Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 286

Çırpınış



Ve güneş doğuyor içime
Sıcak bakışlarında
Bu kar kıyamette.

Yüreğim tutuşuyor alev alev
Yüzündeki masumiyeti gördükçe
Ayazda kalmış bedenimde.

Seni yaşıyorum her soluduğumda
Çaresizliğin dalgalarıyla boğuşuyorum
Senden uzak olduğumda.

Baharlara özlem duyuyorum
Çığlığını susturmak için yüreğimin
Mutluluğa kanat açmak istiyorum.

Çiçeklere uzatıyorum ellerimi
Aklıma sen geliyorsun
İncitmeye kıyamıyorum.


Özleminle boğuluyorum
Uzaktan uzağa sana baktığımda
Düşüncelerimi senden uzaklaştıramadığımda.

Kendime kızıyorum bazen
Suskunluğuma umutsuzluğuma
Seni senden çalamadığıma.

Hayal



Bir hayalin peşinden koşmak nedir bilir misin?
Savrulmak bilmediklerinin ardından
Yaşlı gözlerini gökyüzüne çevirdiğinde canının
acıması nasıldır bilir misin?
Hayallerimin en titrek zamanında cemre düştü yüreğime.
Tüm bilinmezliklerden sıyırıp bedenimi
takıldım hayallerimin peşine.
Yeşilliklerin arasında bir fincan kahve dumanında
paylaşmalıydım hayallerimi.
Sessizliğinin anahtarı soramadıklarımdı.
Suskunluğumun kilidi açılmazdı.
Düşlediklerimle düşleyemediklerimin toplamıydım ben,
Yarım kalmışlığım geçmişimden hatıraydı.
Bir sokak çocuğunun gözlerine saklamıştım hayallerimi,
Kimsesiz her çocuğun göz yaşına saklamıştım.
Gecenin lacivertliğinde kayan bir yıldızın parlayışıydı hayallerim
ama sen yıldızın kaydığını görmemiştin.
Bilmezdin yakıcı güneşin alnında hayal toplamayı,
Sağnak yağmurda şemsiyeni evde bırakıp,
hayallerinle ıslanmayı bilmezdin.
Bir savruluştu her şey senin için;
Rüzgarın yönü, güzel bir kadının kokusuydu savruluşun.
Sen öylesine yaşardın, ben hayallerim için.
Param yoktu ama hayallerim vardı.
Paran yoktu ama paranın kokusunu seviyordun.
Çok uzaklarda yanan bir ışığa adardım hayallerimi.
sokaktan geçen yalnız bir adamın ıslığıydı zenginliğim.
Yaşlı gözlerle gökyüzüne her baktığımda
canım acırdı yine de hayal ederdim.
Çünkü; Yaşamın en güleç yüzüydü hayallerim.
Ya senin gibi hayallerimi de yitirseydim...
Bir hayalin peşinden koşmak nedir bilir misin?
Bir çocuğun gözyaşlarına saklamak hayalleri
Hayal etmek ne demektir bilir misin?

Bir Martı Çığlığı



Bir çocuktan aldık gülücüğü biz,
Bir sokak şarkıcısından ağlamayı.
Hiçbir zaman kocaman bağıramadık.
Geceyi yırtan sesimiz olmadı bizim.
Kırılmadı ellerimizde gül dalları mor menekşeler.
Nergisler de solmadı ellerimizde.
Sadece kuşların kanadına aşk yazıp kaçıyordu ellerimiz.
Ellerim ellerini değiyordu susarken.

Nafile bir kaderin esiri değildi yüreğimiz,
Esmer bir gecenin umudu.
Umuttan yana unuttuğumuz bir dünyanın ortasındaydık ikimiz.
İkimiz vardık, sadece ikimiz.
Ne esen rüzgardan medet umardık,
Ne de ay ışığından.
Bir şiirlerimiz vardı avuçlarımızda.
Bir de dualarımız dudaklarımızda.
Gözünde baharın kokusu, ellerinde yüreğim.
Yüzündeki tatlı pembelik, alıyor gözlerini benden.
Ellerim ellerini değiyordu susarken.

Hüzünlenince zor bir akşamın sabahı,
Gözlerimiz kayardı ufuktan.
Şarkılar söyleriz; hiç eskimez yüzümüz.
Bir bahar solar şarkılarda,
Bir deli rüzgar öper yüzümüzü,
Çatlak dudaklarımızı bir biz.
Hiç sevmedik ölümü biz.
Hiç böyle yalnız da kalmadık.
Solunca başka bir akşam hiç ağlamadık.
Kor alev düşse de yanmadık.
Ayaz vurmazdı yüzümüze.
Biz güçlüydük.

Güneşi anlat bana.
Kanadına aşk yazıp kaçtığımız kuşları.
Kırılan gül dallarını,
Açmadan solan son geceyi.
Esmer bir gece olsun avuçlarımızda.
Serin bir seher vakti,
Bir çay içimi dudaklarımızda yine aynı dua,
Yüreklerimizde yine aynı umut.
Şarkılar söyleriz aşktan yana,
Ellerin avuçlarımda.
Dudaklarımızda demli bir öpücük.
Koca bir geceden beklediğimiz bir demet yıldız çiçeğiyse,
Koca bir sabahtan beklediğimiz bir tutam umuttu.
Hiç sevmedik ölümü biz,
Hiç böyle yalnız da kalmadık.
Ne esen rüzgardan medet umardık,
Ne de ay ışığından.
Bir şiirlerimiz vardı avuçlarımızda,
Bir de dualarımız dudaklarımızda.
Bir bahar solar gözlerinde,
Bir gün batımı ufuktan,
Bir martı çığlığı kopar yüreklerimizden
Ve sonra yıkılışı hayatın umarsız.
Aklımız almıyordu ölümü.
Çok küçüktü aklımız ama,
Koskocamandı yüreğimiz.
Yumruk kadar da olsa koskocaman.

Bir çocuktan aldık gülücüğü biz,
Bir sokak şarkıcısından ağlamayı.
Ağlasam sen de ağlar mısın bebeğim?
Anlatsam bir daha dinler misin aşkımı?
Dinlesem anlatır mısın aşktan?
İstesem bir parça da bana vermez misin kara topraktan?

Bir yürek kadardık ikimiz, bir dünya kadardı yüreğimiz.
Bir çocuğun üşüyen yanaklarının pembeliğinden sor beni.

Meccanen...



bazen ben aptalcada olsa,
okyanusların ıssızlığını,gökyüzünün maviliğini düşünürüm...
kuşların kanat çırpışını,çöldeki susuzluğu düşünürüm...
bazen ben aptalcada olsa,
dağların heybetini,göllerin ezilmişliğini düşünürüm...
tarlaya ekilen tahılı,biçilen buğdayı düşünürüm...
bazen ben aptalcada olsa,
beni ısıtan ateşi,can veren suyu düşünürüm...
parçam olan toprağı,nefes aldığım havayı düşünürüm...
bazen ben aptalcada olsa,
yaşamın kahrını,hayatın acımasızlığını düşünürüm...
meleklerin sesini duyar onların şeklini düşünürüm...
aslında ben aptalca olmayan
bir tek şey düşündüğümü düşünüp
seni düşünürüm...