Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 317

Hak Nebinin diline nifak sayılmış emanete ihanet, Tohum toprağa,yavru
yuvaya,yuva anaya emanet, Şak şak olmuş toprak suya,su buluta emanet, Yusuf

Sponsorlu Bağlantılar

kuyuya,Mısır Yusufa emanet, Hak Nebi mağaraya,Medine Hak Nebiye emanet,
İbrahim ateşe,İsmail bıçağa emanet, Ne bıçak, ne ateş, ne kuyu, ne de mağara
etmedi ihanet, Asrın İbrahimleri sana emanet! Arkadaş!Gel sen de bir kor
gibi yak sineni, Çünkü hepsi Allaha emanet. İçine doğru derinleş,dibi
görünmeyen bir kuyu ol, Sakla Yusufları koynunda, Yusuflar sana emanet!
Mağarada yılan olma, Güvercin gibi vefalı,örümcek gibi tehlikelere perdedâr
ol, Mağara gibi al Muhammedileri,al yedi genci,al bütün bir gençliği
Hz.Sümeyrâ, Hak Nebiyi evlâtlarına emanet etti. Sakın Ona bir şey olursa
eve dönmeyin dedi. Dönmeden emanete sahip çıkamayacaklarını anlayınca
vazgeçtiler eve dönmekten. Evlerinden çıkamayanlar neyin emanetçisi acaba?
Bilecik İstasyonunda yaşlı ana,oğlunu cepheye uğurlarken ona; Oğlum babanı
Dİmetokada, dayını Şibkada, ağabeylerini Çanakkalede kaybettim, Sen benim
son yongamsın, sen de dönmezsen ben Allaha emanet! diyordu. Ve ilâve
ediyordu Git, sen de git! Minareler ezansız, camiler Kurânsız kalacaksa,
sen de git. Ezan, Kurân ,Vatan kime emanet? Galiçyada , Şibkada,
Dimetokada kalanların evlatları kime emanet? Ben sağ dönseydim uğrunda
öldüğüm Kurânı, Canımdan çok sevdiğim, İslâmı yavruma öğretirdim” diyen Ve
fakat şimdi mabet yüzü görmeyen bu şehit evlatları kime emanet?.. Cafer-i
Tayyar şehit olmuştu, Hak Nebi geldi, yetimlerinin başını okşadı ve ağladı.
Baş okşayan kim? Gözyaşı kime emanet? Cephede kanlar içinde son anlarını
yaşarken, vücudundan kanlı kurşunu çıkarıp; Arkadaşım Memiş, şunu al oğluma
emanet et. Ben yaşadığım müddetçe vazifemi yaptım, inandığım mukaddesler
uğruna can veriyorum. Senden de bunun hakkını vermeni istiyorum dediğimi
ilet. Mukaddes kurşun kime emanet! Sütçü İmamım!İki bacımızın yaşmağını
aldılar diye Maraşı kana buladın. Senin şuurun kime, yaşmak kime emanet?
Şair Hz. Amineye, Ey Ebvada yatan ölü, Bahçende açtı dünyanın en güzel
Gülü, Derken bahçe kime, Gül kime emanet? Bilâller, dem tutan bülbüller
nerede? Arkadaş! Gül de,bülbül de, bağ da, bahçıvan da, Bıçak altındaki
İsmailler, ateş içindeki İbrahimler, kuyudaki Yusuflar, Şu gerideki isimsiz
kümbet, şu ilerideki ıssız mabet, Unutma hepsi sana emanet!!!

