Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 321

Bir Veda Havası



Vakit tamam!.. seni terk ediyorum.
Bütün alışkanlıklardan
Ve bütün sıradanlıklardan öteye,
Yorumsuz bir hayatı seçiyorum.
Doymadım inan,
Kanamadım sevgine ...

Korkulu geceleri sayar gibi,
Deprem gecesinde bir yıldız,
Birdenbire kayar gibi;
Ellerim kurtulacak ellerinden,
Bir kuru dal, ağacından
Çatırdayıp kopar gibi...

Aşksa, bitti...
Gülse, hiç dermedik.
Bul kendini kuytularda, hadi dal!
Seninle bir bütün olabilirdik...
Hoşça kal gözümün nuru,
Hoşça kal...

Vakit tamam!.. seni terk ediyorum.
Bu, kırık ve incecik
Bir veda havasıdır.
Tutuşan ellerimden
Parmak uçlarına değen sıcaklık,
İncinen bir hayatın yarasıdır...

Kalacak tüm izlerin hayatımda.
Gözümden bir damla yaş,
Sızlayıp resmine aktığında;
Bir yer bulabilsem keşke
Bir yer, seni hatırlatmayan;
Kan tarlası gelincik şafağında...

Ölümse, korktun.
Savaşsa, hep kaçtın...
Vur kendini kuşkularda, hadi al!
Sen bir suydun oysa,
Sen bir ialçtın...
Hoşça kal canımın içi,
Hoşçakal...

Ağıtı Yaralı Kuşlar Konar Alnıma



Ağıtı yaralı kuşlar konar alnıma
Beni bir sağucu mu sanırlar
Tünedikleri ömrün kâhinidir onlar
Dökerler kanatlarını rehin bir nehrin avlusuna
Gelir bana konuk olurlar

Ağıtı yaralı kuşlar konar alnıma
Sesini sebil etmiş çeşmeler durulanır
Güvercin uykulardan bir menekşe uyanır
Zamanın aynasında salınır salkım söğüt
Göğün kırlangıcını şu ağaç tanrı sanır

Ağıtı yaralı kuşlar konar alnıma
Baharı firar etmiş bahçelerin imlası dökülür
Bir serçenin düşünü hayra yorar bir bilge
Dalında yaprak çürür
Evren küçülür

Ağıtı yaralı kuşlar konar alnıma
Tanrının üvey çocuğu mudur onlar
Bu yüzden mi şairlere dokunurlar
Göğün yorgun yüzünde düşsüz uyurlar

Ağıtı yaralı kuşlar konar alnıma
Hüznüme usul usul yağar kar...

Bir Vedanın Hikayesi


Çalkantılı bir hüzün vakti
Gözleri dolduğunda zamanın
saçlarını okşuyordu
zemheri rüzgarı
burukluğunda eriyen bakışların.
Bir yüreğin titremesiydi inilti
son görüntülerini
bir rüyanın,
süpürüyordu dudaklar,
dönmemek üzere giden bir hülyânın.
Dört bir yana savururken suskunluk
paramparça bir yüreğin döküntülerini…
Darmadağın bir sevdânın,
İmkansızdı,
bir araya getirmek çöküntülerini…

Çoktan hükümsüz kalmış hatıraların
bıraktığı derin, paslı izlerdi
gözyaşına yol gösteren,
acılar kılavuzuna.
Perişan
vîrâne olan
beklentinin girdabına dönen gözlerdi
her zamanki gibi
buruk güzlek hasretini
yüklemiş omzuna
seyrederek sevdâsının yıkıntılarını.

Bahar Sevdalarında Üşürsün sönen bir ufkun aydınlığında beyaz sevda
esintileri gelirken yüreğine,
son vapurun kalkacağı rıhtımda,görmeden
sevda güneşini, gidecekmisin sen.
seni görmek için gelirim istersen,son kez
sana sevda pınarlarından,
bana ancak benden çok sen yetersin,anlarsan
eger yüregimin avuçlarında.
sevdanın her hecesi aşktır bana,ismine
sevgiler yazıldı, ölümü olmayan,
kirpiklerim örtsede gözlerimi,vuram
vuram yıllar gelir,usanmaz beklerim seni.
bahar sevdalarında sevdamla üşürsün
bedenin titrer,bensizliğe sarılırken,
ağıtlarımı koynumda gizledim,ağladığımı
görme sakın,hüzün akşamlarında.....

S u s..!

Bu gece yanımda olabilmeliydin
Gölgeni seyredebilmeliydim holde gezinen
Mutfaktan bir şeyler aramalıydın ve
Kırılmadıydı bir bardak mermerde, en kıymetlisinden
-Canın sağ olsun, seslenebilmeliydim, - boş ver aldırma
Yüreğinin atışını duyabilmeliydim bu gece, dalga dalga
Şekerini karıştıran bir kaşığın bardak sesine karışmalıydı sesin
–Sen de ister misin?
Bu gece yanımda olabilmeliydin
Demleyebilmeliydik zamanı seninle
Demlenebilmeliydik

Korumasızdır yavruları kumruların / biraz saf, uçmaya hevesli
Taşıyamaz kanatları oysa acemi uçuşları

En uslu dokunuşlarım gezinebilmeliydi saçlarında / düşmeden önce
Çenenden tutup yüzünü bana doğru kaldırabilmeliydim
Körkuyu gözlerinde dibe vurabilmeliydim özlediğim
Kozasında büyümeliydi mavi şafak renginde ipekten bir sevgi
Ayrılık nedir bilmemeliydi ve öğrenmemeliydi
Ölüme bir türlü sonsuzluk dendiğini


