Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 285

Beni Yokluğuna Alıştırma

Yokluğunu soluyorum son günler.acı geliyor,ağır geliyor sensizliği taşıması...

Hayallerim vardı bölük pörçük,gece aydınlığında umutlarım vardı
yüreğimin bir kenarını aydınlatan.
Sevinç çığlıkları yankılanıyordu sessizce odamda...
Ellerin, yeşil gözlerin, tatlı bir tebessümle kıvrılan dudakların vardı...
Sen vardın soluğumda, kalp atışlarımda
Hayallerin böyle silik değildi karşımda...

Tutkularım vardı
Heyecanlarımsa doruklarda
Özlemlerim çılgınlıklardan öteydi
Bekleyişlerim sınırsız
Yani sen vardın hayatımın her yanında

Beni sensizliğe mahkûm ettin
Yokluğuna
Sınır çizdin hayallerime
Sevincimin sesini boğdun
Yapma ne olur
Beni hasretine alıştırma

Alışmak ötesindedir sevmenin!
Sessizliği, yokluğunu senden çok seversem...
Korkuyorum,
Belkide seni bu kadar çok sevemem !!!

Yağmur



Bugün yağar mı yağmur bilemiyorum
Uyandığımda yaptığım ilk şey
Pencereden bakmaktı
Bulutlar bu koca şehrin havasını
Bir annenin çocuğunu sever gibi okşuyordu
Arada bir gözüken güneş ise
Sanki gardiyandı başlarında
Bulutlar sanki yıllarca hasret kalmıştı evladına
O kadar ki hızlıca kapladı bir anda gökyüzünü
Her kavuşmada birkaç damla gözyaşı vardır
Bu acıdan değil sevinçtendir
Doğrusu bilemiyorum ama
Bulutların sevinç göz yaşlarını birazdan akıtacağını
Tahmin ediyorum
Benimki bir tahmin sadece
Siz ne dersiniz

Benim İmzam


Bir imzam var ki
darmadağın
Çok yorulmuş
Ama yüreği hala çocuk
İnsanlardan kaçan
Hep hüzünlü
Kendini şiire vermiş
Garip mi garip
Artık tat almıyor
Yargıç rolündeki insancıklardan
Yalnızlık halısını
İlmik ilmik dokuyor
Satranç gibi bir imza işte
İmzam ayni ben
Hep bir şey arar
İlmikleri çözülür
Mat olur bulamaz.

Parmaklığın Ötesinden -II-



Su sefer bayrağını çekmiş vapur
Bizim Karadeniz'e gider.
Beni alıp götürmese de,
Alır, düşüncemi çocukluğuma götürür,
Çocukluğumun memleketine.
Kıyıcığında doğmuşum Kastamonu'nun
Fener fener bilirim Karadeniz'i.
Kahrını çekmişim yıldızının, poyrazının,
Ecel terleri dökmüşüm karayelinde.
Kim bilir ne haldedir,
Benim frengisiyle meşhur memleketim,
Şimdi ne halde ?
Ekmekleri mısır bazlaması mı,
Bulgurlu mancar mı hala bayram yemekleri ?
Çok sıkıntı çektik Seferberlik'te,
Çok mısır koçanı yedik, vesikalı;
Bu sefer de vesikasiz yemişler,
Gazsız, sabunsuz kalmışlar.
Kim gider, kim sorar hallerini ?
Bilirim ne vapurun büyükleri uğrar,
Ne insanların büyükleri;
Memurlar gelir ufak tefek,
Büyüyünce giderler.
Balıklardan bile hamsiler vurur,
Vursa vursa karaya.

Benim Aşkım

Umutsuzca doğan kelebek misali
Sevgimizde böyle olurdu belki de
Bir günlük çok kısa değil mi
Ona da razıydım be gülüm.

Sana gülüm dedim ya
Sevgimiz gül gibi olsun
İlkbaharda açıp sonbaharda solsun
Vazgeçtim aşkım oda olmasın.

Peki, şunu dinle canım
Benim duygularım aşk olsun
Ne ölsün ne solsun
Ebediyen ölümsüz olsun.

Deniz



Denizi severiz dedik ya
Öyle bir deniz düşün ki
Içinde tuzlu su yerine deli sevdamız olsun
Ikimizin sevdası
Öyle bir sevda ki okyanuslardan daha büyük
Okyanuslardan daha derin
Vay dünyanın haline o zaman
Yetmez bize yetmez
Ne okyanusların alanı
Ne de karaların alanı
Boğarız sevgisizlikleri, riyakarlıkları
Boğulsunlar yok olsunlar
Sevgiden uzak olanlar
Biz seninle yaşayalım
Dünyaya ibret olalım
Sıcak sevgimizle
Denizlerde taşalım

GÖZYAŞLARIM


Ağladığıma bakmayın benim,
Hüzün yok bende şuan sevinç var.
Bu gözyaşlarım, mutluluk gözyaşları.
**
Dün kaldırımda soğuktan donarken bulduğum.
Sonra sarıp sarmalayıp,
Kimsesizler yurduna sunduğum.
Genç'in yaşadığının gözyaşları bunlar.
**
Birde beni kim buldu, getirdi,diye sormuş.
Ve sonra kirli ellerini kaldırıp,
Bana dua'da bulunmuş.
Teşekkür ederim...
**
Şimdi yanına gideceğim,utanıyorum.
Ne diyeceğimi bilemiyorum.
**
Birde çevresinde bu haldeki,
Muhtaç ve aç insanlara el uzatmayanlara,
Bu gözyaşlarım.
Dostlarım,sizede birazıcık...