Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 1239

Hayat İşte

Nasıl günlere kalmışım şu yalan dünyada ey tanrım,
gündüzleri can ciğer olup yüzüme gülen o dost bildiklerim,
geceleri yarasalar misali başıma üşüşüyorlar.
Beni geceden alıp günlere taşıyan,
bıkmadan usanmadan yoldaşlık yapan gölgem dahi,
zaman zaman yorgun düşüp bu hayat yolunda,
beni yalnız bırakmasını başarıyor.
anlamıyorum inanın anlamıyorum!!!
Hepimizin ortak noktası oysa o kadar birbirine yakın,
birbirine o kadar bağlı ki anlatamam.
Bu yalan dünyada sürdüğümüz sefa dahi yalan,
gerçek olan, peşinden bir ömür boyu kovaladığımız, kavgasını sürdüğümüz, bir parça ekmek uğruna savaş verdiğimiz bu çekilmez dünyada,
Neden ki biz bunun farkına bile varmadan kalp kırmayı marifet sayıyoruz.
Kimi zaman ağlaşıp kimi zaman gülüyoruz,
çekinmeden sevgimizi dile getirebiliyoruz ve biz,
bunları yaparken neden hala bunlardan hariç tüm güzellikleri yok etmeye çaba sarf ediyoruz.
Ömür dedikleri şey anlatılmayacak kadar uzun ve yaşanılmayacak kadar kısayken,
Biz neden hala yaşamın acılarıyla boğuşup,
iyi tarafını görmemezlikten geliyoruz...
dedim ya anlamıyorum inanın anlamıyorum ve zaten
anlamaktan da vazgeçtim.
bir gün bana anlatmalarını, soruların cevabını düzeyli bir şekilde vermelerini bekleyeceğim.

ŞİMDİDEN BİR HATIRASIN

Şimdiden Bir Hatırasın
Bulutsa, tozsa, uçarsa
Bütün (aşklar) paranteze alınsın
Rüzgar çanısın, rüzgarın diline dolanırsın
Ne bir şarkısın,
ne de dillerde nağme adın
Artık bazı şarkılar kadar yarılısın
Günler izmarit diplerinde biriksin
O zaman mutlaka bir trenle gelirsin
Köpüklerdensin, mavisin, sakinsin
istesen suyun tenine bitişirsin
ellerimi bıraktım, artık buna sana yazsın
İçimde iki yaşlı balık varsa,
İçimde biri pulsuz, iki balık varsa
Biri senden, gelirsen ve yok edersen
Bunu yazmak istiyorum sana
Sonra postalamak istiyorum
Pulsuz bir zarfla
Hiçbir mektup artık ikna etmiyor beni hayata
Bu kırmızı oyalarla saçlarımda
Beyaz bir tülbent gibi kalırsam
tenimde, süzemediğim tortularla
Gün olur sararırsa sayfalarda
Bıraktım ellerimi, sana bunu yazsın
Şimdiden bir hatırlasın
Kırık kalplerle süslü bir sayfaysan
Camsan, saydamsan, beni kırarsan
Simlerimle sevişirim seninle
O süslü sayfaların üzerinde
İçimde mutlu iki yıl varsa,
İçimde biri simli iki kadın varsa
Sen, gelirsen ve yok edersen
Bunu yazmak istiyorum sana
sonra postalamak istiyorum
Simli bir yılbaşı kartıyla
Hiçbir mektup artık beni, ikna etmiyor hayata

Ya hep ya hiç sevgilim
Ya seninle ya sensiz
Olamaz başka biri
Ya seninle ya sensiz!

İstersen al at beni
İstersen yarat beni
Dağ gibi deniz gibi
Ya seninle ya sensiz!

Olmasa da sevenim
Ağlayanım gülenim
İlk sözüm son yeminim
Ya seninle ya sensiz!

İstersen sevme beni
İstersen bekle beni
Taş gibi toprak gibi
Ya seninle ya sensiz!

Yalnız bir mevsim değil
Yalnız bir bahar değil
Her zaman her yerde bil
Ya seninle ya sensiz!

İstersen öldür beni
İstersen güldür beni
Gün gibi güneş gibi
Ya seninle ya sensiz!..

Bir hırs bürümüş gözleri, her yerde talan
Hanlar mı saraylar mı kabirlerde kalan
Değmez bu hayat çalmaya sazdan başka
Hıçkırdığımız, güldüğümüz gün de yalan.

