Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 265

Ben Henüz Sensiz Yapamıyorum



Korkuyorum gecelerden…
Bitip tükenmiyor
Yalnız kalıyorum yine senle…
Kızıyorsun bana
Ağlıyorsun…
Çekip gidiyorsun
Birde affettiğini düşlüyorum.
Dönüp geliyorsun
Bu sefer gülüyorsun…
Rahatlıyorum…
Sonra gerçek bana bir tokat atıyor
Kendime geliyorum
“Nerdesin?”…
İnan bana olmuyor
Sensizlik dokunuyor
Gözyaşlarım kurumuyor
Unutamıyorum ne seni ne o günleri…
Gerçekler gerçekten acıymış…
Dudaklarımdan şu cümle dökülüyor
“Ben henüz sensiz yapamıyorum…”

ANLAYABİLİRMİSİN SEN..


uzun soğuk kış gecelerinde..
kendisinden başka dinleyeni olmayıpta
duvarlarla konuşanın halini..
ANLAYABİLİRMİSİN SEN

kırık dökük tencerede,kuru ekmekten başka
yiyeceği olmayan ,
etrafına toplanıpta paylaşamayan
o çocukların halini
ANLAYABİLİRMİSİN SEN


el bebek gül bebek bayramlarında
şen şakrak oynayan çocukların yanında
bir köşede boynunu bükmüş gözü yaşlı
o masumun halini..
ANLAYABİLİRMİSİN SEN

yazın plajlarda,kışın barlarda
elinde içki kadehi
eşitlik lakırdısı yapanların yanısıra
kucağında bebesiyle, soğuktan hıçkıran
o çaresiz *****n halini
ANLAYABİLİRMİSİN SEN


cebinde beş kuruş parası olmayan
evinde açlıktan çocukları ağlayan
yeni başlayan bir günü ölümden sayan
o yoksul babanın halini..
ANLAYABİLİRMİSİN SEN

Hani Bir An Gelir...


Hani bir ân gelir... Ve söylenmez sözler söylenir olur!
.....
Hani bir ân gelir...
Mutluluk pembe bir ipek mendil gibi savrulur loş odada!
.....
Hani bir ân gelir...
Bir ân gelir...
Hani bir göz bir göze gelir.

Hani, öyle bir ân gelir ki;
En “gelinmez” yollarla en “varılmaz” yolların, senle ben arasındaki yarda boyun büktüğünü görürsün...
Bu yar; iki yâr arasıdır! ..
Her yar iki yâr arasıdır! ..
Ve üstelik;
Yaralar yara benzer,
Her yar yaraya benzer!
Yar başında duruşum;
Yâre nâraya benzer! ...

Halbuki gök yerin...
Halbuki gök yarın...
Halbuki gök yârin içindedir bu mesafelerde! ..
.....
Veya gök, mavi bir hançer gibi dalıvermiştir de toprağın içine; şimdi toprak, kendi içindeki kocca bir yarayı yâr bilmiş... Kendini parçalayan kooskoca bir yar başına türbedar olmuştur! ! !

Halbuki hep...
Hep iki yârdır;
Bir yar başında duran...
.....
Her yar, yâri gördüğüm rüyadır! ..

Yolun biri gözlerinden başlaar senden içeri gider; diğeri gözlerimden, benden içeri...
Bir yar oluşur her yârin arasında kalan boşlukta! ..
Ben, yarın bir duvarı olup sana bakarım bu yandan... Sen yarın bir duvarı olur, o yandan bana bakarsın! ..
Ve en derinimden gelip en derinine gidebilecek olan yol ile, en derininden çıkıp en derinime inebilecek olan gökkuşağı “bakışlarımızda” kopar! ..
Biz, sarılmadıkça...
.....
Yarlar kaldıkça yârlar arasında! ..

Hani bir ân gelir...
Ve söylenmez sözler söylenir olur!
.....
Hani bir ân gelir...
Mutluluk pembe bir ipek mendil gibi savrulur loş odada!
.....
Hani bir ân gelir...
Bir ân gelir...
Hani bir göz bir göze gelir...
Hani bir ân gelir...
Bir ân...
Bakışlar düğümlenir;
Bütün yarlar silinir,
Sıra söylenmezlere gelir...

TEZAT DUYGULAR




Mapus kaldım
Gözlerinin mavisinde

Mavi özgürlüktür
Gözlerin mavi

Mapus maviyi özler
Ben gözlerini

Yetti artık mapusluğum
Maviye boya beni...

Yağmur I



Yağmur damlaları
Aralıksız düşüyor
Yere.
Bunlar
İçimdeki gözyaşları
Senin için akan.
Her damla çarpışında
Sesler çıkararak pencereye,
Bir damla daha akıyor
Yüreğimden.
Balkondaki çiçeklerin üzerinde
Gözyaşlarım var şimdi.
Damlalar akıp gidiyor,
Karışıyor toprağa.
Üzüntümü toprağa
Verip,
Zevkini çıkarmaya çalışıyorum
Bu yağmurun.
Yine sen varsın aklımda,
Unutamıyorum.
Bir anda,
Gözlerimin içine bakarak
Gülümseyişin geliyor gözlerimin önüne.
Yağmur
Tazelik veriyor hayatıma.
Düşüncenle
Bir gülümseme geliyor
Yüzüme
Bu kadar zamandan sonra.

