Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 137

Atlasına aşkımızı çizdiğim,
Dört mevsimim hayal oldu sevdiğim.

Sponsorlu Bağlantılar

Senin için buluşmaya seçtiğim,
Bütün yerler harap olmuş sevdiğim.


Aşkın ile ıslattığın gözlere,
Şimdi neden bakmıyorsun sevdiğim?
Cıvıl cıvıl söylediğin sözlere,
Dilin neden yabanıldır sevdiğim?



Bu aşkı ben sonsuzluğa yazmıştım,
Sonsuzluğun sonu bu mu sevdiğim?
Bin sevinçle sevgine can katmıştım,
Cana hicran kısmet olmuş sevdiğim.

Anılardan aklım zail olurken,
Sen çoktandır unutmuşsun sevdiğim.
Geçmişinle, bir teselli bulurken,
Sen bir başka bahardasın sevdiğim

Her halimden sana benden çağrılık
Uçuşurken görmüyorsun sevdiğim.
Dudağımda adından bir kor çığlık,
Koparken hiç, duymuyorsun sevdiğim


Hani bir gün gözlerine dalarken,
"Bakma öyle" demiştin ya sevdiğim.
O sözcüğü duymak için yeniden,
Arar durur o gözleri sevdiğim.

Ben acıyı satır satır yazarken,
Sen kimbilir neredesin sevdiğim.
Hayalinden aşk, ruhuma sinerken,
Sen nisyana aldın beni sevdiğim

Seni ben hiç görmemiş gibi olsam,
Kuşlar kadar özgür olsam sevdiğim.
Düş gördüğüm olsaydı da uyansam.
Her şey rüya olsaydı, ah sevdiğim.

Biliyorum bütün aşklar isimsiz,
Sana şiir yazılmıyor sevdiğim.
Can, ölüme göz kırpıyor çaresiz,
İlacı yok bu acının sevdiğim...

Gün batımında başladı sevmeler,
Lacivert geceye merhaba dedi,
Eridi bu sevmenin sıcaklığından,
Dağların doruğundaki karlar.

Aşk bu mu,
Sevgi bu mu.

Düğümlenir mi boğazında kelimeler,
Gözlerinde bulurmusun kendini,
Söyle bulurmusun sevgiyi,
Sevmelerin sıcaklığında.

Aşk bu mu,
Sevgi bu mu.

Yamaçtaki ağaç gibi dimdik,
Güvenle yaslanırmı sevgiliye,
Böylemi başlar aşklar,
Gün batımında bir gece vakti...

Aşk bu mu,
Sevda bu mu......

Bu kadar zor mu ayrılık vakti?
Topla eşyalarını, git bu evden.
İşte son hamle,
Zamanı geldi.
Ayrılamıyor musun şimdi bu evden?

Kalbimde cam kırıkları,
Yanında da biraz hüzün.
Yavaş yavaş, sindire sindire olacak
Hemen gitmeni beklemiyorum.

Kalbimin yarısını aldın gittin
Senden önce de çalanlar olmuştu,
Toplasan yarısı etmez.

Bir gün geri verir misin onu?
Lütfen…

Gitmeler Olmasaydı

Demek gidiyorsun!
Hırçın, asi rüzgarlara bürünüp.
Demek gidiyorsun!
Biten yazla beraber ömrümden...
Demek bir yolcuydun yüreğimde,
Demek birgün çekip gidecektin sessizce,
Demek oluyor ki; hiç sevilmemişim,
Hep aldanmışım benim kalacaksın diye...

Bu gece kederliyim, bu gece beterim.
Üşüyorum, o sıcak ellerim üşüyor.
Sesim titriyor, ben tir tir titriyorum.
Toprak üşüyor, dağ taş üşüyor...
Üstümde yağmur bulutları dolaşıyor.
Çaresizliğimi, yalnızlığımı örtmek istercesine,
Bedenimi sarıyor bulutlar...
Sanmayın benim ağladığımı!
Bulutlar ağlıyor benim yerime...
Sen gidiyorsun,
Ve bitiyor bir aşkın daha son şarkısı...