Sevgi Limanı



Ağlamak bana zor gelirdi
Sensiz olduğum akşamlarda
Beni adeta boğan o duvarlar
Seni tanıdıktan, senden bir iz taşıdıktan sonra
Sevgiye açılan bir liman gibi
Beni kendilerine çektiler
Çünkü seni sadece onlara anlatabiliyordum
Ve sadece onlarla paylaşabiliyordum
Hatta onlardan kıskanıyordum
Belki de bu yüzden onları yumrukluyordum
Onlardan hıncımı çıkarıyordum
Ama artık sevgi limanından ayrıldım
Ve biliyor musun artık arkandan
Yapabildiğim tek bir şey kaldı
Ağlamak
Evet, sen bana ağlamayı öğrettin

Bir Sevda Masalı



Bir sevda masalı okuyorum
Boş zamanlarımın dışında
Birinci bölüm
Geçmişin ışık görmeyecek karanlığı
İkinci bölüm
Gelmiş geçmiş hayatımın en büyük aşkı
Öyle bir masal
Güneş tanrısı olsanda
Sabahı olmayacak;birinci büölüm
Nefret ateşi yaksamda
İçimde kül olmayacak;ikinci bölüm

Bir sevda maskesi taşıyorum suratımda
Bir yüzü
Günahsız ama afsız mazide kalan hatan
Öbür yüzü attı atalı kalbimin
Görmediği kara sevdan
Öyle bir maske
Ne gözyaşlarım silebildi onun bir yüzünü
Ne küsmelerin nede sırtını dönmelerin
Atabildi onun öbür yüzünü

Bir sevda denizinde yüzüyorum gençliğimin
Suyun altında
Tarihe gömülmüş koca bir batık
Suyun üstünde
Tarihe yazılmış kör bir aşık
Öyle bir deniz
Ne kadar uğraşsan çıkaramazsın
Batık hep orada kalacak
Suyun altında
Ne kadar çeksen beni aşağıya başaramazsın
Ben hep orada kalacağım
Suyun üstünde...

Öğreneceksin

Gözyaşların sele dönüştüğünde
Saatlerin yok olup gittiğinde
İnsanı yıkıp gitmek neymiş
Elbet sende öğreneceksin.

Gördüğünde içine nefret dolarsa
Her şeyde bahanen o olursa
Bir kurşun sıkıp kurtulmak istemeyi
Elbet sende öğreneceksin.

Her şeyin hesabını verememek
Sevgiyi bir hiçe dönüştürmek
Gözyaşlarının hesabını görememeyi
Elbet sende öğreneceksin.

Gün gelecek sende çekeceksin
Bir gün elbet sende göreceksin
Severken ayrılmak neymiş
Elbet sende öğreneceksin.

Düşler Sokağı / Hüsnü AktanBen kuşlardan da küçüktüm bir gece vaktiydi Aşk tuttu elimden benimGeçtim düşler sokağından bir gece vaktiydi Ceplerimde hacıyatmazlar Yağmur yağsa, uykum kaçsa Bir kuş konsa badi parmağıma Ağlardım bir başıma Sevdadandır dedi annem aldırma Aldırma gel yanıma Kaç mevsim aşk pazarında geçti yalanlarla Düş sattım aldanmışlaraAklım kaçıverdi elimden bir gece vaktiydi Sevdiğim başka, sevenim başka Yağmur yağsa, uykum kaçsa Bir kuş konsa badi parmağıma Ağlardım bir başıma Sevdadandır dedi annem aldırma Aldırma gel yanıma

Bir Şey Var Aramızda



bir şey var aramızda
ne tarif edebildiğim
ne şiirlerde yazabildiğim

bir şey var aramızda
yüreğimde hissedebildiğim
ama dile getiremediğim

bir şey var aramızda
bedenimde çoğalan
ama elimde olmayan

bir şey var aramızda
biri sana ait biri bana
büyük bir sevgi aramızda

Son bahar


Kapı girişinde gülüşün kalmıştır
Koltuk örtüsünde gözyaşın
Damaklarımda son pişirdiğin yemeğin tadı
Ben zaten özlemiştim ağlamayı

Topuklarından düşen çamurları ararım ayakkabılıkta
Askıdan kokun gelir burnuma
Yorganımda tokadın kalmıştır
Bana en çok yalnızlık yakışmıştır

Aynada saçların savrulur
Kulaklarımdadır hala son söylediğin türkü
Yanık bir kahve içerim
Bir sabah gelirsin diye seni beklerim

Ben hala merdivenlerde senin arkandan çıkarım eve
Abartılı basarım kapı ziline
Ayakkabılarımı dışarıda bırakırım
Gülüşümü ayakkabılıkta.