Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 1228

alıp götürecek beni
uzaklara

Sponsorlu Bağlantılar

Sen yanıbaşında
zannederken
Ben biniyor olacağım
çocukluğumdaki
salıncağa
Ninnilerini duyacağım
babaannemin
Ve arada bir kıpırdayacağım
bitmesin diye ninnisi
Sen,dinlediğimi zannedip
günlük telaşını anlatacaksın
"Patates 35 bin oldu,fasulye kalmadı..."
En uygunsuz zamanda gülümseyince
kuşkulanacaksın;
"Ben hastayım diyorum,sen gülüyorsun..."
Oysa ne tatlı rüyalardır
ne vefalı dostlardır beni gülümseten
bilemezsin
Yanıbaşında yalnızlığı yaşatma bana
Bırak artsın enflasyon
Bırak bu ay fasulye alamayalım
Yarım ekmek arası
zeytin-peynirle yaşanacak
Ne güzellikler var bilsen
Ve ne mutluluklar
Gülüşlerimizde sırasını bekleyen.

Acı

Yaşamak uğruna
Ölmek bu olsa gerek
Sevmek uğruna
Acı çekmek bu olsa gerek
Hayat uğruna
Savaşmak bu olsa gerek
Peki ya senin uğruna
Üzülmek niye?

Yılmaz Erdoğan

Güneş küstü

Artık,Güneş’te küstü bana
Doğmuyor artık
Hücremin duvarlarına
Isıtmıyor yürekleri.

Yosun kokuyor
Yaslandığım duvarlar
Ki hücremin tabanındaki
Sudan besleniyorlar.

Güneş küstü bana
Artık hücremin duvarlarını ısıtmıyor
Ara sıra,
Hücreme misafirliğe gelen
Yiyeceklerimi bölüştüğümüz
Fareleri de ısıtmıyor.

Ve el yordamıyla yakaladığım
Hamam böceklerini de ısıtmıyor
Hücremin kalın
Taş duvarlarını ısıtmıyor
Doğmuyor güneş doğmuyor.

Bekleyen

Sen, kaçak bir ürkek ceylansın dağda,
Ben, peşine düşmüş bir canavarım!
İstersen dünyayı çağır imdada;
Sen varsın dünyada, bir de ben varım!

Seni korkutacak geçtiğin yollar,
Arkandan gelecek hep ayak sesim.
Sarıp vücudunu belirsiz kollar,
Enseni yakacak ateş nefesim.

Kimsesiz odanda kış geceleri,
İçin ürperdiği demler beni an!
De ki: Odur sarsan pencereleri,
De ki: Rüzgar değil, odur haykıran!

Göğsümden havaya kattığım zehir,
Solduracak bir gül gibi ömrünü.
Kaçıp dolaşsan da sen, şehir şehir.
Bana kalacaksın yine son günü.

Ölürsün... Kapanır yollar geriye;
Ben mezarla sırdaş olur, beklerim.
Varılmaz hayale işaret diye
Toprağında bir taş olur, beklerim...

Necip Fazıl Kısakürek

Elif olmak zordur
Çünkü elif olmak
Yuvarlak bir dünyada dik durmanın
Dik ve önde
Belki acıyla
Ama vazgeçmeden durmanın
Dünya ne kadar dönerse dönsün
Olduğu yerde kalmanın adıdır elif olmak
Kaç silah varsa elife çevrilir
Elif hep olduğu yerdedir
Silahlar patladığında ilk vurulan eliftir
Zordur elif olmak
Elif olmak hep vurulmaktır
Elif olmak yalnızca elif olmaktır
Ne B, ne T, ne S
Elif
Yalnızca elif
Elif demeden hiçbir şey denilemez
Ben elif dedim
Artık her şeyi söyleyebilirim

Sen Olmadan

sararmıyım sanıyorsun gönlümdeki yaraları sen olmadan
bitermi gözyaşlarım gülermi yüzüm sen olmadan,
hasret çeker hergünüm sen olmadan,
yaşarmıyım sanıyorsun sen olmadan.

pusula gibi günlerim,
nereye dönsem hep senleyim,
kuzeyimsin, güneyimsin,
güneş doğmadan kaybettiğimsin,
ufak bir tebessümümde bile sen gizlisin,
kalbimde yücelttiğimsin.

ne kadar yıkasamda kokun gitmez tenimden,
hayalin gitmez gözlerimden,
ben asla vazgeçemem hislerimden,
gözümü kapattığım bu gecede,
yine seni kokluyorum en derinden.

bir sevgi varki içime sığmayıp taşan hergün,
geçermi sanıyorsun bir ömür sen olmadan...