Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 221

Uzun zamandır yoksun
Yoksun lu sabahlara uyanıyorum
Aynı
Bildiğin gibi
Yeni bi şey yok
Eski bi şey de yok
Sen gibi..........
Bir ben kaldım
O da...
Ben miyim değilmiyim belli değil artık
Arta kalan ne ki?
Daha ne kadar özleyebilirim seni
Şimdi yalvarsam geçmişime
Bir gün daha yaşamak istesem misket oynadığım sokakta
İlkokuldaki yerli malı haftasına katılsam?
Bana 3 beden küçük gelir çocukluğum
Sende öyle sevgilim
Boşluğunu dolduramaz kimse demiştim giderken
Gelme.........
Sana bol gelicek artık bu aşk!

Kimdi Söyle


Beklemediğim birgün geldin gönlüme,
Ben senindim sen benim değil mi?
Yaşarken ölümü özleyen kimdi?
Ecele yan çizip gülen kimdi söyle?

Ben yaşarken meyhanede sana hasret,
Yakarken içimi zalim gurbet,
Kulağımda hala söylenen cinayet,
Dil yarası'yla ölen kimdi söyle?

Hani kalp güzelliği ağır basardı?
Sevgiler mahşerde de yaşardı!
Gözlerin sevgime anahtardı!
Dünyada kapıları kapatan kimdi söyle?
Her zaman ağlayan kimdi söyle?

Hüzünlü tebessümle gözyaşımdasın
Duyguların sıcak atmosferinde,
Yüreğimin heyecanla atışındasın.
Söylenen her sözde
Yapılan dualardasın.
Ve sen yok musun !
Karşılaştığım her oluşumda,
Attığım adımlardasın.
Sımsıcak, sıcacık duygularla
Yüreğime akmaktasın
Olmaz olmaz deme
Beni ben yapan sevda
Aklımı başımdan alan aşksın.
Bakışımdaki durgunluk
Dudağımdaki suskunluktasın.
Nefesimdeki sonsuz mutluluk
Tenimdeki sıcaklıktasın.
Ey sevgili, yürek atışım ol, gel.
İçimdeki yanan volkana karış,
Sen senliğinden çık
Ben benliğimden
Eriyen kandil gibi
Hiçliğin o eşsiz mutluluğunda yanalım

Her şeye boşver, dolu dolu yaşa.

Madem ki bir aşkın var, ne güzel, tadını çıkar...

Sanki ayıp bir şeymiş de utanıyormuşsun gibi
yazmışsın bana...

Her şeye boşver ve aşkı yaşa... İlle de
büyük aşk olması gerekmez; yaşanan her aşk
büyüktür, yeter ki tadını çıkarmasını bil...

Çok büyük umutlar bağlama, yarını hiç düşünmeden,
günü gününe sev, sevginin tadını çıkar...

Sevgide geleceği düşünürsen aşkı,
bom*** edersin. Sakın haaa...
Sonsuz, monsuz diye karşındakinin başını yeme...

Her şeye boşver; öylesine sev ki,
sevdiğini bile umursama, salt kendin için sev,
bencilce yaşa aşkı, bütün maddesiyle...

Yaşamdan elinde kala kala salt yaşadığın
sevgiler kalır sonunda, ne şu, ne de bu...

Bütün onlar, aşkı yaşamak için gerekli olan
- ne yazık ki gerekli olan- gereklerdir.

Aslolan aşktır yaşamda...

Dolu dolu, dolu dizgin, zilzurna, saniye saniye
aşkı yaşayarak sev...

İki yıl, üç yıl sürecek diye umutlanıp enayilik etme...
İster sürer, ister sürmez... Sen o anı yaşa yeter ki...

Yitirdiğin zaman; yaşadıklarını kazanmış olacaksın...
Sonunda elbet yitireceksin, ama yitireceğini hiç
düşünme; çünkü aynı zamanda kazanmışsındır da...

Anılar kazanıyorsun daha ne...
İç o zaman, sarhoş ol...