SEN



Sen;
Gözlerinde kaybolduğum,
Hissizleştiğim,
Son kadehimdeki şarap gibi,
Sarhoşluğumsun
Yalnızlığımsın,Gecelerimsin;
Yüreğimin derinliklerinde
Anlatamadığım,
Garip duygularımsın ..
Yaşayıp ta anlatamadığım
Sevgilimsin ...

Aşk Biyografisi



Çember çevirerek koşarken sokaklarda
Düşüp dizlerimizi parçalardık.
Gülen gözlerle kalkıp ayağa,
Çember peşinde yine koşmaya başlardık.
Usanmazdık,bıkmazdık,yorulmazdık,
Yaramazdık,kararlıydık,inatçıydık.
Dizimizdeki akan kanlara aldırmazdık;
Kabuk bağladı yaralarımız ,yılmadık...

Sapanlarımız vardı ellerimizde,
Kuşları birer birer avlardık.
pişman olduk sonraları ama
Epeyce kuşun canını aldık..

Çocuk aklımızdan çıkmazdı yaramazlık,
Çok yaramazdık.

Bitince çocukluğumuz,
Biraz büyünce aklımız,
Sakallarımız başlayınca pipon maçına
derslerden kaçmaya başladık sigara molasına..
Bir meraktı önceleri sonra sardı sımsıkı,
Arkasından bira geldi,rakı..
Dağıttık iyice ,saldık kendimizi..
Lise de bitti bunlara rağmen teşekkürle..

Başladım yüksek okulda okumaya...
Herşey iyiydi ,herşey güzel.
Sonra aşk yakaladı omuzlarımdan.
Tuttu silkeledi ,
Tuttu vurdu yüreğimi.
Ve çekip gitti bırakıp cesedimi..

Epeyce ölü kaldım.
Geçince 'zaman'ilaç oldu bana.
İyileştim sanarken,yine çıktı aşk.
Yine vurdu bıraktı beni,
yine attı kaçtı beni.
Yine öldüm..
'Zaman yine iyileştidi,iyileştim.

Ben aşkı aradım,buldum..
Ondan hesap soracaktım.
Onu sardım sımsıkı,
Tam bırakacaktım vurarak yüreğini,
Öldüğüm anlar geldi aklıma..
Öldürmeyecektim aşkı,bıraktım.
Nereye giderse gitsindi,
ne olursa olsundu sonu..
Bırakılmaz oldu sonra;
Daha da sarıldım.
Sımsıkı hemde dört kolla.
Araya 'zaman' girdi sonra.
Özlemenin güzelliğini de
Acısını da aynı anda yaşadım.
Aşka da bağlandım.

'Zaman' oyun oynadı bana..
Aşkım benden kopmuş bu arada.
Hissi kalmamış,ben seven yalnız..
Duyguları kaybolmuş,bir ben seven yalnız.
Şans tanımadı 'zaman',
Bir defa daha istedim,olmadı..

Biterken bu aşk da ben ölmedim.
Ölmemeyi öğrendim ama,
Felç kaldı duygularım....

Ben Sendim

Tanıdıkça seviyor, sevdikçe tanıyordum seni
Soğuk gecelerime sıcak bir merhaba,
Boş geçen ömrüme bir anlamdın...
Buldum diyordum! Sonunda buldum...
Bana benden yakın, benden öte bir şeydin
Ne konuşmaya gerek vardı ne anlatmaya.
Gözlerimiz konuşuyor gönlümüz dinliyordu.
Anlaşılmak ne güzel şeymiş, bilmiyordum...
Ömrümce özlemini çekmiştim oysa

Öyle ani girdin ki hayatıma
Birden bire, bilmeden, istemeden..
Fırtına gibi yaktın yıktın her şeyi
Ne ideallerim kaldı geriye, ne prensiplerim...
Oysa yasaktın bana
Benim sana yasak olduğum gibi...

Nereye baksam
Ne düşünsem
Ne yapsam her an aklımdaydın.
Bilmiyorum rüyalarıma da girdin mi
Hatırlamam rüyalarımı
Ama her sabah uyandığımda
İlk aklıma gelen yine sen oluyordun.
Gönülden bir günaydın gönderiyordum sana
Gönülden...
Taptaze,
Sıcacık
Buram buram aşk kokan
Üşümüş gönlünü ısıtsın diye.

Sende üşüyordun yalnızlıktan,
Anlaşılamamaktan kahroluyordun
Bir şeyleri anlatabilmek için
Kelimelerle boğuşmak sana da zül geliyordu.
Kendini anlatmaya çalışmak kahrediyordu
Neden ben anlatmak zorunda kalıyor ki diyordun.
Neden onlar anlamıyorlar... Neden...

İşte kadınım
Böyle bir anda girdin hayatıma
Yıllardır özlemimdin, idealimdin.
İnanmıyordum artık varlığına idealimdeki kadının.
İmkânsız diyordum.
Benim gibi bir aptal daha olamaz hayatta.
Benim kadar garip
Benim kadar yalnız
Benim kadar hiç kimse...

Başkaları uğruna kendini feda edecek,
Onların mutluluğu için kendini hiçe sayacak
Başka bir aptal daha olamaz dünyada.
Ne yazık ki varmış!..

Güzel geçen bir kaç ayın sonunda
Geldiğin gibi gittin, yakıp yıkarak..
Dağ gibi bir adamı yerle bir ederek.
Başkalarının mutluluğu için
Kurban ettin kendini ve beni.
Düşünmedin hiç sevgimizi.
Düşünmedin beni.
Çünkü ben sendim
Ve sen kendini düşünmezdin...