler.
Sevin doğayı, sevin yaşamı, sevin
Sevin insanları olduğu gibi,
Ben evet ben, karşılıksız sevdim.
Karşılık beklemeden sevdim.
Tüm insanları, senide
Ama sen. Sana diyorum.
Sen kendini iyi bilirsin.
Anlamamazlıktan gelme.
Sen beni bir kez bile sevmedin.
Zaten sevseydin şaşırırdım,
İnanmazdım,
Sen parayı sevdin, bende seni.
Seninki gerçek, benimki yalan.
Ben geldim gidiyorum,
Birazda sen oyalan...