Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 1223

ÖNCELEYİN

Önce bir ellerin vardı yalnızlığımla benim aramda
Sonra birden kapılar açılıverdi ardına kadar
Sonra yüzün onun ardından gözlerin dudakların
Sonra her şey çıkıp geldi

Bir korkusuzluk aldı yürüdü çevremizde
Sen çıkardın utancını duvara astın
Ben masanın üstüne kodum kuralları
Her şey işte böyle oldu önce

Yanıyorum.


Bazan duman oluyorum
bazan su.
Bazan, kapkaranlık oluyorum gecelerce,
sabahlara inat.
Bazan, sapsarı bir yaprak
yağmurlarca ıslak toprak oluyorum.
Her günbatımında yanıyorum,
sensizliğe yanıyorum.

Uykusuz gecelere sığmıyor düşlerim.
Bulutlar, gökyüzünden gözlerime iniyor.
Gökgürültülü akşamlarda kıyametler kopuyor,
mevsimler hazana döndü
haberin varmı?
Akşamlarım serin
geceler, buz tututyor.
Ben yanıyorum.
Sensizliğe yanıyorum.

Yağmur damlaları ateş olur düşer yüreğime.
Yıllar, kar olur saçlarıma konarlar.
Elbistan akşamlarının yıldızları söner,
tozar yollarda hasretin.
Düşünüyorum, hep seni düşünüyorum,
içime ateş düşüyor,
yanıyorum.
Sensizliğe yanıyorum.

Ruhumda, dört mevsimi bir anda yaşıyorum.
Dünya dönüyor ya, hazana takılıyor.
Boğuluyorum, boğazımı sıkıyor anılar
bir türkü takılıyor dudaklarıma,
sağır akşamlara inat,
söylüyorum.
Sana da ulaşmıyor feryadım,
sen de duymuyorsun.
Bir ateşin ortasına düştüm,
yanıyorum.
Sensizliğe yanıyorum.

Gökyüzü delinsin, yer çöksün
geceler, yıldızlarını döksün umurumdamı.
Sensiz uykulara pas vermiyor gözlerim,
saatler döndükçe ben de dönüyorum.
Bir sigara çekiyor canım,
seni anıyorum.
Sigaramın ateşi yanıyor
ben yanıyorum.
Sensizliğe yanıyorum.

Ahmet Kurnaz

Ne rüya görsem hep hayra yordum , her tanıdığım insanı adam sandım ...)


Bahçemde asma
Kimsesizliklerle sarmaş dolaş
Dalları bir sana hasret
Nedir bu çöküntüm
Yanlış mıyım
Yoksa yanlışlara mı gebe doğrularım
Bilinmeze doğru yol alırken
Ben neredeyim bu yolculukta
Nerede benim yerim
Hep inmek mi lazım yoksa son durakta
Son durak mıdır tüm ümitlerim.

Bir İntihar Akşamı

Kısacık yoğun bir akşam
herkesin yüzünün bir anıya karıştığı
yoğun bir akşam
bana bir memur gibi davrandılar hastanelerde
ve bir intihar üstüne söylenti
bütün kıyıları dolaştı durdu
kısacık bir akşam
Kısacık serin bir akşam
kelebeklerin atlarla yarıştığı
yoğun bir akşam
bazı mektuplar damgalandı postanelerde
oturuldu bir takım şarkılar söylendi
bir adam bir kadının kapısını vurdu
kısacık bir akşam
Neyi söylesem bir kahramanlıktı
içinde azıcık buluştuğumuz
bir bulutla bir kağıt peçete arasında
kısacık yoğun bir akşam
şaşırdım hüznümü nerelere bıraksam
bir yanda kasıklarımın sarsılmaz gücü ve
kısacık yoğun bir akşam
Her şey bir unutkanlıktı
arada bir deliler gibi kavuştuğumuz
tüfekle vurulmuş bir parsın yarasında
kısacık yoğun bir akşam
biliyordum bir soğuktu nereye varsam
bir yanımda bir el bir yanda vazgeçilmez bir sancı ve
kısacık yoğun bir akşam.
Kim karıştırdı gerçekliğine
yaşadığım sonsuzluğun
ve oturuldu bir takım şeyler söylendi
imla kurallarıyla mutsuzluk üstüne
kısacık bir akşam
duraladım ne yapsam
Kim karıştırdı gerçekliğine
su terazilerindeki ensizliğin
ve fotoğraflar çekildi ben çıkmadım herkes eğlendi
araba vapurlarıyla denizsizlik üstüne
kısacık bir akşam
o kadar kısa ki bir akşam
yüzümü suyun ardında buldum
kıyılar bu yüzdendir öyle dediler
kısacık yoğun bir akşam
serin bir akşam öyle söylediler...
TURGUT UYAR

Gençlik Böyledir İşte

İçimi titreten bir sestir her gün.
Saat her çalışında tekrar eder:
"Ne yaptın tarlanı, nerede hasadın?
Elin boş mu gireceksin geceye?
Bir düşünsen yarıyı buldu ömrün.
Gençlik böyledir işte, gelir gider;
Ve kırılır sonra kolun kanadın;
Koşarsın pencereden pencereye."