AŞKTAN N’ANLARSINIZ BAYIM

Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca
Alt katında uyumayı bir ranzanın
üst katında çocukluğum...
Kağıttan gemiler yaptım kalbimden
Ki hiçbiri karşıya ulaşmazdı.
Aşk diyorsunuz,
limanı olanın aşkı olmaz ki bayım!
Allahla samimi oldum geçen üç yıl boyunca
Havı dökülmüş yerlerine yüzümün
Büyük bir aşk yamadım.
Hayır
Yüzüme nur inmedi, yüzüm nura indi bayım
Gözyaşlarım bitse tespih tanelerim vardı
Tespih tanelerim bitse gözyaşlarım...
Saydım insanın doksandokuz tane yalnızlığı vardı.
Aşk diyorsunuz ya
Ben istemenin allahını bilirim bayım!
Çok şey öğrendim geçen üç yol boyunca
Balkona yorgun çamaşırlar asmayı
Ki uçlarından çile damlardı.
Güneşte nane kurutmayı...
Ben acılarımın başını
evcimen telaşlarla okşadım bayım
Bir pardesüm bile oldu
İçinde kaybolduğum
İnsan kaybolmayı ister mi?
Ben işte istedim bayım.
Uzaklara gittim
Uzaklar sana gelmez, sen uzaklara gidersin
Uzaklar seni ister,
Bak uzaklar da aşktan anlar bayım!
Süt içtim acım hafiflesin diye
Çikolata yedim bi köşeye çekilip
Zehrimi alsın diye
Sizin hiç bilmediğiniz, bilmeyeceğiniz
İlahiler öğrendim
Siz zehir nedir bilmezsiniz
Zehir aşkı bilir oysa bayım!
Ben işte mirac gecelerinde
Bir peygamberin kanatlarında teselli aradım
Birlikte yere inebileceğim bir dost aradım
uyuyan ve acılı yüzünde kardeşimin
Bir şiir aradım
Geçen üç yıl boyunca
Yüzü dövmeli kadınların yüzünde yüzümü aradım
ülkem olmayan ülkemi
kayboluşumu aradım
Bulmak o kadar kolay olmasa gerek diye düşünmüştüm
Bi ters bi yüz kazaklar ördüm
Haroşa bir hayat bırakmak için
Bırakmak o kadar kolay omasa gerek diye düşünmüştüm
Kimi gün öylesine yalnızdım
Derdimi annemin fotoğrafına anlattım
Annem
Ki beyaz bir kadındır, ölüsünü şiirle yıkadım
Bi gölgeyi sevmek ne demektir bilmezsiniz siz bayım
Öldüğü gece terliklerindeki izleri okşadım.
Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca
Acının ortasında acısız olmayı
Kalbim ucu kararmış bir tahta kaşık gibiydi bayım
Kendimin ucunu kenar mahallelere taşıdım
Aşk diyorsunuz ya,
İşte orda durun bayım
Islak unutulmuş bir taş bezi gibi kalakaldım
Kendimin ucunda
Öyle ıslak,
Öyle kötü kokan
Yırtık ve perişan
Siz aşkı ne bilirsiniz bayım
Aşkı aşk bilir yalnız

Ben türkü saplarım aşkın bağrına
Taki derinlerden yansın diye
Haykırsan kulak vermem çağrına
İsmimi yürekten anasın diye.....

Anasın anasın diye,
Sorma nasıl ve diye,
Sana en son hediye,
Gidiyorum...

Ağlama, ağlama gözyaşın yanmasın
Ağlama, ağlama yağmurlar ıslanmasın!!

Tariften mahrumdur, bendeki çile
Her çile yol almaz hasret ile
Tebessum ederim ölüme bile,
Azrail sevdamı sınasın diye

Sınasın sınasın diye,
Sorma nasıl ve diye,
Sana en son hediye,
Gidiyorum...

Ağlama, ağlama gözyasın yanmasın
Ağlama, ağlama yagmurlar ıslanmasın!!

"Aşk ki aşktır varsa sonunda ziyan
İstemem vuslatı olsa da ayan
Sevdamı tarihe eyledim diye;
Mecnunu Leyla'yı kınasın diye..."

Kınasın kınasın diye,
Sorma nasıl ve diye,
Sana en son hediye,
Gidiyorum...