Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 357

Bu Şehir ve Sen



Ömrümün en güzel senelerini
Alıp da gittiniz bu şehir ve sen
Gönlümün en masum ümitlerini
Çalıp da gittiniz bu şehir ve sen

Döktüğüm yaşlara aldırmadınız
Giden gençliğime acımadınız
Düştüğüm yerlerden kaldırmadınız
Basıp da gittiniz bu şehir ve sen

Beni iyi tanır bu kaldırımlar
Bu kuytu köşeler bu taş sokaklar
Sizlerden bir ömür alacağım var
Çalıp da gittiniz bu şehir ve sen

Beni tanır bu kaldırımlar
Bu kuytu köşeler bu taş sokaklar
Sizlerden bir ömür alacağım var
Çalıp da gittiniz bu şehir ve sen

Bağlayıp durdunuz hep ellerimi
Delik deşik ettiniz seven kalbimi
İçimde dağ gibi hayallerimi
Yıkıp da gittiniz bu şehir ve sen

Biriniz sağırdı duvardan bile
Biriniz kalpsizdi taşlardan bile
Bütün acıları dizip önüme
Yakıp da gittiniz bu şehir ve sen

Kimsesiz yalnızdım kollarınızda
Her şeyi kaybettim yollarınızda
Şimdi bir hesap var aramızda
Vermeden gittiniz bu şehir ve sen

Ben yine yaşarım içimde yasla
Ya siz neylersiniz bu ihtirasla
Bir daha dönmek mi buraya asla
İçimde bittiniz bu şehir ve sen

Hazan
Yuvasız kalmasın kuşlar kış ortasında,
Dökmesin çiçeklerini ağaçlar zamansız,
Güneş ısıtsın hep içimizi kanasıya
İçimdeki çocuk büyümesin apansız !

Olmasın karanlık, uyanmasın korkular,
Saf kalsın her şey, beklentisiz çıkarsız
Canım yanmasın, üşümesin yürekler
Uzatsın başını kardelen gibi, ürkmesin sevgiler !

Ayrılık gelip oturmasın kapımızda
Özlem sadık kalmasın yaşamımıza
Bitmesin sevgiler, ayrılmasın eller
Yıkılsın kendimize ördüğümüz duvarlar !

O duvarlar ki korkularımı saklar,
Öyle sanırdım pek çok zamanlar,
Oysa sevgi sınır tanımaz,
Hapsetsen de yüreklere sığmaz !

Bırak bentler kurmayı,
Ertelemeyi bırak,
Kaldır zincirlerini,
Maskelerini çıkar
Kim söyleyebilir ki?
Zamanımız mı var?
Erteleyecek kadar!

Bu Şehri Terkedeceğim


Sen bastın diyerek bu sokaklara
bütün kaldırımları çiğneyeceğim
adını lanetle taş duvarlara
yazıp ta bu şehri terkedeceğim.

Bu şehir bir mezar oldu gönlüme
bu şehir sebeptir süründüğüme
bir sabah bütün dertlerimi katıp önüme
bu şehri mutlaka terkedeceğim.

Kim gezerse gezsin sahil yolunda
kim olursa olsun artık kolunda
bu aşkın bütün günahlarını takıp ta boynuma
bu şehri mutlaka terkedeceğim.

Ayın Gölgesi



Gün ışığı göz kamaştırır,
Öğle saatlerinde.
Ay ışığı isim değiştirir,
Su üstündeki gölgesiyle.

Gece karanlığında,
Esen rüzgârın soğukluğu,
Kurt ulumaları, keyif kaçırır,
Korku sarar sesleriyle,
Görünmezlikleri arasında,
Varlıklarını hissetmek,
Korkunun sebebi...

Karanlıkta,
Görmeyen gözlerin takipçisi,
Karanlığın sahibi,
Ay ışığının gölgesi.

Hep Sonrası
Akşam sona ermek üzere. Akşam değil.
Sonra? Sonrası gece. Koylar gördüm
Tanınmamış resuller gibi. Ama ben geceyi
Bilirim. Sonra? Sonrası düşleri,
Bütün düşleri. Küçük bir kuş vurdum,
Topal kaldı Temmuz'da. Sonra?
Sonrası sabah, dağdan indim
Günün yamacına. Baktım o değil,
Değil küsken tanıyan beni.
Komşuları gördüm sonra da,
Bir bildikleri varmış gibi
Akşama bakıyorlar ve geceyi bekliyorlar