Ah o kadrini bilmediğim günler,
Koklamadan attığım gül demeti,
Suyunu sebil ettiğim o çeşme,
Eserken yelken açmadığım rüzgâr
Gel gör ki, sular batıya meyleder,
Ağaçta bülbülün sesi değişti,
Gölgeler yerleşiyor pencereme;
Çağınız başlıyor ey hâtıralar.


Cahit Sıtkı Tarancı

ECELİM OLUR MUSUN ?

Hayret! Nasılda ışıldıyor yüreğin
Sen gerçekten kulmusun
Sevdanı gördüm gözlerinde
Yoksa ulaşamayacağım nurmusun

Çırpınır güzelliğinin yakamozunda şiirler
Nakarat nakarat yakar bedenimi şarkılar
Mısra mısra, mızrak mızrak
Saplanır gözlerime güzelliğin.

Gülüşün bir çocuğun sevinciyle
Bayram öncesi arifeleri hatırlatır
Öyle özlem, Öyle elbise, Öyle pabuç
Her açılan kapıda şevkatinle karşılaşmak
Öyle şeker, Öyle fıstık; Öyle lokum

Hasretinin hararetiyle buğulanmış bir cama,
İsminin baş harfini yazınca büyürüm yeniden
Öyle mecnun, Öyle Ferhat, Öyle kerem

Sen yüreğimdeki iklimin baharı
Sen Lisanı olmayan dillerin alfabesi
Sen, yavan bir hasretin sevda katığı
Sen Bir ilâha niyetlendiğim sahurum.

Gitme sakın yüreğimden âşık sana bu şehir

Asılmış suratların boynundaki ilmik
Çatılmış kaşların şakağındaki kurşun
Bükülmüş dudakların isyandaki dilleri
Yokluğunla savaşmanın, çırılçıplak kışı
Hep mahcubiyet doğurur güneş yerine.

Oysa güneşimsin sen
Uslanmaz ki sensiz bu beden
Bir tebessüm et yeter
Bakışındaki nakışa gölge olmam ben.

Fesat bir yalnızlık var içimde
Yoksun ya yanımda olmasın kimse mutlu

Şimdi sensiz açan çiçekler solsun
Ağustos ayında, el ele tutuşmuş âşıklar donsun
NEYSE! Hepsi bir yana dursun,
Sadece sana öleceğim Ecelim olur musun?

Aşk Deryasına Yelken Açtım

Aşk deryasına yelken açtım
Ufuklar dar dar geldi gönlüme
Güya ben benden kaçacaktım
Meydan okumak için ölüme
Aşk deryasına yelken açtım

Fırtınalar içimden dışarı aktı
Öteler çok çetin çok ıraktı
Aldı beni bir aşk kanadına
Beni bensiz bir Ben'e bıraktı
Fırtınalar içimden dışarı aktı

İlim silik bir resim, aşk solmaz bir desen
Bir deli rüzgârdır içimden esen
Dışımda sükût... Görüntüm yanıltıcı
Bir yalancı bıçakmış meğer beni benden kesen
İlim silik bir resim, aşk solmaz bir desen

Zaman zamansıza muhtaç ben bensizliğe
Dibi yok deryalarda battım dipsizliğe
Meğer gözyaşından başka bir şey değilmiş deryalar
Haddini bilmeyenler düşermiş edepsizliğe
Zaman zamansıza muhtaç ben bensizliğe

Yokluk bir ayna yoku var edene
Herşey bağlanmış mutlak bir nedene
Ben sebepsiz bir varmıyım ki
Takılayım bir kör gibi bedene
Yokluk bir ayna yoku var edene

Perdeler göze engel gönle yol engin
Ok yöneldi hedefe, yayım sıkı ve gergin
Bir 'gel! ' yeter zamanı delmeye
Ey ruhum bu yolda melekler dengin
Perdeler göze engel gönle yol engin...