Demek bitti herşey!
Bir yaz aşkı gibi geldin geçtin...
Tüm hayaller, tüm beklentiler,
Onca söylenen güzel sözler...
Alabora oluverdi bir ayrılık dalgasıyla...
Demek gidiyorsun!
Peki git öyleyse yalnızlığına,
Bu sefer sana dur demeyeceğim!
Çok kararlısın belli sesinden...
Her insan ne yaparsa kendine yapar
Bu sefer üzülmeyeceğim,
Hatta açıklama bile beklemeyeceğim!
Ömrümden kaç gün aldın giderken bilinmez...
Ve bilinmez kaç gün daha yaşarım sensiz!

Vurgun yedim gidişinle
Ay yok gecemde,
Sen yoksun, yıldızlar yok!
Bu gece yaşamanın hiçbir anlamı yok

İçimde duygular ayaklandı yine
Yalnız gecelerde bitmeyen isyanlar ile
Şimdi boğuluyorum sensiz o aşk denen denizin dibinde
Ah benim olsaydın ah hep yanımda kalsaydın

Burası gurbet dostun olmaz vursalar ruhun duymaz
Sevgin de olmasa sevdiğim buralarda yaşanmaz
Sensizliğim ıstırab anlatsam kimse inanmaz
Ah benim olsaydın ah hep yanımda kalsaydın

ELVEDA

bu son şiirim,
son bakışım sana...
hoşçakal sevgilim!
sonunda sana da elveda!

sev..! diye yalvarmıyorum,
bu sefer sana ..git! diyorum.
gel... demiyorum işte!
unutalım herşeyi bir darbede.

sandığım bir ömürdü belki,
sana saatler bile uzun geldi.
bana verdiğin birkaç dakika,
diğer aşklarını geciktirdi.

elveda!
avuçlarına sevgiler doldurduğum...
yüzüne vuran günışıgıyla,
mutluluklar gönderdiğim zalim...
elveda sana!

bana sevgi öğrettin,
bana gülmeyi öğrettin...
ellerimi tuttun,
yürümeyi öğrettin...
ama,
ama sen...
bugünden sonra çoğalan sevgimi...
bulmadan kaybettin...

sevgin kurumus bir çiçek şimdi,
sararmış bir kitap,
kağıtlarda kalan şiirler..
birkaç sözcük.
sevgin şimdi,
birkaç sözcük.

elveda!
boynumu büktüren sözlerine,
gözlerimi yaşartan gidişine,
sana...sana ve herşeyine elveda!

avuçlarımda eriyen,
yaşamadığım yıllarıma...
seni düşündükçe çoğalan kabaran sevgime,
özlemlerime,
elveda!

hoşça kal!
çektiğim acıları sana bırakıyorum,
bir ömür onlarla sarmaş dolaş kal,
hoşçakal!
hayatın boyunca,
terkedilişlerle
vedalarla kal..
elveda diyorum sana anlıyormusun!
hadi...kendini yalnızlık denizine Sal!

