Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 332

Aşk Gözyaşları



Aşk şiirlerini yeşil yapraklara yazdı
Adını, granit taşlara elmasla kazıdı
Hayallerini beyaz bulutlara yükledi
Yıllarca yılmadan, hep onu bekledi

Aşk gözyaşları kutup buzlarını eritti
Bir yabangülün aşkı bu şairi delirtti
Gece-gündüz, deli gömleği giydirtti
Aşkıyla, kulun kölen olayım dedirtti

Aşk gözyaşları, yanaklarını dağladı
Yabangülün aşkı basiretini bağladı
O yârin aşkından ömür boyu ağladı
Çektiği onca çileyi kaderine bağladı

Aşk gözyaşları, sinede kurşun eritti
O yabangülün aşkı mecnuna çevirtti
Bu nasıl aşk ki, kendini çok sevdirtti
Geçit vermeyen dağları bile deldirtti

Aşk gözyaşları içerde mağma oluşturdu
Yokluğunda bu âdem ellerini ovuşturdu
Mecnun misali hep sağa sola koşuşturdu
Zira, aşk ateşi onun yüreğini tutuşturdu

Görenler dediler; kimi deli/kimi de divane
Bilmezler ki gönlüm aşkından oldu virane
Yüreğimde yanan aşk ateşin sanki meşale
O aşk ateşini söndüremez ki en gür şelale

İstanbul - 19.06.2001 11:05


Bayram Tunca

Ecelim Olur musun?

Hayret! Nasılda ışıldıyor yüreğin
Sen gerçekten kulmusun
Sevdanı gördüm gözlerinde
Yoksa ulaşamayacağım nurmusun

Çırpınır güzelliğinin yakamozunda şiirler
Nakarat nakarat yakar bedenimi şarkılar
Mısra mısra, mızrak mızrak
Saplanır gözlerime güzelliğin.

Gülüşün bir çocuğun sevinciyle
Bayram öncesi arifeleri hatırlatır
Öyle özlem, Öyle elbise, Öyle pabuç
Her açılan kapıda şevkatinle karşılaşmak
Öyle şeker, Öyle fıstık; Öyle lokum

Hasretinin hararetiyle buğulanmış bir cama,
İsminin baş harfini yazınca büyürüm yeniden
Öyle mecnun, Öyle Ferhat, Öyle kerem

Sen yüreğimdeki iklimin baharı
Sen Lisanı olmayan dillerin alfabesi
Sen, yavan bir hasretin sevda katığı
Sen Bir ilâha niyetlendiğim sahurum.

Gitme sakın yüreğimden âşık sana bu şehir

Asılmış suratların boynundaki ilmik
Çatılmış kaşların şakağındaki kurşun
Bükülmüş dudakların isyandaki dilleri
Yokluğunla savaşmanın, çırılçıplak kışı
Hep mahcubiyet doğurur güneş yerine.

Oysa güneşimsin sen
Uslanmaz ki sensiz bu beden
Bir tebessüm et yeter
Bakışındaki nakışa gölge olmam ben.

Fesat bir yalnızlık var içimde
Yoksun ya yanımda olmasın kimse mutlu

Şimdi sensiz açan çiçekler solsun
Ağustos ayında, el ele tutuşmuş âşıklar donsun
NEYSE! Hepsi bir yana dursun,
Sadece sana öleceğim Ecelim olur musun?

<a href="http://kazancortakligi.hemalhemsat.com" target="_blank">Kazanç Ortaklığı</a>

Zakkum Çiçeğimsin



Gece;sessiz ve sakin uykuda,
Pörsümüş yanakları,
Esmer, yaşlı bir kadın.
Yıldızlar, yuvasından,
Kaldırmış başlarını,
Esniyorlar, mağara gibi ağızla.
Ayışığı, kirli beyaz,
Dolaşır telaşlıca,
Yitirdiği şeyi arar gibi,
Ölü bir şehrin üstünde.
Gri bulutlar, salkım saçak,
İki çukurdan fırlamışlar,
Öfkelerini boşaltırcasına.
Bir caddenin kenarında,
Rüzgar ağaçları yalarken,
Ağlamaklı,
Yarasanın solgun ışıkları.

Akşamleyin, kulakları kalbura çeviren,
Cırcırböceğinin sesi yok,
Kimbilir, belki de rüyasında şimdi.
Ya, az ötemizde dalgın dalgın gezen,
İki süt beyaz güvercin nerede,
Yassılaşmış kara gölgeleri dururken.
İşte, ıssızlığı yırtan bir vapur,
Uzaktan gelir,
Balıklara göz kırparak.
Siyah peleriniyle,
Sıska bir çocuk gibi gezer yalnızlık.
Yılların acısı demlenmişken gözlerinde.
Hışırtısı vardır, dallarda umudun,
Yanağı susuzluktan sararıp,
Hüznün damlaları, dehlizlerde saklıyken.

