Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 162

Kalbim sensizliği haykırırken
Gözlerim umudumu sahibiyken
Hislerim kalemlere mürekkep olup akarken
Duygularım umut olup evreni doldururken
Seni sensizliği haykırıyorum sensizliği.

Yıldızlar seni anlatır bana seni
Yıldızlar sani yaşatır bana seni
Kalbim seni haykırır seni

Kuşlar hayatımın sesizligimin sesi
Kuşlar seni yaşatır bana seni
Evren kalbimin derinliğinde kaybolduğunda
Gözlerinden gözlerime akkan yıldızlar
Seni yaşatır bana seni

Hep rüyalarımın vazgeçilmez simgesiyken
Hayallerim evreni içinde kaybeder
Avuçlarım sesi haykırır sensizliği
Avuçlarım sesi şiir olup akarken
Avuçlarım seni yaşar sensizken.

Ben Seni Ben Gibi Sevdim (Kimin Aşkı Büyük)

Sevdalarda kural mıdır bilmem?
Aramızda karlı dağlar oldu önce...
Bense, güneşi avucuma alıp,
Dağlardaki karı erittim...
Yine de yol vermedi dağlar ama;
Seni kendime Şirin yaptım,
Dağları delerek sana geldim,
Ben seni Ferhat gibi sevdim...

Yol bu....
Bin bir türlü zorluk vardı önümde,
Fakat, yorulmadım yürümekten,
Yılmadım sana gelmekten..
Ellerim çatladı, kurudu dudaklarım.
Dudaklarımı değil, suları ıslattım,
Seni kendime Leyla yaptım,
Ben seni Mecnun gibi sevdim...

Uzadıkça uzadı sana gelen yollarım.
Yaşadıkça ömür, gittikçe yol bitermiş.
Ömrüm bu yolda bitsin diyerek,
Yol gittikçe ben gittim,
Sanma ki gitmekten bittim.
Seni kendime Aslı ettim,
Ben seni Kerem gibi sevdim...

Her şeye küstüm bu sevda yüzünden.
Hatta kendime bile küstüğüm oldu da
Hayata ve sana küsemedim gülüm.
Bu bendeki, ne hırstı, ne de cesaret.
İçimde deryâları taşıracak bir sevda,
Okyanuslara sığmayacak bir arzu vardı.
Belki de sendin bu büyük Arzu,
Ben seni Kamber gibi sevdim.

Farz et ki ben anamdan yeni doğmuşum,
Üzerimde bir kat elbise bile yok.
Her insan çıplak doğmaz mı gülüm?
Ama ben,
Çıplak fakat,
Kocaman bir yürekle doğmuşum.
Belki Ferhat, belki Mecnun,
Belki Kerem, belki Kamber kıskanacak ama;
Biliyor musun o kocaman yürekle,
Ben seni, BEN gibi sevdim.

Namık Kemal-Bir Tek Sen


Bom boş yollarım var,
Nereye gittiğimi bilmeden ilerlediğim.
Geçmeyen saatlerim var,
Sana ve geleceğimize duran.

Geceleri yıldızlarım,
Sabahları ise güneşim var,
Bir tek sen yoksun kalbim,
Bir tek sen...

Feryadlarım var maviliklere uzanan,
Şiirlerim şarkılarım var seni anlatan, sana ağlatan.
Kabuslarım var beni korkutan ve Allah'a yalvartan,
Bir tek sen yoksun Lavinyam...

Zorluklarım var aşamadığım,
Tek başıma yaşayamadığım.
Artılar ve eksilerim var,
Sorunlarım ve eksik rüyalarım,

Yine de sevdiğim gözyaşlarım, sıcacık duygularım,
Öpmeye doyamadığım resimlerim var.
Bir tek sen yoksun kalbim, her şeyim,
Bir tek, sen...

AŞK SENDE KALSIN...

Anladım gidiyorsun..
Hadi git sen! ...
Git artık..
Sana biriktirdiğim,
Yüreğimin hiçbir anlamı yokmuş…

Demek ki!
Boşa hayal kurmuşum.
Demek ki!
Gözlerin diye her gece
Yıldızlara dalıp,
Boşuna öpmüşüm her birini.
Ve ay’ı sen sanıp
Sabahlara dek
Boşuna içimi dökmüşüm be Ay yüzlüm!

Bir adım kalacakmış sende.
Kalsın!
Zaten senin söylemediğin adımın,
Kimlikten başka bir anlamı yok.
Birde diyorsun ya
Seni görmeyeceğim artık,
Hiçbir şehirde.
Öyle olsun.

Seni, gecelere anlattım.
Yoluna çıkarsam bir gün
Beni onlar yargılasın.
Gözlerin gibi sevdim hep onları
Suçluysam eğer
Bırak ta beni
Yıldızlar vursun.

Boş ver! Git sen!
Topla yıldızlardan gözlerini
Ve ay’da kalmasın gülüşlerin.
Her gece,sabaha kavuşur,
Ve her karanlık aydınlığa.
Yokluğun da,
Her acı gibi diner elbet!
Al!
Bana temiz bir AŞK vermiştin.
Sen de kalsın!
Bak hiç kirletmedim.