Yüce şeyler düşünme severken,
sevgiyi berbat edersin; çünkü sevginin
kendisinden daha yüce bir şey olamaz..

Aferin sana seviyorsan, seviliyorsan...

Sakın kuşkulara kapılma.
Karşındakini didikleme, yiyip bitirme...

Türk gelenekleri, görenekleri öyle...
Sakın bu aptallığı yapma...

Severken yirmi yıl sonrasını değil,

yirmi dakika sonrasını bile düşünme,
sevginin içine edersin...

An an yaşa, derin derin hem de...
Afferin sana...

Çok sevindim. İşe güce boşver.
Artık sana ne Surname'yi,
ne de başka şeyi soruyorum.

Keyfince yaşa, sev... Sevildikçe sev,
sevilmeyince de tastamam boşver ve
o zaman o güzelim yalnızlığına sarıl...


O yalnızlık ki, bütün sevgilerden daha güzeldir
ve sonunda onun koynuna girmek için
kendi kollarımızla kendimizi sararız...

O zaman da hiç üzülmeyeceksin.
Çünkü nasıl olsa, sığınacak bir yalnızlığımız var;
günün birinde anamız bile bizi bırakır gider
ama o yalnızlığımız, biz yaşadıkça bizi hiç bırakmaz...

Severken bunları düşünme, lütfen yarınsız sev!

Hadi, sevgiyle öperim.
Yaşa sen !...

Kimse Sevmedi Beni

( hadi yalnızım gel bu gece , hicranlıyım , bırakma yine ellere ....)


sevdim seni nedenini anlayamadın
aradım seni utandım anlatamadım
derledim seni şiirlerde anlamadılar
duygusuz olmuş insanlar kimse sevmedi beni boşver anlamıyacaklar

denizler geçtim bozdum büyüleri tek senin intizarına
kanat çırpıyorum sana hasreti bıraktım tek vuslatına
kırılmışım dökülmüşüm parçayım gel yanımda olmasına
gözbebeklerime kor küller basarım bakarsam başkasına

öğrendim mutsuzluktan da mutlu olmayı gel ömrümü tüketme
bırak en önde seni sancak gibi taşıyayım gel zehir etme
günlük saklambaç aşkları sevemedim gel lanet etme
menekşe dökerim yollarına pişmanım artık gel işkence etme

elveda günlük aşklarım beni aramayın bu umurumda değil
tek adresimsin ibreti alem duysa dönüşümü senle ilgili değil
yaktılar cıramı sönmeden gittiler akıllandım bu kötü değil
farzet ki ben de kumar oynadım pişmanım zaman engel değil

çocukluk aşkımı duydum yeni ölmüş gel son aşkım ol
inan eser kalmadı eski duruşumdan gel nakışım ol
duygusuz olmuş insanlar boş bakıyor gel başıma taç ol
sağım solum isyan arkamda gençlik öldü gel yaşantım ol

YÜREĞİMİZ DURULUR

Yine de toprak suyu dışına salar
Kan boşaltır güneş beyinlerimize
İki özgür ruhun kucaklaşmasıdır
Birbirimize çektiğimiz hançerle

Yine de tıpkı bana benzer
Senin açtığın ilk kişiliğimin döngüsü
Yine zevk içinde güzel bedeninden
Doğanın en soylu sessizliği
Mıhlanır yıldızların gücüne.

Tanrısal bir şölendir
Umutlara bağlıdır görüntümüz
Birbirimize inancımız ya da

Sudan geçer gibi ellerimiz
Birbirine değmeden dokunur
Ve konaklamadan hiçbir yerde
Sadece sonsuzda, o bomboş ıssızlkta
Yüreğimiz durulur

Özel Arabul

Revo.

Gülü vurmuşlar Gül Sokağı’nda,
Uzanmış üç adım yatıyordu gül...

Bir adam usulca bir uçuruma,
"Sevgi için" deyip atıyordu gül...

Ve bir kız kanatıp hüznü boyuna,
Hepten sevgisizlere satıyordu gül...

Gülü vurmuşlar Gül Sokağı’nda,
Uzanmış üç adım yatıyordu gül...