Ne yüzü buruş buruş bir kağıt parçası,
Ne, tel tel rüzgarı saklamış koynunda,
Ne, bakışları ekin tanesi gibi sapsarı,
Ne de, ellerindeki çizgide depolanmış keder.
Sen zakkum çiçeğimsin.
Dilin, dışarı fırlamış bir ok,
Elin, duyarsızlığı yok eden bir silah.
Gözlerin, güneşin ışığında umudu yıkar.
Umut, sende!
Hadi çek kaldır geceyi,
Ensesinden tutarak,
Çıkar, pestilini!
Sevdaya uzanan eldir zaman,
Tükenmesin kendiliğinden,
Al, beyninin fırınında,
Şekillendir.
Yüreğinde resmini çiz yarının,
Kokunu sindire sindire,
Kalp krizi geçiren bir köprüye,
Masaj yapar gibi.
Eğil, güneşten bir demet al,
Savur yüzlere, gülücük açan,
Bir meşale olsun,
Umut kışın,
Kırık dökük bir çizgiyken.

Zakkum çiçeğim,
Sen, denizin köklerinden gelen dalga gibi,
Yine dirençlisin,
Yine ayaktasın, dimdik.
Kokunu salmışsın bir kentin,
Kılcal damarlarına,
Kuşatırcasına.

Zakkum çiçeğim, sensizlik,
Fırtınayla yüreğe işleyen hançer,
Sensizlik, umuda çekilen simsiyah perde,
Sensizlik, mezar taşı gibi, gövdesini uzatmış yatan,
Zifiri karanlık bir gece.
Sensizlik,
Ablukaya alınmış bir kent,
Gitmek, bir uçurumda parçalanmak.
Kalmak, bir girdapta yok olmak gibi.
Ya sevda,
Köklerinde tomurcuklanmak, güneşinde doğmaktır.

İzmir - 04.08.2004


Ali Ertan Akgün

Eğer Eğer bir gün telefonun çalmazsa
Eğer bir gün mektupların gelmezse
Eğer bir gün kapını çalan olmazsa
Üzülme .....yanında ben olacağım

Eğer bir gün ağlayacak olursan
Eğer bir gün sarılacak olursan
Eğer bir gün haykıracak olursan
Üzülme ....yanında ben olacağım


Eğer bir gün güneşler açmazsa
Üzülme..seni ben ısıtacağım
Eğer bir gün yağmur yağmazsa
Üzülme ..seni ben ıslatacağım
Eğer bir gün seni seven olmazsa
ÜZÜLME SENİ SONSUZA KADAR SEVECEĞİM

Bitemediğin Bilemediğin



keşkelerle yaşattığım
hani gelirsinde mutlu oluruz sandığım
inceden gelen sesinin
güzelliğine kandığım

işaretlerle dolu cümlelerin
çoğunda yer aldığın
ama hep sonunda
soru işaretinde kaldığın

cevaplarda belkileri bile sevdiğim
en azından bir ihtimal
sevmek, sevilmek
güzelliğine belki de olsa
ulaştığım

noktasız virgülsüz
bol ünlemlerle yazıldığın
sevgi dolu bir cümlenin
sonunda üç noktayla
bitemediğin

sorularla, cevapları
bir arada barındırdığın
sevgi taneleri biriktirdiğim
içimdeki sevgi dolu
sessiz insan sensin
bilemediğin...

Sevda Kurşunlanıyor Hücrelerimde



Hayat sömürünün acımasızlığını kusuyor üzerime
Bir dalgaya kurban veriyoruz güveni,
*****lik kuruluyor otağımıza
Can dediğim... canım dediğim vuruyor sırtımdan
İhanet değil sen yakıyorsun canımı
Vuran dost olmasa yar olmasa can olmasa
Canım yanar mıydı böyle

Sevda kurşunlanıyor hücrelerimde
Biliyorum... bu; sonun başlangıcı
Vazgeçişimin, silişimin hatta nefrete düşüşümün başlangıcı
Batar mıydı içime sözlerin
Dost dilinden yar dilinden can dilinden dökülmeseydi
Kan kusturamazdı izbelerde böyle

Tırnaklarımda derimden izler
Artık canım yanmıyor, hissetmiyor ki bedenim
Elim uyuşmuş yüreğim uyuşmuş beynim uyuşmuş
Gözbebeklerimden ateş fışkırıyor
Kimseyi görmüyorum
Sen dost sen yar sen can olsan da
Sevdanı içimde öldürüyorum.



Emine Yılmaz