AŞKTA YARIN YOKTUR SEVGİLİ

Aşk Bu Dünyanın Ölçüleriyle Açıklanamaz Sevgili
O İlkel Bir Acıdır, Yaban Bir Ağrıdır.
Gelir ve İçimizdeki O Çok Eski Bir Şeye Dokunur.
Sonra Bir Perde Açılır ve Yolculuk Başlar
Bu Yolculukta Artık Para, Tarifeler
Beklentiler, Randevular, Taksitler, İş,
Anneler ve Korkular Yoktur
Aşkın Kendi Gerçekliği Vardır Sevgili.
İnsan Başka Bir Işığa Teslim Olur,
Daha Derinden Anlamaya Başlar, Bilgeleşir
Hiç Bilmediği Sezgileriyle Buluşur
Yükü Çok Ağırdır, Kendiyle Buluşmuştur
Hem Dışındadır Dünyanın, Hem de Tam Ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin Yakılan
Yoksun Adamın Hissettikleri de Onunladır,
Yitirdikleri de...
New York'ta, Bir Sokakta,
Kartondan Kulübesinde Yaşayan Kadının
Çıplak Yalnızlığı da
Her Şey Onunladır, Ona Emanettir Sanki,
Ama O, Çıldırtıcı Bir Yalnızlık İçindedir Yine de...
Aşkın Kültürlü Olmakla, Bilgili Olmakla da İlgisi Yoktur Sevgili,
Kanımıza Karışan İlkel Acı, O Yaban Ağrıyla
Hiçbir Kitabın Yazamadığı Hakikatlere Daha Yakınızdır,
İnan...
Kim Demiştir Hatırlamıyorum,
Aşk Varlığın Değil, Yokluğun Acısıdır Diye.
Belki de Bu Yüzden İlk Gençliğimde,
O Yoğun Aşık Olduğum Yıllarda,
Gözüme Uyku Girmez, Dudağımda Bir Islıkla
Bütün Gece Şehri, O Karanlık, O Hüzünlü Sokakları Dolaşır,
İnsanları Uykularından Uyandırmak İsterdim.
Uyanıp, İçimde Derin Bir Sızıyla Uyanan
O Derin Sancının Acısına Ortak Olsunlar Diye...
Aşk Çok Eski Bir Şeydir Sevgili
Onun İçinden O Çileli Çocukluğumuz Geçer
Sevdiğimiz İnsanların Çocuklukları da...
Oradan Üvey Anneler, Eksik Babalar, Parasız Yatılılar Geçer
Ve Sonra Aşk Bütün Bunları Alır, Daha da Eskilere Gider,
Hep O İlkel Acıya, O Yaban Ağrıya...
İnsan Bazen Nedensiz Yere Umutsuzluğa Kapılır
Kimselere Veremez Sevgisini,
Kimselere Derdini Anlatamaz, Evlere Kapanır...
Bazen Denizler Kıyılar Çeker İnsanı.
İnsan Bu Kapılmayı Anlayamaz,
Oysa
Çok Eski Bir Yerde Yaşanmasından Korkulup
Vazgeçilmez Aşkların Sızısıdır Bu.
Bu Sızı, Bu Yenilgi Mevsimlerle Yıllarla Devrilir Başka İnsanlara...
Bir İnsanın Yaptığı Bir Hatanın
Tüm İnsanlara Yayılması Gibi...
İşte Şimdi Biz de Sevgili,
Ya Olmadık Zamanlarda Umutsuzluğa Kapılıp,
Soluğu Evlerde Alacağız,
Ya da Denizler, Kıyılar Çekecek Bizi.
Nasıl Biz Başkalarının Korkularını Taşıyorsak,
Başkaları da Bizim Korkularımızı Taşıyacak,
Yenilgimizi, Umutsuzluğumuzu...
Birazdan Sabah Olacak...
Para, Tarifeler, Beklentiler, Randevular, Taksitler,
İş, Anneler ve Korkular Başlayacak...
Bunlar Varsa Bizim İçin Geçerliyse
Aşk Yoktur ve Hiç Olmamıştır Sevgili.
Birbirimizi Kandırmayalım...
Hadi Güne Hazırlan,
Yaşadıklarımızı Unutmaya Çalış
Aşk Bize Güvenip Verdiği Büyüsünü,
Sırlarını, Cesaretini, Bilgeliğini ve O İlkel,
O Yaban Ağrısını Geri Alacak
Bunlar Olurken İçimiz Bir an Üşüyecek,
Sonra Geçecek...
Hadi, Oyalanma Birazdan Yarın Olacak...
AŞKTA YARIN YOKTUR SEVGİLİ

DAYANAMIYORUM..!!!

yoruldum artik yeter...
birak beni de artik dinsin gos yaslarim...
boyle yaptikca sadece daha cok aci cekiyorum
GIT ARTIK DAYANAMIYORUM...

unut beni.. sana donemem
yaptiklarin aklimdan cikimiyor...
affedemem bunu benden isteme
GIT ARTIK DAYANAMIYORUM...

sensiz yasamayi ogrendim ...
tekrar yikalamam
birak beni de artik yuzum gulsun...

GIT ARTIKK YETER GIT..!!!

DAYANAMIYORUM..!!! BIRAK BENI..!!