Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 27

... İSTERDİM...
Bir martı olmak isterdim.
Mavilikler arasında süzülen,
Gözlerinden ellerinden
bir parça umut kapmaya çalışan,
Sonra bir bakışınla vurulan,
derinliklerinde boğulan,
ama hiç unutulmayan.
Birkaç damla yaş olmak isterdim.
En güzel gözlerden bir martı için dökülen,
Kapkara topraklardaki
Kıpkırmızı gülleri sulayan.
Ama hiç kurumayan,
Asla kurutmayan.
Bir avuç toprak olmak isterdim.
Sensizliğin kuraklığında,
Belki günlerce belki yıllarca seni bekleyecek,
Sonunda saracak ama ellerini
Bir daha hiç bırakmayacak olan.
Bir ağıt olmak isterdim.
Mezarının başında belki annence,
belki aşığınca yazılan
İçinde senden benden bir şeyler olan
İkimizi anlatan hiç
UNUTTURMAYAN.

Sevsen Gitmezdin
Eğer sevseydin
Böyle boynu bükük
Sana muhtaç, ellerine muhtaç
Bir gülümseyişine muhtaç,
Bırakıpta gitmezdin beni
Herşeyimle bağlanmışken sana
Ölüm bile ayıramaz sanırken,
Hiç sevmemiş gibi,
Savurup en büyük acılara,
Bırakıpta gitmezdin beni
Ne kadar da aptalmışım meğer,
Yalanmış gözlerinde ışıldayan gözler
Yalanmış bana sarılan kollar
Öptüğüm dudaklar,
Yalan söylüyormuş seni seviyorum derken
giderken,
Bütün umutlarımı,
Bütün değerlerimi,
Tek tek çiğneyen ayaklarının,
Bana yürüyüşü yalanmış
Köpeklere yem yapsam
Yeridir şu yüreğimi
Koparıp parça parça etmeli
Sana uzanan ellerimi
Ve sana kilitlenmiş beynimi
Kurşunlamalı,
Ben buna layığım
Ben bunu hak ettim
Hak etmesem
Bırakıp da gitmezdin beni
Canın sağolsun aşkım
Gururla dolsun yüreğin
Sevdalara yürek kapatmış beni
Deli divane ettin ya aşkından
Bir de sen vurdun ya
Bir de sen,
En incinmiş yanımdan
Sen çok yaşa
Sen çok yaşa aşkım
Ben sevdandan gebereyim.

Yasak
Yasakladım seni kendime
kendimi sana bundan böyle
Seni senle yaşamak yasak
Ömür senindi, verirdim uğruna
Can koyardım,
Baş koyardım yoluna
Kaçmazdım hiç kolayına
Yaşardım en yaşanmazları
Oysa şimdi
Seni öpmek, dokunmak yasak
Çılgın bir aşk bu
biliyorum
biliyorsun
Yinede sana gel demiyorum
Sende çağırma
Seni çağırmak, çağrına uymak yasak

DEMEDİN OYSA! !

Fatoş Yıldız

Sevdalar Böyle Başlar
Önce dünyama sesin girdi özlemli, kısık
Bir mutluluk muştusu gibi ta uzaklardan
Çok sonrası öptüğüm o gül dudaklarından
Önce sesindi çağıran beni gür ve aydınlık
Önce küçük ellerin kondu avuçlarıma
Yolunu şaşırmış bir kuş gibi, ürkek
Alıştım herşeyine, her yerine giderek
Saplandın iğnelerce parmak uçlarıma
Önce bir akşamdı gelen seninle dopdolu
İnanılmaz, doyulmaz, anlatılmaz, kanılmaz
Bir akşamdı sevgiden, apaydınlık, bembeyaz
Bir akşamdı, alev alev istekli, duygulu
Herşey gerçekti, öylesine güzel, yalansız
Ağladım sensiz geçen ve geçecek günlere
Sende olumsuzluğun çagrısını duydum önce
Sonra tutuşup, yandım ben, sevdalandım apansız