Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 345

AŞK İKİ KİŞİLİKTİR

Değişir rüzgarın yönü
Solar ansızın yapraklar;
Şaşırır yolunu denizde gemi
Boşuna bir liman arar;
Gülüşü bir yabancının
Çalmıştır senden sevdiğini;
İçinde biriken zehir
Sadece kendini öldürecektir;
Ölümdür yaşanan tek başına
Aşk iki kişiliktir.

Bir anı bile kalmamıştır
Geceler boyu sevişmelerden;
Binlerce yıl uzaklardadır
Binlerce kez dokunduğun ten;
Yazabileceğin şiirler
Çoktan yazılıp bitmiştir;
Ölümdür yaşanan tek başına,
Aşk iki kişiliktir.

Avutamaz olur artık
Seni bildiğin şarkılar;
Boşanır keder zincirlerinden
Sular tersin tersin akar;
Bir hançer gibi çeksen de sevgini
Onu ancak öldürmeye yarar:
Uçarı kuşu sevdanın
Alıp başını gitmiştir;
Ölümdür yaşanan tek başına,
Aşk iki kişiliktir.

Yitik bir ezgisin sadece,
Tüketilmiş ve düşmüş, gözden.
Düşlerinde bir çocuk hıçkırır
Gece camlara sürtünürken;
Çünkü hiç bir kelebek
Tek başına yaşayamaz sevdasını,
Severken hiçbir böcek
Hiç bir kuş yalnız değildir;
Ölümdür yaşanan tek başına,
Aşk iki kişiliktir.
ATAOL BEHRAMOĞLU

Bugün
Sen diye başlardı sevdalar, sen diye biterdi masallar.
Yağan yağmurlarda sen diye kopardı fırtınalar.
Korkmam ben şimşekten, çünkü onlar sen diye çakarlar.
Geceleri sen diye çıkar yıldızlar ortaya.
Her birinde senden bir parça.
Her gece senden bir parça yanı başımda
Pencereden gökyüzüne her baktığımda.
Ve bu gece bir başkaydı yıldızlar
Solgun ve soluksuzdular
Ay sessiz ve yorgun
Uzatsam ellerimi dokunacak gibiyim
Ama üşüyor ellerim, donuyor
Parlamıyor bu gece yıldızlar, ay hiç ısıtmıyor
Neler oluyor geceme
Ve bir kere daha bakıyorum penceremden geceye
Sonra anlıyorum
Sonra ağlıyorum
Sen yoksun çünkü bu gece
Sen yoksun, ne yıldızlarda, ne yağmurlarda ne de fırtınalarda
Sen yoksun, sen demir almışsın yıldızlar limanından
Sen vazgeçmişsin benim yıldızlarımla gecemde varolmaktan
Ne olacak şimdi
Kimlere emanet edeceğim gecelerimi
Gidemiyorum, demir almıyor benim yüreğim bu limandan
Ben geceyi seviyorum
Ben güneşe doğru yelkenler fora yol alamıyorum
Ben geceyi seviyordum ya da sen orada olduğunda
Ama şimdi sen yoksun ben yine gidemiyorum
Ben galiba geceye vuruluyorum

Aslıma Karışıp Toprak Olunca

Aslıma karışıp toprak olunca
Çiçek olur mezarımı süslerim
Dağlar yeşil giyer bulutlar ağlar
Gök yüzünde dalgalanır seslerim

Ne zaman toprakla birleşir cismim
Cümle mahluk ile bir olur ismim
Ne hasudum kalır ne de bir hasmım
Eski düşmanlarım olur dostlarım

Evvel de topraktır sonra da adım
Geldim gittim bu sahnede oynadım
Türlü türlü tebdilata uğradım
Gahi viran şen olurdu postlarım

Benden ayrılınca kin ve buğuzum
Herkese güzellik gösterir yüzüm
Topraktır cesedim güneştir özüm
Hava yağmur uyandırır hislerim

Alemler alemi ölçer biçerler
Hamını hasını eller seçerler
Bu dünya fanidir konar göçerler
Veysel der ki gel barışak küslerim

Bu Da Geçer

Neden aradın ki sanki beni
Daha söyleyecek neyin kaldı ki…
Ne söyleyeceksen çabuk söyle
Bağırmak mı istiyorsun
Bağır…

Oysa ben her şeyi unuttum
Gülen yüzünü bile(!)
İnan bana ellerine dokunamasam da
Yüreğim seninleydi
Şimdi beni acılarımla bırak
Senle olmak daha beter
Hep sen söylüyordun bana
Şimdi ben
Bu da geçer…

Bu Dörtlükler Sana



Düşündüm
Düşündüm de sana bir dörtlük yazmaya karar verdim
Bu dörtlük diğerlerinden farklı olacak dedim
Kendi kendime

Çünkü bu dörtlükleri okurken
Sevdayı,sevgiyi,tükenmeyen sevgiyi
Haykırışı,hüznü,sevinci,kendini
Ve en önemlisi beni bulacaksın

Sevgi uğruna yıkılan bir hayatı
Acı çekmeyi
Karşılıksız aşkın
Acı anlamını okuyacaksın

Öyle bir dörtlük olsun istiyorum ki
Sadece duyguların kağıda döküldüğü
Bir dörtlük değil,
İçerisinde umutsuz aşkın damlaları,
Boşa çıkan bir haykırışın sesi olsun

Bu şiir, bu dörtlükler bizim olsun
Ve beni anlatsın sana
Öyle bir dörtlük olsun ki
Başkası okuyunca
Şiirde, dörtlüklerde imkansız aşkı,
Boşa dökülen göz yaşlarını, ölümüne sevgiyi anlasın

Öyle bir dörtlük olsun i
Sevgi uğruna bu dünyadan göçmek üzere olan
Bir insanı anlatsın
Yani beni anlatsın

Her cümlede sen ol
Sen kok her satırda
Ve ben bir daha öleyim
O satırları okurken

Sadece Sevdim


Bildiğim her şeyi bir yana atıp,
Bütün yaşadıklarımdan hiç ders almadan sevdim seni.
Sadece sevdim..
Sonra yeni şeylerle birlikte öğrendim seni.
Sen en yenisi oldun öğrendiklerimin.
En iyisiydin sevdiklerimin.
Senden sonra bütün öğrendiklerimi sevdim;
Gerçeklerin acı olduğunu öğrendim,
Gerçekleri sevdim,
Hasreti, sensizliği, gece çöken hüznü
Öğrendim ve yine sevdim.
Ben,
Sadece sevdim..