İbadetine diz çökmüş bir bekleyişin dualarında
Kokun dokunuyor önce bam teline sızımın / pan flüt eşliğinde
Arka fonda gözü kan çanağı yarasa geceler bekçim
Resimlerinde flu bir bulut / kir beyazı, pamuk duman
Çalmayın mavimi diyorum gözlerimin mayasından
Acıtıyor dudaklarımı filtresinden yanan ateş
Bu kaçıncı bilmem
Bu kaçıncı sigaram


Bu gece yanımda olabilmeliydin, çırılçıplak ******p geçmişinden
Harman yeri savrulmuş duygularıma yenik düşmüşlüğümde
Küfürlerin binini bir paraya savurduğum bu yazgıya
Öpebilmeliydin dudaklarımdan
- Sus..!
Bu gece yanımda olabilmeliydin


İmansız bir acının terkisinde kırbaç ıslığı sesim
..........Sus / tura
....................bilmeliydin
..........Sus / a
....................bilmeliydim

Bu gece yanımda olabilmeliydin......

Bir Vedaya Uzaktı Ellerin


kalbime bu aşkı yazan sendin.
ben gönlümü yollarına sermeye hazırdım.
terk edip gitmeseydin kalbimden
bu aşkı taşırdım ben sonsuza kadar
sen bendesin ben senin dışında kalamam ki
gittin
bir tek söz söylemeden
hiç konuşmasız sessizce
ben bu aşka ömrümü verebilirdim
ama sen
sen almasını bilmedin
terk edip gittin bir firari gibi
pusuda bekleyen hain bir bıçak gibi kestin yüreğimi
sevdamın damarları koptu
tutunamadım yüreğimin yaslı liflerine
bırakıp gittin
bir vedaya uzaktı ellerin
ve ben bir vedalık sevgilin bile olamamışım

Son Mektubumsun



Sen gecenin bir vakti
Başlamak isteyip de
Ortasını bulamadığım
Bir mektubumsun

Ne yazacağıma karar veremediğim
Kelimelerin anlamlarını çözemediğim
Sanki bedenimin içinde ama
Benden uzaktasın

Geceleri yırttım sabahlar olsun diye
Gündüzleri ezdim geçtim belki
Aklıma gelirsin diye
Yine de başaramadım

Sen hala benim
Ortasını bulup da
Sonucu olmayan bir mektubumsun

Düşünmek mi güzel yoksa unutmak mı
Ne kadar düşünsem de unutmayı
Yine de seni düşünüyorum

Aslında çoktan bitirdim ben
Bu mektubu
Katladım zarfına koydum
Üstüne gözyaşlarımı yapıştırdım
İşe sen o zaman
Sonunu bulduğum
Ama yolunu bilmeyen
Bir mektubum oldun

Geceler sabahları
Sabahlar günleri kovalarken
Sürekli aklımda seni unutmayı
Düşünürken
Onu göndereceğim en güzel
Yeri buldum
Kalbine kalbimize koydum
Ve ben de orda sana kavuştum...

İstanbul - 16.09.2003


Deniz Kılıçkaya

Bir yaşanmışlığın hikayesi


Bir gelişin vardı ey yar,
Ne manzaralar dudak ısırmazdı
Ne rüyalar seyre dalmazdı seni
Sende açardı solması kürre yürek acıtan çiçekler
bitmeyecek şarkımızın satır satır işlemeleri
notalardaki ahenk senin eserindi elbette
bilmezdin verdiğin anlamı ve yüklediğin ağırlığı bana
bir gelişin vardı ey yar
bir dönüşün vardı ya hani..

bir gülüşün vardı ey yar
hani açması zordur denilen kardelen kararlılığında
bitmeyecek bir bahar düşleyen şairin sözü gibi
yada şarkısında anlattığı aşkısı sevgisi gibi..
bir demet çiçekte gördüğün ahengin bir eşi sendeki
dudaklarımdan hiç düşmeyen bir sevgi seli
anlamsız kaldığı anlarda imdada yetişen hoşgörü çemberi
sende gördüğüm sende bildiğim senden öte düşlerim
ve birde ben varım, hani seni sevdikçe var olurum demiştim ya
ha öyle işte..
bir gülüşün vardı ey yar
bir bahar oluşun vardı...

bir bakışın vardı ey yar
inleten seyrü sefaların vardı
her dakikasını dün gibi özlediğim
görmelerin vardı beni, nazarı için korkuları saldığım içime
baktığında kendimi görmelerim vardı
ve bir sen vardın, sende gördüğüm bir dünya
senin pencerenden bakmak vardı hani
soluksuz baktığım saatler gibi..
bir bakışın vardı ey yar
bir susuz kalışım vardı...

Bir ölüşüm vardı ey yar
diyar diyar gezip seni bulamayışım
amansız kaçıp gitmelerin de vardı
unuttum sanmayasın, umut abidelerini
gitmelerin vardı hani,
giderken ölüme ellerinle bırakışların vardı
hiç korkmadan Allah'tan, ve korkmadan kendi vicdanından
öylesine basit hatalardan çıkarttığın "hasar raporu"
belkide ölümlü dünyanın çıkarttığı en ağır fatura idi bana
bitmek zamanım gelmişti belkide
bitmeliydim..
zaman denen bu acımasız ve haddi olmayan seferde
bir ölüşüm vardı ey yar
bir bitişim vardı..