Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 1190

Sevmenin Zamanı da Sensin




baharda beklenmedik güller gibi
beklenmedik ümitlerimlesin
avuç avuç içtiğim su gibi
adım adım izindeyim
güller ağlamaz derdin
güller hüzünlü gördün
nezaman seversin deme
sevmenin zamanı da sensin

__________________

Sanma ki ağlayacağım...
Ağlamakla diner mi gönlüm sence?
Hem seviyorum,hem seviliyorum,
Mesafeler engel mi sence???

Bak şu halime ama üzülme,
Perişanım,aşığım,hastayım,yorgunum...
Duruşuna sözlerine vurgunum...
Seni sevdiğimden beri durgunum...

Hayat çekilmez sensiz,
Tek hayalim göz göze geldiğimiz bir an,
Tek yıldızım sensin
Memleketimsin hasretim sevincim...
Engelleri aşmaya değmezmi sence?

Bir ayak sesi duymayayım
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Her şey bana seni hatırlatıyor
Gökyüzüne baksam
Gözlerinin binlercesine görürüm
Bir rüzgar değse yüzüme
Ellerini düşünmeden edemem
Yaktığım bütün sigaraların dumanları sana benzer
Tadı senden gelir
Yediğim yemişlerin
İçtiğim içkilerin
Ve içimdeki bu dayanılmaz sıkıntı
Bu emsalsiz hüzün
Seni beklediğim içindir

Resmine bakamaz oldum
Uykulardan korkuyorum artık
Utanıyorum odamdaki bütün eşyalardan
Şu sedir hala gelip oturmanı bekliyor
Şu ayna karsısında güzelliğini seyretmeni
Şu kadeh dudaklarına değebilmek için duruyor masada

Ve şu saat geldiğin anda
Durabilir sevincinden
Zaman çıldırabilir
Çünkü benim dünyamda
Ölümsüzlük, seni sevmek demektir.
Bir çocuk dogmayı bekler
Bir ağır hasta ölmeyi
Bitkiler yağmur ve güneşi bekler
Yalnız bir kadın sevilmeyi
Ve düşün ki bir adam
İçinde bütün bekleyenlerin korkusu ve ümidi
Seni bekler
Asılmayı bekleyen bir idam mahkumu gibi

Sen gelinceye kadar
Pencerem kapalı duracak
Rüzgar gelmesin diye
Artık perdeleri açmayacağım
Gün ışığı girmesin diye
Sonra kahrolacağım
Bu karanlıkta, bu derin yalnızlıkta
Ve günlerce gecelerce haykıracağım
Nerdesin diye, Nerdesin?
Bir gün bu kapıdan sen gireceksin
Biliyorum
Ergeç bu bekleyişin bir sonu gelecek
Yıllarca sonra
Öldüğüm gün bile gelsen
Butun bu bekleyişimi ve olduğumu unutup
Çocuklar gibi sevineceğim
Kalkıp sarılacağım ellerine
Uzun uzun ağlıyacağım

Her şey yapılabilir bir beyaz kağıtla
Uçak örneğin, uçurtma mesela
Altına konabilir bir ayağı kısa olduğu için
Sallanan bir masanın
Veya şiir yazılabilir süresi ötekilerden kısa bir ömür üzerine
Bir beyaz kağıda her şey yazılabilir, senin dışında
Güzelliğine benzetme bulmak zor
Sen iyisi mi sana benzemeye çalışan her şeyden
Bir gülden, bir ilk, bir sonbahardan sor
Belki tabiattadır çaresi senin bir çiçeğe bu kadar benzemenin
Ve benim bilinci nasırlı bir bahçıvan çaresizliğim
Anlarım bitkiden falan ama anlatamam
Toprağın güneşle konuşmasını
Sana çok benzeyen bir çiçek yoluyla

Sen bana ışık ver bende filiz çok
Köklerim içimde gizlidir
Gelen, giden,açan, solan, bere, budak yok
Bir şiir istersin içinde benzetmeler olan
Kusura bakma sevgilim
Heybemde sana benzeyecek kadar güzel bişey yok

Uzun bir yoldan gelen tedariksiz katıksız bir yolcuyum
Yaralı yarasız sevdalardan geçtim
Koynumda bir beyaz kağıt boşluğu
Her şeyi anlattım olan, olmayan, acıtan, sancıtan
Bilsem ki sana varmak içindi
Bütün mola sancıları, bütün stabilize arkadaşlıklar
Daha hızlı koşardım, sever adım gelirdim
Gözlerinin mercan maviliğine
Sana bakmak suya bakmaktır
Sana bakmak bir mucizeyi anlamaktır
Sana sola bakmadan yürüdüğüm yollar tanıktır
Aşk sorgusunda şahanem, yalnız kelepçeler sanıktır
Ne yazsam olmuyor çünkü bilenler hatırlar
Hem yapılmış hem yapma çiçek satanlar
Bahçıvanlar değil tüccarlardır
Sen öyle göz, sen öyle toprak ve güneş ortaklığı
Sen teninde cennet kayganlığıyken
Sana şiir yazmak, ahmaklıktır

Bir tek söz kalır dişlerimin arasında
Ben sana gülüm derim, gülün ömrü uzamaya başlar
Verdiğim bütün sözler sende kalsın isterim
Ben sana gülüm derim
Gül, sana benzediği için ölümsüz
Yazdığım bütün şiirler
Sana başlayan bir kitap için önsöz

Sana bakmak, bir beyaz kağıda bakmaktır
Her şey olmaya hazır
Sana bakmak suya bakmaktır
Gördüğün suretten utanmak
Sana bakmak bütün rastlantıları reddedip
Bir mucizeyi anlamaktır
Sana bakmak Allah?a inanmaktır

Yılmaz ERDOĞAN

Rengârenk Bir Hayat

acik gri sabahlar üşüten
bir o kadar tedirgin eden

kızıl ikindiler
boş verilen her şeye
şekerpare gibi
tadina doyulmayan

mor akşamlar ki
bitmesi hic istenmedigim
öyle ki
ölüm bana şimdi gelse, dedigim
simsiyah geceler
bana garip bir his
ruhuma tarifsiz güc veren

ve kapkara geceler bazen
yalniz uyku degil
umutlarimı da alip gotüren

bu can böyle günlerce
tadacak nicesini
görünceye kadar
ölümün
o soğuk
o beyaz rengini !!